Σε δημόσια διαβούλευση η σαλαμοποίηση της ΔΕΗ

Το ΥΠΕΚΑ έβγαλε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για  τον τεμαχισμό της ΔΕΗ και την πώληση του 30%. Αναφέρεται ότι η ανάρτηση έγινε στις 10/3 (15:00) και η διαβούλευση θα μείνει ανοικτή μέχρι τις 14/3 (15:00). Πρώτη παρατήρηση λοιπόν ότι η κατ’ ευφημισμό “διαβούλευση” γίνεται άρον-άρον, μη τυχόν και προλάβει κανείς να διαβάσει το νομοσχέδιο και συμμετέχει στη “διαβούλευση”.
Τέσσερις μόνο μέρες για τον τεμαχισμό της μεγαλύτερης ελληνικής επιχείρησης, όταν για το … σχέδιο Κοινής Υπουργικής Απόφασης «Κατηγορίες αδειών χρήσης και εκτέλεσης έργων αξιοποίησης των υδάτων. Διαδικασία και όροι έκδοσης ή τροποποίησης των αδειών, περιεχόμενο και διάρκεια ισχύος τους», που είναι επίσης σε διαβούλευση, δίνονται 8! μέρες (6/3 (14:00) έως και 14/3 (09:00)). Και για το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για την εξυγίανση του ειδικού λογαριασμού του άρθρου 40 Ν.2773/1999 και λοιπές διατάξεις», που είναι επίσης σε διαβούλευση, δίνονται 6 μέρες (7/3 (15:00) έως και 13/3 (16:00)). Ντροπή, λοιπόν, είναι το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς για τη διαδικασία που ακολουθεί το ΥΠΕΚΑ. Χρειάζεται τουλάχιστον περισσότερος σεβασμός για μια εταιρεία που, όπως πρόσφατα γράψαμε, είναι κομμάτι της ιστορίας του έθνους. Το ΥΠΕΚΑ κάνει μια άρον-άρον διαδικασία, την ίδια στιγμή που έχει 11 χρόνια τώρα να σέρνεται η υπόθεση της επαναλειτουργίας του λιγνιτωρυχείου Βεύης: μόνο η 3η κατά σειρά διαδικασία έχει ξεπεράσει ήδη τα 4 χρόνια κι ένα μήνα, παρά το γεγονός ότι η χώρα ελέγχεται από την Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπόθεση των λιγνιτών, (όπου η ΔΕΗ δικαιώθηκε πρωτόδικα). 

“Προς το σκοπό απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας” λοιπόν, (μας λέει το νομοσχέδιο ξεκινώντας), σαλαμοποιείται η ΔΕΗ. Μια απελευθέρωση της αγοράς που την κάνουν εδώ και 15 χρόνια και τώρα καταλήγουν στο ξεπούλημα των πάντων. Δεν είχε ξεκινήσει η απελευθέρωση της αγοράς με το Ν.2773/1999 “Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας-Ρύθμιση θεμάτων ενεργειακής πολιτικής και Λοιπές διατάξεις“; Πότε επιτέλους το ότι κάποιοι πολιτικοί, όπως εκ του αποτελέσματος προκύπτει, δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, θα αποτελέσει έρεισμα για τη δικαιοσύνη να ερευνήσει αν υπάρχει παράβαση καθήκοντος κάποιων πολιτικών, παραβίαση του όρκου “να υπακούν στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους“;

Στη νέα εταιρία εισφέρονται :

α) λιγνιτικές μονάδες: ο ΑΗΣ Αμυνταίου (Μονάδες Ι & ΙΙ, συνολικής ισχύος 600MW), ο ΑΗΣ Μελίτης, (ισχύoς 330MW) και η άδεια ηλεκτροπαραγωγής για τη νέα Μονάδα Μελίτη ΙΙ, ισχύος 450 MW.

β) τα “πάσης φύσεως” δικαιώματα ΔΕΗ Α.Ε επί των λιγνιτικών παραχωρήσεων του ορυχείου Αμυνταίου (συμπεριλαμβανόμενου του ορυχείου Λακκιάς), του ορυχείου Κλειδιού, του ορυχείου Λόφων Μελίτης, των ορυχείων Κομνηνών Ι & ΙΙ και του ορυχείου Βεύη.

γ) υδροηλεκτρικές μονάδες: στο Νέστο (ο ΥΗΣ Πλατανόβρυση, (ισχύος 116 MW) και ο ΥΗΣ Θησαυρού, (ισχύος 384 MW)), στον Εδεσσαίο (ο ΥΗΣ Άγρας, (ισχύος 50 MW) και ο ΥΗΣ Εδεσσαίος, (ισχύος 19 MW), στον Άραχθο (ο ΥΗΣ Πουρνάρι -Μονάδες Ι και ΙΙ, (συνολικής ισχύος 334 MW)).

δ) ο ΑΗΣ Κομοτηνής, με καύσιμο φυσικό αέριο, (ισχύος 485 MW).

Όπως λέει το νομοσχέδιο, “Ως αντάλλαγμα για τον εισφερόμενο κλάδο, η ΔΕΗ Α.Ε. θα λάβει το σύνολο των μετοχών εκδόσεως της νέας εταιρίας, η αξία των οποίων θα είναι ίση προς την αξία της καθαρής θέσης του εισφερόμενου κλάδου. Η διαπίστωση της λογιστικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων του εισφερομένου κλάδου και η σύνταξη της έκθεσης ελέγχου διαπίστωσης της λογιστικής αξίας των περιουσιακών στοιχείων του εισφερόμενου στη νέα εταιρία κλάδου διέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 5 του ν. 2166/1993.” Μένει να δούμε με πόση διαφάνεια θα γίνουν τα πιο πάνω και ποια θα είναι η λογιστική αξία των δικαιωμάτων των κοιτασμάτων. Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι όσο κι όπως κι αν αποτιμηθεί το 30% που εισφέρεται στη νέα εταιρεία, αποτελεί αμέσως καθορισμό της αποτίμησης και του υπόλοιπου 70%, που απομένει στη “μεγάλη” ΔΕΗ.
Ποιος είναι ο ν.2166/1993; Αυτός που στο “Κεφάλαιο Πρώτο” μιλάει για “Κίνητρα Ανάπτυξης Επιχειρήσεων”! Πρώτη φορά βλέπω τη σαλαμοποίηση μιας επιχείρησης να τη βαφτίζουν “ανάπτυξη”!

Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως και 5 του ν. 2166/1993 εφαρμόζονται σε περιπτώσεις:

α. Μετατροπής ή συγχώνευσης επιχειρήσεων εγκατεστημένων στην Ελλάδα οιασδήποτε μορφής, σε ημεδαπή ανώνυμη εταιρία ή εταιρία περιορισμένης ευθύνης.

β. Απορροφήσεως επιχειρήσεων οιασδήποτε μορφής από υφιστάμενη ημεδαπή ανώνυμη εταιρία ή εταιρία περιορισμένης ευθύνης.

 γ. Συγχωνεύσεως ανωνύμων εταιριών κατά την έννοια των άρθρων 68 παρ.1 και 79 του κ.ν. 2190/1920.

δ. Διάσπασης ανωνύμων εταιριών κατά την έννοια του άρθρου 81 παράγραφος 1 του κ.ν. 2190/1920 (ΦΕΚ 144 Α`), με την προϋπόθεση ότι οι διασπώμενες απορροφούνται από υφιστάμενες ανώνυμες εταιρίες”.

ε. Εισφοράς από λειτουργούσα επιχείρηση ενός ή περισσότερων κλάδων ή τμημάτων της σε λειτουργούσα ανώνυμη εταιρία.

Δεν προβλέπεται πουθενά εφαρμογή σε “νεοϊδρυόμενες” επιχειρήσεις, όπως η “μικρή” ΔΕΗ, καθόσον οι λέξεις “ή νεοϊδρυόμενη”, που αναφέρονταν στις περιπτώσεις β΄ και ε΄, διαγράφηκαν με την παρ.7 άρθρ.7 Ν.2386/1996! Νομικός δεν είμαι, αλλά οι δικηγόροι θα έχουν σίγουρα πολλή δουλειά όταν γίνεται ειδική νομοθεσία για τη “μικρή” ΔΕΗ!

Υπάρχει μια “πολύ ωραία” διάταξη στο άρθρο 3: “Σε περίπτωση που η σύμβαση της απόσχισης του κλάδου δεν έχει συμπεριλάβει ορισμένα από τα στοιχεία του ενεργητικού ή του παθητικού που υπάγονται άμεσα από επιχειρηματικής απόψεως στον εισφερόμενο κλάδο, ο τελευταίος συμπεριλαμβάνει τα ανωτέρω παραλειφθέντα στοιχεία του ενεργητικού και παθητικού, εφόσον από την ερμηνεία της σύμβασης απόσχισης δεν συνάγεται σαφώς ότι τα μέρη επιθυμούσαν τον αποκλεισμό των παραλειφθέντων στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού από τον κλάδο“. Θυμίζει λίγο έναν πελάτη που απομακρύνεται απ’ τον πάγκο του μαγαζιού, παίρνοντας μαζί του τα εμπορεύματα, και την άλλη μέρα ξαναγυρνάει και λέει “ξέχασες να μου δώσεις το τάδε, και τύλιξέ μου κι εκείνο που έχεις στο 3ο ράφι”. 
Σε ό,τι αφορά τη μεταβιβαζόμενη πελατεία, στο άρθρο 9 αναφέρεται ότι: “οι μεταβιβαζόμενες με τον κλάδο συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας αντιστοιχούν, κατά προσέγγιση, στο 30% του συνολικού αριθμού συμβάσεων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ Α.Ε., αναλογικώς ανά βασική και ειδική κατηγορία πελατών της ΔΕΗ Α.Ε. Ειδικώς ως προς τους πελάτες υψηλής και μέσης τάσεως της ΔΕΗ Α.Ε., το ποσοστό που ορίζεται στην περίπτωση (β), δεν είναι απαραίτητο να αφορά στον αριθμό των συμβάσεων της ΔΕΗ Α.Ε. με τους συγκεκριμένους πελάτες, αλλά μπορεί να αναφέρεται στην εκπροσωπούμενη στις συμβάσεις των συγκεκριμένων πελατών ενέργεια. Στην περίπτωση αυτή, την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας προς τους συγκεκριμένους πελάτες αναλαμβάνουν τόσον η ΔΕΗ Α.Ε. όσο και η νέα εταιρία, κατά το ποσοστό εκπροσωπούμενης ενέργειας που αντιστοιχεί στην κάθε μία“. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιοι ακριβώς πελάτες θα περάσουν στη “μικρή” ΔΕΗ, τολμάμε να προβλέψουμε ότι μάλλον θα ισχύσει η τελευταία ρύθμιση και θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε με ποιο ακριβώς τρόπο θα ξεχωρίσουν την ενέργεια της μιας εταιρείας από την άλλη όταν η ενέργεια καταλήγει στον ίδιο πελάτη.

Στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι “Οι συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας που ρυθμίζονται στα άρθρα 57 (Προμηθευτής Τελευταίου Καταφυγίου) και 58 (Προμηθευτής Καθολικής Υπηρεσίας ηλεκτρικής ενέργειας) του ν.4001/2011, καθώς επίσης οι συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ Α.Ε. με πελάτες των νήσων της ελληνικής επικράτειας των οποίων το δίκτυο διανομής ηλεκτρονικής ενέργειας δεν συνδέεται με το Σύστημα ή το δίκτυο διανομής της ηπειρωτικής χώρας, δεν περιλαμβάνονται στον εισφερόμενο κλάδο.” Αφού λοιπόν δεν περιλαμβάνονται στη “μικρή” ΔΕΗ, παραμένουν στη “μεγάλη” ΔΕΗ. Τώρα τι είδους ανταγωνισμός είναι αυτός που δημιουργεί το ΥΠΕΚΑ αφήνοντας την πανάκριβη πετρελαιακή παραγωγή στη “μεγάλη” ΔΕΗ και τις υποχρεώσεις “τελευταίου καταφυγίου” και “καθολικής υπηρεσίας”, θα σας γελάσω (θεωρητικά βέβαια η ΔΕΗ αποζημιώνεται με ΥΚΩ, αλλά δεν είναι το ίδιο).

Το νομοσχέδιο είναι ένα νομικό κείμενο απόσχισης ενός κομματιού μιας εταιρείας, που στέκεται κυρίως στις λεπτομέρειες της απόσχισης και θα μπορούσε να αφορά μια οποιαδήποτε εταιρεία. Εξουσιοδοτεί ουσιαστικά τη ΔΕΗ για τις λεπτομέρειες του τι και πώς θα μεταφέρει στη νέα εταιρεία. 

Υπάρχουν πολλά κενά στα θέματα του προσωπικού που πάει στη νέα εταιρεία: υπάρχουν κατοχυρωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, τα οποία ουσιαστικά το νομοσχέδιο τα προσπερνάει, δεν υπάρχουν προβλέψεις για θέματα κινητικότητας προσωπικού μεταξύ “μικρής” και “μεγάλης” ΔΕΗ. Τα θέματα του προσωπικού ανατίθενται στο Δ.Σ. της ΔΕΗ και “η μεταφορά του ανωτέρω προσωπικού στη νέα εταιρία γίνεται κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης γενικής ή ειδικής ρύθμισης Νόμου, Κανονισμού, Διαιτητικής Απόφασης, διοικητικής πράξης, συλλογικής ή ατομικής σύμβασης εργασίας“. Να ένα νέο πεδίο δόξης λαμπρό για τους δικηγόρους! 

Το πιο σημαντικό είναι ότι πουθενά δεν προκύπτει ποιο θα είναι το όφελος για τον απλό καταναλωτή ή τη βιομηχανία, κάτι που είναι το κεντρικό ζητούμενο, όπως γράψαμε και χθες. Και υπενθυμίζουμε την επισήμανση στο άρθρο του πρώην προέδρου της ΔΕΗ Τάκη Αθανασόπουλου για παρόμοιες ενέργειες στο παρελθόν, “ιδιαίτερα για τις στρεβλώσεις που δημιουργούν τα ΑΔΙ (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος), εξασφαλίζοντας σε κάθε μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο μία περίοδο αποπληρωμής της επένδυσης περίπου οκτώ χρόνια, χωρίς να λειτουργεί καν η μονάδα! Καθόλου άσχημες επιδόσεις για επενδύσεις οι οποίες και απέτυχαν στην αρχική τους στόχευση να ανταγωνιστούν τη ΔΕΗ και ατύχησαν γιατί οι περισσότερες από αυτές περατώθηκαν πριν από την οικονομική κρίση και την πτώση της ζήτησης. Το κόστος τους, όσο δεν περνά απευθείας στον τελικό καταναλωτή, το επωμίζεται η ΔΕΗ ως ο (σχεδόν) μοναδικός προμηθευτής (98,5%) ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Οι στρεβλώσεις στην ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας με την ταυτόχρονη παρουσία ευκαιριακών επιχειρηματιών χωρίς μακροχρόνια προοπτική για τον κλάδο, είναι ο λόγος που η ΔΕΗ εξακολουθεί να μονοπωλεί την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, παρά τη θεωρητική απελευθέρωση της αγοράς εδώ και αρκετά χρόνια.”

Εκτιμάται ότι η απόσχιση θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους λειτουργίας της “μικρής” ΔΕΗ, (επειδή θα χαθούν οικονομίες κλίμακας), σε δυσκολία δανεισμού για νέες επενδύσεις (λόγω μεγέθους εταιρείας), σε μείωση του βαθμού αξιοποίησης των εγκαταστάσεων και τελικά σε αύξηση του κόστους της ενέργειας για τους καταναλωτές. Θα υπάρχουν χωριστές διαδικασίες προσλήψεων προσωπικού, που, αν δεν είναι ισότιμες για “μικρή” και “μεγάλη” ΔΕΗ, θα αποτελέσουν παρέμβαση στον ανταγωνισμό και νέα αιτία νομικών προστριβών.

Τα περί ανταγωνισμού πολλών εταιρειών μπορεί ν’ ακούγονται θεωρητικά καλά, αλλά δεν στέκονται στην ηλεκτρική ενέργεια, επειδή αυτή δεν αποθηκεύεται και δεν μεταφέρεται φθηνά σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Κι εκτός του ότι η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποθηκεύεται, υπάρχουν οι έννοιες για το “φορτίο βάσης”, που έχει μόνιμη ζήτηση και πρέπει να παράγεται αδιαλείπτως, για το “μεταβλητό φορτίο”, που έχει κάποια όρια μέσα στα οποία συνήθως κινείται και πρέπει να μπορεί να καλυφθεί με ευέλικτους μηχανισμούς και υπάρχει και το “φορτίο αιχμής”, που θα εμφανιστεί λίγες φορές στη διάρκεια του έτους και η κάλυψή του απαιτεί εφεδρείες, που είναι κατά κανόνα πολύ ακριβή υπόθεση. Κάθε τμήμα της καμπύλης φορτίου καλύπτεται από διαφορετικού τύπου μονάδες, με άλλα χαρακτηριστικά κι άλλες ώρες λειτουργίας. Όσο πιο ψηλά είσαι στην καμπύλη φορτίου, τόσο λιγότερες ώρες δουλεύουν οι μονάδες, αλλά πρέπει να υπάρχουν stand-by ώστε να δουλέψουν μόλις χρειαστούν. Στις “απελευθερωμένες” αγορές λοιπόν αυτές οι έννοιες τείνουν να ισοπεδωθούν, επειδή όλοι θέλουν να μπουν στην κάλυψη του φορτίου βάσης, που διασφαλίζει αδιάλειπτη λειτουργία κι εξασφαλισμένη κερδοφορία. Κρατικοδίαιτοι “επενδυτές”, που κοιτούν να θησαυρίσουν απ’ τα δημόσια αγαθά. Στη Βρετανία, που έκαναν πολλές εταιρείες, κατέληξαν να έχουν και πανάκριβα τιμολόγια και αδιαφάνεια στις χρεώσεις (με χαρακτηριστικά που αποκαλύπτουν καρτέλ των μεγάλων εταιρειών), που καταγγέλλουν πλέον ανοιχτά οι Εργατικοί.

Τέλος, επειδή στη ΔΕΗ υπάρχει ενσωματωμένη περιουσία των εργαζομένων, αναγνωρισμένη τόσο με το ν. 2773/99 όσο και δικαστικά με την απόφαση 13/2010 του Αρείου Πάγου, είναι βέβαιο ότι η υπόθεση θα εξελιχθεί για χρόνια στα δικαστήρια. Έφτιαξαν λοιπόν κάτι που θα είναι η χαρά των δικηγόρων. Να δούμε πότε επιτέλους θα κάνουν και κάτι για να αναπτυχθεί η οικονομία και η χώρα, αφού μόνο έτσι θα λυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο χώρο της ενέργειας: με την ύφεση έχει μικρύνει πολύ η “πίτα”, που μοιράζονται οι παραγωγοί, οι ιδιώτες δεν κερδίζουν όσα θα ήθελαν, η κατανάλωση φυσικού αερίου δεν είναι αυτή που θα ήθελαν και προφανώς γι’ αυτό είναι όλοι στη γκρίνια.

 http://greeklignite.blogspot.gr/2014/03/blog-post_11.html