Είναι ή όχι το μεγάλο μας θέμα σήμερα η εθνική οικονομία;
Αναζητούμε ή όχι τρόπους για να αυξήσουμε τα έσοδα του κράτους και των φορολογουμένων;
Υπάρχει ή όχι αρμόδιος υπουργός, ο οποίος έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας αυτό το εγχείρημα;
Είναι ή όχι ο τουρισμός η βαριά μας βιομηχανία;
Είναι δυνατόν ο αρμόδιος για το μείζον θέμα υπουργός να παρακολουθεί απαθής την καταστροφή του μοναδικού τομέα από τον οποίο μπορούμε να περιμένουμε έσοδα;
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά αν ο κ. Βενιζέλος δεν επέμβει τώρα, σήμερα, χθες, τότε θα έχει ομολογήσει πως δεν δύναται να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε – και ενώ έχουμε πλέον μπει στον Αύγουστο – οι ταξιτζήδες επιμένουν στις κινητοποιήσεις τους και η δυσφήμηση της χώρας συνεχίζεται.
Αυτή τη στιγμή, στη χώρα επικρατεί ένα εμφυλιοπολεμικό κλίμα, καλλιεργείται ο κοινωνικός αυτοματισμός και είναι βέβαιο ότι το Φθινόπωρο, όταν θα έχει καταστραφεί ο τουρισμός, οι μεν θα στραφούν εναντίον των δε (ενώ όλοι θα είναι άφραγκοι και κατεστραμμένοι).
Μέχρι στιγμής οι δύο αρμόδιοι να δίνουν λύσεις σε θέματα σχετιζόμενα με την οικονομία και την ευημερία της χώρας, δηλαδή ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Οικονομικών, παρακολουθούν ως θεατές.
Ο κ. Παπανδρέου δείχνει να λειτουργεί – αν δεν συμβαίνει κάτι πολύ πιο σοβαρό – με το βλέμμα στραμμένο στις επόμενες εκλογές – εθνικές, εσωκομματικές, στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Θεωρεί τον κ. Ραγκούση ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα εσωκομματικά δεκανίκια του και δεν τολμάει να τον ανακαλέσει στην τάξη, παρεμβαίνοντας δυναμικά σε μια υπόθεση που καταστρέφει την τουριστική οικονομία.
Απόλυτα κατανοητό: Η σφραγίδα της ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ του εξασφαλίζει την προεδρία στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Την πρωθυπουργία μπορεί να την χάσει. Την προεδρία του κόμματος, όμως, με τίποτα. Από αυτήν εξαρτάται η διεθνής αίγλη του.
Ακόμη και αν το κόμμα φθάσει στο 10%, θα μπορεί πάντα να του εξασφαλίζει παγκόσμιο ρόλο και προβολή μέσω της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Μπορούμε να μάθουμε, όμως, τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά ο κ. Βενιζέλος; Είναι ή όχι αρμόδιος για την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία της χώρας; Επιθυμεί ή όχι – και απλώς το λέει στις συνεντεύξεις – να περάσει η χώρα σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης; Είναι ή όχι θέμα εθνικής οικονομίας ο τουρισμός;
Θα επέμβει ή σκοπεύει να εξαφανιστεί πολιτικά μαζί με τον άνθρωπο που τον κέρδισε στις εσωκομματικές εκλογές του 2007;
Θα καταλάβει πως αρμόδιος να δώσει λύση στο θέμα είναι ο ίδιος και όχι ο έχων την τεχνική ευθύνη Γ. Ραγκούσης;
Αν ο κ. Βενιζέλος θέλει να επιβιώσει πολιτικά, οφείλει να παρέμβει σήμερα, τώρα, χθες.
Και να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους ένα μήνα τώρα καταστρέφεται η μοναδική σίγουρη πηγή εσόδων στην οποία μπορεί ως αρμόδιος υπουργός να υπολογίζει – μέχρι να έλθει η ώρα της «πράσινης οικονομίας» και των επενδύσεων, που μέχρι να συμφωνηθούν και να αρχίσουν να αποδίδουν θα έχουμε πεθάνει όλοι.
Ο κ. Βενιζέλος οφείλει να σταματήσει να παριστάνει τον θεατή και να απαιτήσει λύση σήμερα – με βάση τα συμφωνηθέντα επί Ρέππα.
Οφείλει επίσης ο κ. Βενιζέλος να διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους η τρόικα έστειλε το περίφημο sms, διερωτώμενη τι συμβαίνει και χαρακτηρίζοντας «τουλάχιστον περίεργη» την υπαναχώρηση από τα συμφωνηθέντα.
Με λίγα λόγια, ο κ. Βενιζέλος πρέπει να ανακαλύψει ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ. Αν κάτι το βρίσκει «περίεργο» η τρόικα, πρέπει να το θεωρήσει περίεργο και ο ίδιος.
Και να αναζητήσει τα αίτια αυτής της «περίεργης» - έως ύποπτης – συμπεριφοράς.
Όταν θα αποκαλυφθούν οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκαμε στην σημερινή σύγκρουση, θα είναι αργά και για την χώρα και για τον ίδιο.
Διότι τότε, θα έχει στριμωχτεί και ο ίδιος (ο Βενιζέλος) στο τσουβάλι της αποτυχίας.
Και είναι πολλά χρόνια στην πολιτική, εκλέγεται στην Θεσσαλονίκη, δεν προέρχεται από ψηφοδέλτιο επικρατείας, ούτε έκανε μπάνιο και έτρωγε ψάρια μαζί με τον πρωθυπουργό στις Κυκλάδες, για να τα καταστρέψει όλα για κάτι που μοιάζει με γινάτι, αλλά μπορεί να είναι και κάτι πολύ πιο σοβαρό, που θα τον στιγματίσει και τον ίδιο.
Ο κ. Βενιζέλος γνωρίζει ότι το sms της τρόικας είναι υπαρκτό. Έχει προφανώς ακούσει και για κάποιες υπό ίδρυση εταιρίες, που θα αναλάβουν την μεταφορά ταξιδιωτών από τα αεροδρόμια και τα λιμάνια – πετώντας έξω τους ήδη δραστηριοποιούμενους στον χώρο.
Δεν μπορεί να μην τα λάβει υπ’ όψη του όλα αυτά και δεν μπορεί να μην τα αξιολογεί – ακόμη και αν στα αυτιά του φθάνουν με την μορφή των φημών.
Διαφορετικά, θα πιστέψουμε πως ο ανασχηματισμός δεν έγινε για να αντικατασταθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά για να αντικατασταθεί ο κ. Ρέππας!
Ο κ. Βενιζέλος οφείλει να ανοίξει τα ρουθούνια του και να οσμιστεί αυτό που στο μέλλον μπορεί να επανέλθει στην επικαιρότητα με την μορφή παραγεγραμμένου σκανδάλου…
Ακούστε, κ. Βενιζέλε! Μπορεί το κόμμα σας να τα πηγαίνει καλά στην προπαγάνδα και κατά καιρούς να εξασφαλίζει μπόλικα παπαγαλάκια.
Υστερεί, όμως – όπως άλλωστε όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα – σε πολιτική ανάλυση και προβλέψεις. Και πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν
Τέλος, διάβασα στο «Βήμα» τα «ντεσού» της Συνόδου Κορυφής, όπως τα μεταφέρει ο Αντώνης Καρακούσης.
Όπως γράφει, στην αρχή προσφέρονταν πολύ «λειψά», «μπακάλικα» πράγματα. Και πως ο Παπανδρέου «ίδρωνε και ξεΐδρωνε», για να πει στο τέλος πως «με αυτά εγώ δεν ανεβαίνω στο αεροπλάνο, δεν φεύγω από ΄δώ, δεν μπορώ να γυρίσω στην Αθήνα με άδεια χέρια. Δώστε μας μια ουσιαστική λύση».
Γράφει επίσης ο συνάδελφος Καρακούσης πως όταν κάποιοι από τους «εταίρους» επέμειναν στις εμπράγματες εγγυήσεις, ο κ. Παπανδρέου φέρεται να τους είπε: «Τι θέλετε να κάνω για να πεισθείτε; Μήπως να βάλω ενέχυρο τα νησιά μας ή να πουλήσουμε την Πελοπόννησο; Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται και το ξέρετε»!
Οπότε, πάντα σύμφωνα με τις πληροφορίες του Καρακούση, η συζήτηση φαίνεται ότι πήρε άλλη τροπή και άρχισαν οι «καλύτερες προσφορές», ώστε να μπορέσει να πάρει το αεροπλάνο της επιστροφής ο πρωθυπουργός – και προφανώς και ο κ. Βενιζέλος.
Επ’ αυτών, κ. Βενιζέλε, θα σας θυμίσω τρία άρθρα μου και τις δημόσιες παρεμβάσεις μου εκείνης της εβδομάδας:
Άρθρο 1ο : «Αν την Πέμπτη δεχτούν την χρεοκοπία, να μην επιστρέψουν την Παρασκευή» (18/07/11).
Άρθρο 2ο : «Σταματήστε να διαφημίζετε την πτώχευση, γιατί σύντομα θα νοσταλγήσετε τα γιαούρτια» (19/07/11).
Άρθρο 3ο : «Θέλουν εμπράγματες εγγυήσεις; Ας τους δοθεί το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο» (21/07/11).
Το τέταρτο άρθρο, που σας αφορά εντελώς προσωπικά, δημοσιεύεται σήμερα.
Λύστε το θέμα των ταξιτζήδων εδώ και τώρα, με το δικαίωμα που σας δίνει η αρμοδιότητά σας επί της εθνικής οικονομίας, διαφορετικά θα έχετε ταυτιστεί με την παρέα του γυμναστηρίου, των διακοπών και των διαφόρων ασχέτων «τεχνοκρατών».
Υ.Γ. 1. Στις δύσκολες ώρες, οι πολιτικοί χρειάζονται περισσότερο την κριτική και καθόλου την αναπαραγωγή προπαγάνδας και το χάιδεμα αυτιών. Και αυτές οι ώρες είναι κάτι περισσότερο από δύσκολες. Δεν τις έχουμε ξαναζήσει. Και κυρίως, δεν τις έχετε εσείς ξαναζήσει. Ανήκετε σε ένα πολιτικό σύστημα που περπατούσε επί δεκαετίες πάνω σε έναν δρόμο στρωμένο με δανεικά ροδοπέταλα.
Υ.Γ. 2. Αν, κ. υπουργέ των Οικονομικών, δεν δώσετε λύση τώρα, πολύ σύντομα θα χρειαστεί να σας θυμίσω και το σημερινό άρθρο...
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου