Από την εκδήλωση των "Πολιτών στο Προσκήνιο" στην Άμφισσα

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση των "Πολιτών στο Προσκήνιο" στο Καφέ Κάζο στην Άμφισσα το Σάββατο 5-4-2014. Οι ομιλίες του υποψήφιου Δημάρχου Π. Μέγκο, η παρουσίαση της Κατερίνας Στεφοπούλου για τις προοπτικές της πόλης και ο πλούσιος διάλογος που ακολούθησε με τους πολίτες που είχαν κατακλείσει το χώρο του cafe Kazo κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι αργά.

Η ομιλία του κ Π.Μέγκου

Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Έχουμε την τιμή και την χαρά, να είναι μαζί μας η Κατερίνα Στεφοπούλου.

Συνήθως, στις περιπτώσεις που ο γονιός είναι γνωστός και καταξιωμένος,  λέμε η κόρη του ζωγράφου,  του συμπατριώτη μας  Θανάση Στεφόπουλου.

 Η Κατερίνα όμως δεν το έχει ανάγκη. Το βιογραφικό που θα διαβαστεί εν συντομία στην συνέχεια, αλλά κυρίως η ώριμη δραστηριότητα της στην αρχιτεκτονική και στον εικαστικό χώρο, ένα κομμάτι της οποίας  θα αποκαλυφθεί μέσα από την αφήγηση της για την αγαπημένη της Άμφισσα , θα δικαιολογήσουν πλήρως τον πρόλογό μου.

Φίλοι και φίλες

Το ότι σήμερα μιλάμε για την πόλη της Άμφισσας δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συγκυριακό.

Πριν ένα μήνα στην Αθήνα, σε ανάλογη συγκέντρωση, με την κα. Πορτάλιου καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής, ξαναμιλούσαμε για την σχέση και την ανάδειξη της πόλης, ενταγμένης στην ευρύτερη περιοχή.

Της πόλης, όπως αυτή της Άμφισσας, που αναπτύσσεται  μέσα και από την πολιτική, τα κινήματα & τους αγώνες, την τέχνη, την σχέση πόλη - πολίτης –πολιτισμός που  έχουν κοινή ρίζα.

 Η συζήτηση αυτή δεν είναι προεκλογική όπως δεν είναι προεκλογικές και όλες οι άλλες τοποθετήσεις, δημοσιεύσεις και εκδηλώσεις που έγιναν, γίνονται  και θα γίνουν στο ερχόμενο διάστημα.

* Όλα αυτά είναι ΩΡΙΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 4 χρόνων δράσης.

 4 ΧΡΟΝΙΑ παρουσίας και ενασχόλησης ολοκληρωτικής, με τα δημοτικά πεπραγμένα του Δήμου Δελφών. 

Είναι η αποτύπωση μιας άλλης πορείας μέσα στην κοινωνία, μαζί με την κοινωνία, την οποία μεταφέραμε συνεχώς στο αποστεωμένο δημοτικό συμβούλιο.

Στο Δ.Σ. όπου «αδιάφοροι πολίτες», περίμεναν με φανερή ανυπομονησία το χέρι του αρχηγού ώστε να ψηφίσουν ότι τους έλεγε.

 Ήμασταν λοιπόν εμείς οι ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ αυτοί που προσπαθούσαμε να βάλουμε ξυπνητήρι στις συνειδήσεις τους. Που παλέψαμε να μετατρέψουμε το δημοτικό συμβούλιο σε κοινωνό, σε αυτί, σε μάτι και στόμα της κοινωνίας.

Της κοινωνίας που βλέπει τα παιδιά  της να ξενιτεύονται, άνεργα χωρίς μέλλον.

Που βλέπει τις κοινωνικές υποδομές να καταρρέουν.

Τα γηροκομεία να κλείνουν, τα νοσοκομεία να τα βγάζουν δύσκολα πέρα, τα κέντρα υγείας να οδεύουν σε εξαφάνιση.

Να ιδιωτικοποιούνται τα ωδεία τα σχολεία.

Οι ορεινές κοινότητες να σβήνουν.

Της κοινωνίας που βλέπει τα μεγαλεπήβολα σχέδια των δασικών χωριών εγκαταλειμμένα, αφού πρώτα ολοκλήρωσαν τον σκοπό τους.

Ανέπτυξαν προφανώς αντί την κοινωνία, κάποιους προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Το επιτόκιο των οποίων για πάρα πολλά χρόνια θα επωμίζεται ο πολίτης.

Σήμερα αν παρατηρήσουμε θα δούμε τα δικά τους παιδιά να μην έχουν κανένα πρόβλημα. Αντίθετα έχουν αποθεματικά όπως λέει ο λαός για 2-3 γενιές ακόμη.

Γιατί όλα αυτά;  Μα, ΓΙΑΤΙ αυτή είναι η αυτοδιοίκηση τους.

Η ομάδα των κυβερνήσεων και το σινάφι των λεγόμενων αυτοδιοικητικών, έβλεπαν και βλέπουν τα δημοτικά διαμερίσματα της χώρας, σαν τις μικρές κολυμπήθρες του Σιλωάμ.

Για να κατασπαταλούν τους παχυλούς πόρους της κεντρικής διοίκησης και των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων σε έργα βιτρίνας και όχι ουσίας.

Σε διορισμούς και μετακινήσεις ημέτερων, σε ξεπλύματα και δωράκια χωρίς κανένα έλεγχο και χωρίς φραγμό.  

Προϋπολογισμοί μαμούθ κατασπαταλήθηκαν σε δήθεν έργα, με φανταχτερές ετικέτες όπως αγροτουρισμός, προγράμματα ΝΑΤURA,  ανάδειξης πολιτιστικών μνημείων, εκκλησιών, αρχαιοτήτων κλπ.

 Ευφάνταστες μελέτες – η πιο εύκολη και ανώδυνη κατασπατάληση χρημάτων.

Το copy-paste έγινε η πιο προσοδοφόρα δημοτική πατέντα και όχι μόνο.

Μέσω των δημοτικών και δημόσιων επενδύσεων προσπάθησαν να εγκλωβίσουν στην συνενοχή τους πάντες.  Όλοι γνωρίζουμε πως οι ιδιωτικές εταιρείες διαχείρισης κονδυλίων και συμμετοχής στην κατασκευή ακόμα και σοβαρών έργων, υπερτιμολογούσαν και κατάκλεβαν.

Έκλεβαν και κλέβουν τα λεφτά των ταμείων των δήμων.

Τόσο η ποιότητα όσο και η παρουσία των έργων και των υπηρεσιών, δεν δικαιολογούσαν  στην συντριπτική τους πλειοψηφία την τιμή κοστολόγησης τους.

Η κομματική διασύνδεση των εκπρόσωπων της αυτοδιοίκησης με την κεντρική εξουσία στο επίπεδο της διαχείρισης και διάθεσης των πόρων, δημιούργησε και τεράστια αιμορραγία των ταμείων.

Δημιούργησε επίσης μια  εικονική πραγματικότητα στην σχέση πολίτη και δημοτικής αρχής, για το ποιες είναι οι ανάγκες και ποιες οι προτεραιότητες στην ζωή των δημοτών.

 Η  λογική του καλού διαχειριστή που μαζεύει τα σκουπίδια μας, πληρώνει τις χοροεσπερίδες των πολιτιστικών συλλόγων μας, αλλάζει τα παγκάκια και πηγαίνει  εκδρομές τα   ΚΑΠΗ πέρασε σαν μικρόβιο στην φιλοσοφία του ψηφοφόρου-δημότη  σε απίστευτα μεγάλο βαθμό.

 Όμως ο έλεγχος και ο απολογισμός μέσω των τοπικών συμβουλίων και η ενεργοποίηση του πολίτη ανύπαρκτη.

 Τα αποτελέσματα όλων των παραπάνω τα νοιώθουμε σήμερα στο πετσί μας.

Τεράστια ελλείμματα,  διασπάθιση δημόσιου χρήματος, καταπάτηση και εκμετάλλευση  χώρων πρασίνου και αιγιαλών, παραχώρηση δημοσίων περιουσιών -φιλέτων έναντι πινακίου φακής σε ιδιώτες, σύναψη σκανδαλωδών συμβάσεων με εταιρείες αεριτζήδων για την διαχείριση των  ΕΣΠΑ των ΟΤΑ, καταστρατήγηση του Δημοτικού κώδικα με κάθε τρόπο ..

Φίλοι και φίλες

Όταν δεν μπορούν να εκβιάσουν πολίτες που έρχονται μαζί μας, διαδίδουν πως δεν έχουμε εμπειρία!!

ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ.

Είμαστε άπειροι στις αναθέσεις και έτσι θα παραμείνουμε.

Είμαστε άπειροι στην χειραγώγηση της πολεοδομίας και όλων των υπηρεσιών και έτσι θα παραμείνουμε.

Είμαστε άπειροι στην διαστρέβλωση, στην κομματοκρατία, στην φαυλότητα και στα ΤΟΥΜΠΑΝΑΡΙΑ και έτσι θα μείνουμε.

ΟΤΑΝ ΚΡΥΒΑΝΕ ΜΕΛΕΤΕΣ ΟΤΑΝ ΕΠΕΝΕΒΑΙΝΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ ΟΤΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ να μας πουν ποιοι αντέδρασαν από όλους τους όψιμους υπερασπιστές της διαφάνειας και της δημοκρατίας.

Να μας πουν ποιοι άλλαζαν την ατζέντα υπογράφοντας με τους πολίτες για ΔΕΗ, γηροκομείο, υγεία, Κοκκινάρι, μαρίνα, Γκιώνα κτλ.

Αυτά τους στοιχειώνουν.

Θυμούνται την διαχρονική θέση μας για  διαχειριστικό έλεγχο των οικονομικών από ανεξάρτητη αρχή, για τα εξαφανισμένα οχήματα- διαδικασία ακόμη στον εισαγγελέα- και τρέμουν.

Στην ιδέα απόδοσης επιτέλους ευθυνών.

Δεν πειράζει θα συνηθίσουν.

 ΓΙΑΤΙ    Υπάρχει  διέξοδος  

Υπάρχει άλλο μείγμα πολίτικης παρέμβασης  που θα ανατρέψει την καταστροφή .

Γιατί μπορούμε να εφαρμόσουμε μια άλλη φιλοσοφία στα πράγματα που αφορούν το μέλλον του τόπου μας.

Η  Δύναμη των πολλών, όταν γίνεται δύναμη όλη της κοινωνίας, γίνεται δύναμη και της αυτοδιοίκησης.

Ας το τολμήσουμε μιλώντας για ανατροπές,

ας το τολμήσουμε κτίζοντας ένα κίνημα ελπίδας,

ας το τολμήσουμε  συναντώντας ο ένας τον άλλον  στους δρόμους και στις πλατείες της αντίστασης, της συμμετοχής και της δημιουργίας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Η ομιλία της κ. Κ.Στεφοπούλου
Η πόλη της Άμφισσας: Κίνητρα-Προτάσεις-Προοπτική
Ομιλία Κατερίνας Στεφοπούλου
Αρχιτέκτονα-Εικαστικού-MSc Βιοκλιματικού Σχεδιασμού
Με την προηγούμενη παρέμβασή μου, που έγινε στην συζήτηση του συνδυασμού μας «Πολίτες στο Προσκήνιο», αναφέρθηκα σε μερικά αξιόλογα  σημεία της πόλης της Άμφισσας, όπως για παράδειγμα το Μεγάλο Καφενείο με την εσωτερική του θεατρική σκηνή, όπου πραγματοποιήθηκε και η συνάντησή μας, ο γνωστός οικισμός της Χάρμαινας-Ταμπάκικα, μοναδικό σύνολο από 42 πλινθόκτιστα κτίσματα, ο ποταμός Ύλαιθος με το μεγάλο πλάτος υπαίθριου χώρου και άλλα, τα οποία αποτελούν χαρακτηριστικά της μορφολογίας, αλλά και της αισθητικής της πόλης. Θα ήθελα εδώ να τονίσω, από την μέχρι ώρας έρευνά μου, ότι δεν υπάρχουν πολλές άλλες πόλεις στην Ελλάδα οι οποίες να συγκεντρώνουν ταυτόχρονα τόσο
μεγάλο φυσικό και αστικό πλούτο, και μόνο ελάχιστες από αυτές τον αξιοποίησαν, όπως, για παράδειγμα, η πόλη της Λάρισας.
. Ένα πρώτο, επομένως, ερώτημα που τίθεται είναι αν επιθυμεί η τοπική αυτοδιοίκηση να καταγράψει, να αξιολογήσει και να αναδείξει τέτοιου είδους χαρακτηριστικά, τα οποία μπορούν να προσδώσουν ένα διαφορετικό ύφος στην πόλη σε αισθητικό επίπεδο, αλλά και σε οικονομικό επίπεδο να την μετατρέψουν σε ισχυρό πόλο έλξης επισκεπτών, σε συνδυασμό, πάντα, με τα υπόλοιπα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής. Ενδεικτικά αναφέρονται ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο των Δελφών, το αρχαίο λιμάνι και ο μεσαιωνικός παράκτιος πύργος της Κίρρας, η Ιτέα, το γραφικό Γαλαξίδι, οι παραλίες για το καλοκαίρι και οι ορεινές δραστηριότητες για τον χειμερινό τουρισμό.
. Ένα δεύτερο ερώτημα που τίθεται είναι ποια κριτήρια θέτουν οι εμπλεκόμενοι φορείς για την καταγραφή και αξιοποίηση αυτών των μοναδικών χαρακτηριστικών της πόλης. Τα κριτήρια αυτά θα ακολουθούν κοντόφθαλμες πολιτικές, με γνώμονα μόνο το κέρδος, όπως γινόταν μέχρι τώρα, ή θα αποτελούν στοιχεία για πραγματική ποιοτική αναβάθμιση του τρόπου ζωής των κατοίκων. Όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια, από τις προηγούμενες δημοτικές αρχές, μόνο επιφανειακές μπορούν να χαρακτηριστούν, αν όχι εξυπηρετικές προς ορισμένα συμφέροντα. Οι δημόσιοι χώροι της πόλης, στο κέντρο αλλά και στις γειτονιές, αφήνονταν, μάλλον σκόπιμα, παραμελημένοι και ασυντήρητοι, όπως οι πλατείες, οι
οποίες είναι κακοσχεδιασμένες και επομένως χώροι κενοί, μάλλον, χώροι διέλευσης, παρά στάσης, ξεκούρασης και συνάθροισης, όπως θα έπρεπε να είναι. Με μια άλλη τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία ξέρει να ακούει, να νοιάζεται και να δρα με γνώμονα το κοινό καλό και όχι τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, τα κριτήρια μπορούν να αλλάξουν.
Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά της κίνησής μας «Πολίτες στο Προσκήνιο» και του υποψηφίου δημάρχου Δ. Δελφών Παναγιώτη Μέγκου, διαφορά η οποία έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται, μέσα από τις δράσεις, συζητήσεις και ομιλίες. Τώρα μπαίνουν τα θεμέλια για μια συνεργασία ανάμεσα στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους δημότες και στο επιστημονικό προσωπικό.
. Ένα τρίτο βασικό ερώτημα που τίθεται είναι με ποιόν τρόπο γίνονται όλα τα παραπάνω πράξη ώστε αυτά τα σημαντικά στοιχεία να αποτελέσουν ένα από τα βασικά συστατικά της παραγωγικής ανασυγκρότησης και τόνωσης της τοπικής οικονομίας, ώστε κυρίως οι νέοι της περιοχής, οι οποίοι πλήττονται κατά κόρον στις μέρες μας, να παραμένουν και να δημιουργούν στον τόπο τους. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να προκύψει μέσα από τις αρχές του περιβαλλοντικού αστικού σχεδιασμού, οι οποίες είναι πλέον πρωταρχικής ιεράρχησης για τον
σύγχρονο σχεδιασμό μιας αστικής περιοχής, μεγαλύτερης ή μικρότερης, και οι οποίες θεωρούνται δεδομένες πια σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο (η Ευρώπη τις εφαρμόζει εδώ και δεκαετίες), γιατί τα θέματα του αστικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής είναι ζητήματα σημαντικά για όλους.
Τί σημαίνει περιβαλλοντικός αστικός σχεδιασμός και τί ποιοτική αναβάθμιση;
Ο Περιβαλλοντικός, λοιπόν, Αστικός Σχεδιασμός είναι η συνετή διαχείριση του δομημένου αστικού περιβάλλοντος, των μετακινήσεων, των δραστηριοτήτων, των υποδομών και των  υπαίθριων χώρων. Με άλλα λόγια, είναι ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός, σε πολλά αλληλένδετα επίπεδα. Αυτή η πολυεπίπεδη ανάλυση, μελέτη, και δράση, είναι που προσδίδει την ποιοτική διαφορά από την «απλή αστική ανάπτυξη».
Η ποιοτική αναβάθμιση, λοιπόν, προκύπτει από την ισορροπία της οικιστικής ανάπτυξης με τις φυσικές εκτάσεις, από την προστασία των φυσικών τοπίων, οικοσυστημάτων, υδάτινων πόρων, από την ανάδειξη της τοπικής αστικής κληρονομιάς, την βελτίωση και αποκατάσταση των υπαίθριων δημόσιων χώρων, την χρησιμοποίηση τοπικών υλικών σε συνδυασμό με νέα, την κοινωνική ανάμειξη (μεικτές χρήσεις γης), την διαχείριση της κυκλοφορίας και στάθμευσης των οχημάτων, την μείωση θορύβου και τέλος την διαχείριση των απορριμμάτων.
Ας δούμε τώρα ποια είναι τα δεδομένα της πόλης πρακτικά.
Η Ακρόπολη ή Κάστρο είναι το χαρακτηριστικότερο μνημείο της Άμφισσας και αποτελεί σύμβολο της πόλης λόγω της θέσης και της ιστορίας του, που είναι συνυφασμένες με την εξέλιξη του οικισμού από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα.
Τα σκαλιά και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της Άμφισσας, λόγω της διαφοράς υψομέτρου και της άμεσης σύνδεσης του ιστορικού  κέντρου με την ιστορική εκκλησία και συνοικία του Αγίου Νικολάου. Τα σκαλιά συνδέονται με πολλές παραδόσεις και τελετές, όπως αυτή του στοιχειού της Χάρμαινας.
Ο Μητροπολιτικός Ναός της Ευαγγελίστριας, ο οποίος διαθέτει αγιογραφίες του πολύ σημαντικού Αγιογράφου και Ζωγράφου Σπύρου Παπαλουκά από το 1926.
Ο Βυζαντινός Ναός Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, ο οποίος αποτελεί σπουδαίο και άριστα διατηρημένο βυζαντινό μνημείο, με στοιχεία του 11ου και 12ου αιώνα.
Τα Παλιά Αρχοντικά. Πρόκειται για κατοικίες επιφανών πολιτών της Άμφισσας που χτίστηκαν κυρίως στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα. Πολλά έχουν γύψινες διακοσμήσεις, ζωγραφισμένες οροφές και αξιόλογες τοιχογραφίες λαϊκών ζωγράφων της εποχής. Τα σπουδαιότερα είναι τωνΔεσπω Παπαστάθη ,καθηγητή Κοντου, Θ. Γάτου, Νιχογιαννόπουλου Κ. Παπαϊωάννου, Κ. Παπαδόπουλου, Σκουρλέτου κ.ά. Στο αρχοντικό Νιχογιαννόπουλου υπάρχουν ζωγραφισμένες οροφές και τοιχογραφίες, ενώ διαθέτει βεράντα με κιονίσκους και πηγάδι αξιόλογου ρυθμού.
Κτίσματα της Τουρκοκρατίας. Εκτός των βυρσοδεψείων ελάχιστα κτίρια σώζονται ως σήμερα στην Άμφισσα από τα τελευταία 50 χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπως Ιερός Ναός «Αγία Παρασκευή» ή «Παλαιός Άγιος Νικόλαος» στη συνοικία Χάρμαινα. Τα παλαιότερα χρόνια αποτελούσε ιδιαίτερη ενορία. Διαθέτει σπάνιο είδος γυναικωνίτη με ψαθωτό παραπέτασμα. Η Κατοικία Γεωργίου Κων/νου Παπαθανασίου. Είναι ένα από τα ελάχιστα παρόμοια κτίσματα που διασώθηκαν σ' ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, ενώ το πέτρινο κλιμακοστάσιο με τους θόλους
αποτελεί μοναδικό δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής με όλα τα μορφολογικά γνωρίσματα της εποχής του. Βρίσκεται στην οδό Τζαμάλα. Με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και ανακατασκευάστηκε εκ βάθρων. Η Κατοικία Ηλία Δεδούση. Έχει άθικτη την εξώθυρα, με πέτρινο θόλο. Ανήκε στον οπλαρχηγό Δυοβουνιώτη όπως δείχνει εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα. Η Κατοικία Φρετζαλά με «χαγιάτι», από τις ελάχιστες σωζόμενες. Είναι υπό κατεδάφιση αν δεν έχει κατεδαφιστεί ήδη. Η Κατοικία Όλγας Ν. Καραγεωργοπούλου, στο υπόγειο της οποίας σώζεται το μοναδικό στην Άμφισσα τουρκικό λουτρό (χαμάμ). Η Κατοικία Θεμιστοκλή Κουτσογιάννη, πρώην κατοικία του οπλαρχηγού Πανουργιά. Η Κατοικία Δημητρίου Παπαγεωργίου, πρώην Κόκκαλη, στο υπόγειο της οποίας σώζονται πέτρινες στοές. Η Κατοικία Ιωάννου Δερμάνη, η μοναδική στην Άμφισσα που διαθέτει πηγάδι στο εσωτερικό της.
Υπαίθριες Βρύσες. Σημαντικά μνημεία που σώζονται στην Άμφισσα απ' τον καιρό της Τουρκοκρατίας που κατασκευάστηκαν σε διάφορες εποχές και χρησίμευαν για την ύδρευση αλλά και άρδευση της πόλης. Η μοναδική πηγή νερού που υπήρχε στην Άμφισσα από τα αρχαιότατα χρόνια βρίσκεται κάτω από την ακρόπολη της αρχαίας πόλης, όπου υπήρχε και το ρωμαϊκό υδραγωγείο. Σώζεται και λειτουργεί ως σήμερα στην τοποθεσία «Πηγάδια» με το όνομα Πηγή Οργιάς, ενώ παραπλεύρως σώζεται και λειτουργεί η Πηγή Αρτέμιδος. Στη «Χάρμαινα» λειτουργεί μια ακόμα πηγή- βρύση παραπλεύρως του κτίσματος Τουλασίδι. Το νερό αυτής της βρύσης χρησιμοποιούσαν οι ταμπάκηδες και συνδέεται με τον θρύλο για το «Στοιχειό της Χάρμαινας». Στον περίβολο των Αγίων Αναργύρων σώζεται ανακαινισμένη η Πηγή Κατρέλη, γνωστή για το χωνευτικό νερό της.
Χώροι ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας όπως, η Κυκλική Αίθουσα Βαπτιστήριο Βασιλικής από τον 4ο αι., Μωσαϊκά Δάπεδα, Αρχαιολογικά Ευρήματα Νεκροταφείων διαφόρων περιόδων, τα αρχαία και κλασσικά Τείχη της πόλης, καθώς και Ρωμαϊκά Κτίσματα.
Μουσεία, όπως το Αρχαιολογικό μουσείο της Άμφισσας, που στεγάζεται στο παλιό αρχοντικό του «Αρείου Πάγου» όπου έγινε η πρώτη Εθνοσυνέλευση των επαναστατημένων ελλήνων στις 20 Νοεμβρίου 1821. Το Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται στο κτίριο του παλαιού νοσοκομείου που έχει ανασχεδιασθεί γι' αυτή τη νέα χρήση. Η Δημοτική Πινακοθήκη Άμφισσας «Σπύρος Παπαλουκάς» που στεγάζεται σε κτίριο στην συνοικία Χάρμαινα, περιλαμβάνει τα 349 ανθίβολα που χρησιμοποίησε ο ζωγράφος για τις τοιχογραφίες του στην Μητρόπολη και
αποτελούν ιδιοκτησία του Δήμου Άμφισσας. Το Μεταλλευτικό Πάρκο «Βαγονέτο» βρίσκεται στο 51ο χλμ. της Εθνικής οδού Λαμίας-Άμφισσας, στις εγκαταστάσεις της εταιρείας S+B. Είναι το μοναδικό μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία των μεταλλείων βωξίτη στην περιοχή.
Με όλα τα παραπάνω, δεν ήθελα να σας κουράσω, αλλά να σας παρουσιάσω την πληθώρα των σπουδαίων στοιχείων της πόλης μας, τα οποία αποτελούν ένα σύνολο μοναδικό για την Ελλάδα, και τα οποία μπορούν και πρέπει να αναδειχθούν σωστά, ώστε να αποτελέσουν την βιτρίνα της πόλης προς τα έξω.
Δεν χρειάζονται σπατάλες για εμβληματικά έργα, που δήθεν θα προσδώσουν κύρος στον τόπο μας, αλλά αρχικά, μικρές ανακουφιστικές επεμβάσεις στις γειτονιές (συντήρηση του αστικού εξοπλισμού, τοποθέτηση νέου όπου χρειάζεται, φωτισμός, παγκάκια, κάδοι ανακύκλωσης κλπ), ώστε οι κάτοικοι να βγουν και να χρησιμοποιήσουν τους δημόσιους ελεύθερους χώρους, οι οποίοι τους ανήκουν.
Επίσης, έργα βελτίωσης των χώρων πρασίνου και ενοποίησή τους σε ένα δίκτυο, παράλληλο με πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους, δίκτυα τα οποία θα ενώνουν τις γειτονιές με το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της πόλης.
Πολύ σημαντική επέμβαση, για την ανάδειξη όλων των παραπάνω αξιόλογων χώρων, μπορεί να αποτελέσει η δημιουργία θεματικών διαδρομών, δηλαδή μια «ιστορική διαδρομή», η οποία θα ενώνει όλα τα αρχαιολογικά μνημεία και τα μουσεία(με ταμπέλες πληροφοριών στην αρχή, στην μέση και στο τέλος), μια «κτιριακή διαδρομή» που θα διασχίζει όλη την πόλη αναδεικνύοντας τα αρχοντικά, καθώς και κάποια νέα αισθητικά άρτια κτίρια, επαναφέροντας την αρχιτεκτονική αίγλη της πόλης, δείχνοντας έτσι και την εξέλιξή της. Επιπλέον, μια «πολιτιστική διαδρομή» θα μπορούσε να οριστεί, για παράδειγμα, κατά μήκος του ποταμού Ύλαιθου, ένα πολιτιστικό πάρκο, στο οποίο θα παρουσιάζονται και τα παλιά επαγγέλματα του τόπου και θα υπάρχουν χώροι για εκθέσεις και δράσεις, ίσως ένα μικρό υπαίθριο θεατράκι. Τέλος, μια «διαδρομή λαδιού», στο νότιο τμήμα της πόλης, θα μπορούσε να είναι σχετική με την παραγωγή της ελιάς και του λαδιού, με φόντο τον Ελαιώνα, σε συνδυασμό με την δημιουργία ενός χώρου εκπαιδευτικού και μουσειακού.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται μεγαλεπήβολα, αλλά στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται παρά μόνο ελάχιστα για να πραγματοποιηθούν. Για παράδειγμα, κατά μήκος αυτών των διαδρομών θα μπορούσαν να τοποθετηθούν συγκεκριμένοι, διαφορετικοί κάθε φορά κάδοι, φωτιστικά, χρώματα και τοπικά, φιλικά προς το περιβάλλον, υλικά επίστρωσης ή ακόμα και διαφορετικοί στύλοι απαγόρευσης διέλευσης και διαχωρισμού λειτουργιών.
Δεν πάμε να ανακαλύψουμε τον τροχό. Μπορούμε να παραδειγματιστούμε, μελετώντας επιτυχημένα παραδείγματα άλλων πόλεων , έχοντας πάντα στο μυαλό μας την Ελληνική πραγματικότητα, τα οποία, εφαρμόζοντας τον Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό σε Πολεοδομικό Επίπεδο, πέτυχαν ποιοτικότερες ολοκληρωμένες αναπλάσεις και ποσοτική αναβάθμιση της τοπικής τους οικονομίας, με αύξηση κατά 30%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε..
Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.