Η ηλιθιότητα της Παγκοσμιοποίησης

Η οικονομική κρίση του αναπτυγμένου κόσμου, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στις αναδυόμενες οικονομίες…», δήλωσε σε συνέντευξη τύπου πριν από μερικές ημέρες, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Robert B. Zoellick. Και συμπλήρωσε πως, «οι εν λόγω οικονομίες, που σήμερα συνεισφέρουν το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ, θα πρέπει να τονώσουν την εσωτερική τους ζήτηση, έτσι ώστε να αποφύγουν τις εξωτερικές αρνητικές επιδράσεις…». Έτσι αποδεικνύεται πλέον ξεκάθαρα, πως το εξαναγκαστικό, και αντιδημοκρατικό σχέδιο του «ελεύθερου εμπορίου», που προώθησε τη παγκοσμιοποίηση των αγορών, των πολιτισμών, και των οικονομιών, αποτελεί μια πλήρη καταστροφή.

Μια καταστροφή για την ισορροπία και την ελευθερία, που αποτελούν τα δυο βασικότερα στοιχεία της οικονομίας. Αυτό που εξασφαλίσαμε σήμερα είναι μια γενικευμένη αλληλεξάρτηση στην εξαθλίωση, και στην αναγκαστική λιτότητα, η οποία όμως προκαλεί παγκόσμιο οικονομικό κραχ, αντί να έχουμε τα κράτη να αναπτύσσονται ελεύθερα, με το καθένα σε μια διαφορετική φάση ανάπτυξης, προόδου, ή και ύφεσης.
Το πρόγραμμα των ελίτ, που θέλει τη συνένωση όλων των κρατών και όλων των αγορών ανεξαιρέτως, δεν είναι μόνο ωμά φασιστικό, αλλά παράλληλα δημιουργεί έναν κόσμο απαίσιο, που δεν επιτρέπει την ελεύθερη ανάπτυξη των κρατών και των οικονομιών, και επιβάλλει στους λαούς μια νέου είδους δουλεία, και μια πτωχευτική κατάσταση, με δράστες τους οικονομικούς εκτελεστές της διεθνούς κλεπτοκρατίας των ομολόγων.
Οι μανιακοί της ελεύθερης αγοράς, όπως είναι και ο Zoelick, που βοήθησαν εξαρχής να έρθει η κρίση και στον αναπτυγμένο, αλλά και στον αναπτυσσόμενο κόσμο, επιμένουν πως οι οικονομίες του δεύτερου θα πρέπει να διαστραφούν, και να μετατραπούν σε ατμομηχανές εξαγωγών, αντί να αναπτύσσονται ισορροπημένα.
Έτσι, στήθηκε το σκηνικό του ελέγχου των οικονομιών από πλευράς κάποιων ελάχιστων, στο όνομα της αλληλεξάρτησης, έναν όρο που στην ουσία σημαίνει εξάρτηση, ή αλλιώς οικονομική υποδούλωση σε μη εκλεγμένους, την οποία μας επιβάλλουν οι παγκόσμιες ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες.
Η λύση στα προβλήματα που μας μαστίζουν είναι η από-παγκοσμιοποίηση, και η επιστροφή μας στην οικονομική και πολιτισμική ανεξαρτησία.
Θα πρέπει να διαλυθούν τα διάφορα αντιδημοκρατικά και φασιστικά διεθνή όργανα όπως είναι η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ, η Federal Reserve, κλπ. και να αντικατασταθούν από εθνική αυτονομία, και μια πραγματικά συνεταιριστική παγκοσμιοποίηση, ή τοπική ανεξαρτησία, που θα καθορίζεται ελεύθερα μέσα από εθνικά δημοψηφίσματα και δημοκρατικούς θεσμούς.
Τα κράτη θα πρέπει να ξαναπάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο, και να ρυθμίζουν νομοθετικά τις επιχειρήσεις, αντί να έχουμε αυτό που γίνεται σήμερα όπου οι επιχειρήσεις ελέγχουν τα κράτη, αλλά και διάφορα ολόκληρα οικονομικά μπλοκ, για χάρη των συμφερόντων τους, προκαλώντας συναλλαγματικούς πολέμους και διασώσεις των τραπεζιτών γκάνγκστερ.
Η πρώτη κίνηση θα πρέπει να είναι η εκδίωξη των ιδιωτικών κρατικών τραπεζών από το οικονομικό μας σύστημα. Εφόσον δεν ελέγχουμε τα χρήματά μας και τη πίστωσή μας, είμαστε σκλάβοι των χρηματοπιστωτικών θηρευτών, που σήμερα ελέγχουν ολοκληρωτικά το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Χωρίς τον έλεγχο των εθνικών μας οικονομιών, μέσω μιας ελεύθερης πολιτικής δασμών, υποδουλωνόμαστε στις πολυεθνικές που λεηλατούν τον κάποτε αναπτυγμένο κόσμο, δημιουργώντας ένα καπιταλιστικό σύστημα ολοκληρωτικής δουλείας, που μας οδηγεί όλους ανεξαιρέτως στην οικονομική εξαθλίωση και στην κοινωνική υποδούλωση.
Το μόνο αισιόδοξο στοιχείο από όλη αυτή τη μιζέρια, είναι πως επιτέλους οι λαοί του κόσμου ετοιμάζονται να ξεσηκωθούν επαναστατώντας, και να αλλάξουν αυτό το παραμορφωμένο σύστημα που στερείται δημοκρατικής εκπροσώπησης στους θεσμούς και στα όργανα που καθορίζουν τη μοίρα μας.
Μόλις ανθίσουν εκ νέου τα κράτη, και ανακαταλάβουν την ελευθερία τους, την οικονομική αυτάρκειά τους, και την δημοκρατία τους, τότε και μόνο τότε ο κόσμος θα είναι και πάλι γεμάτος αισιοδοξία.
antinews