Σκληρή η τιμωρία για τις ιερόδουλες στην Κίνα

Κάτω από το έντονο ροζ φως που σηματοδοτεί την έναρξη της εργασίας της, η νεαρή Κινέζα αναλύει τους κίνδυνους που κρύβει το επάγγελμα της ιεροδούλου στην Κίνα: βίαιοι πελάτες, ο ιός του έιτζ, τα επικριτικά βλέμματα των γειτόνων. «Η ζωή μου είναι γεμάτη άγχος», εκμυστηρεύεται η Λι Ζενγκουό. «Μερικές φορές νιώθω την καρδιά μου σαπισμένη επειδή χρειάστηκε να διαθέσω έτσι το σώμα μου», προσθέτει.
 

Οι αστυνομικές επισκέψεις
Ο μεγαλύτερος φόβος της, ωστόσο, είναι οι επισκέψεις της αστυνομίας. Την τελευταία φορά η Λι βρέθηκε χωρίς δίκη σε ένα κέντρο κράτησης, όπου παρέμεινε για έξι μήνες φτιάχνοντας κατασκευές λουλουδιών από χαρτί. Η φυλάκισή της στο κέντρο επιτήρησης και εκπαίδευσης έληξε άδικα, αφού αναγκάστηκε να αποζημιώσει τις φυλακές για την παραμονή της, καταβάλλοντας εξήντα δολάρια μηνιαίως. «Την επόμενη φορά που η αστυνομία θα έρθει να με πάρει, θα κόψω τις φλέβες μου», δηλώνει η 39χρονη, μητέρα δύο αγοριών.
 

Οι υπερασπιστές της νομοθετικής αναδιάρθρωσης θεώρησαν νίκη την ανακοίνωση της κινεζικής κυβέρνησης για την «επανεκπαίδευση μέσω της εργασίας», ένα σύστημα που θα επέτρεπε στην αστυνομία να οδηγεί τους μικροεγκληματίες και τους δυσαρεστημένους με την κυβερνητική πολιτική σε στρατόπεδα εργασίας για έως και τέσσερα χρόνια χωρίς δίκη. Δύο παρόμοιοι μηχανισμοί τιμωρίας υπάρχουν για τους χρήστες και εμπόρους ναρκωτικών καθώς και για τις ιεροδούλους και τους πελάτες τους. «Οι βιαιότητες και τα βασανιστήρια συνεχίζονται με διαφορετικό τρόπο», διευκρινίζει η Κορίνα-Μπάρμπαρα Φράνσις, ερευνήτρια για την Κίνα στη Διεθνή Αμνηστία.
 

Το υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας διατηρεί κέντρα «εκπαίδευσης και εργασίας» όπου κρατούνται οι γυναίκες έως και δύο χρόνια. Εκεί εργάζονται επτά μέρες την εβδομάδα, χωρίς πληρωμή, κατασκευάζοντας παιχνίδια, τσόπστικς μιας χρήσης και πάνες για σκύλους. Οπως καταγγέλλουν οι ίδιες, τα προϊόντα αυτά προορίζονται για εξαγωγή. Οι ιερόδουλοι που έχουν βρεθεί σε αυτές τις φυλακές περιγράφουν τα επαχθή ποσά που πρέπει να καταβάλλουν και τη βία των φρουρών.
 

Το σύστημα κράτησης και εκπαίδευσης αποτελεί μια τεράστια επιχείρηση κέρδους για το κινεζικό κράτος. Τα κέντρα διοικούνται από τοπικά γραφεία ασφαλείας, τα οποία αποφασίζουν το ποσό των προστίμων. Πρώην κρατούμενες υποστηρίζουν ότι οι αστυνομικοί δωροδοκούνται για να απελευθερωθούν συγκεκριμένα άτομα. Αν και η κυβέρνηση δεν δημοσιεύει στατιστικά στοιχεία, οι ειδικοί υπολογίζουν ότι τουλάχιστον 18.000 γυναίκες εισάγονται στις φυλακές αυτές ετησίως.

  The New York Times