Προκαλεί και ψεύδεται ο υπόδικος Γεωργιου …της ΕΛΣΤΑΤ.

Με έκδηλη ανησυχία, ο κατηγορούμενος σε βαθμό κακουργήματος Ανδρέας Γεωργίου επιτίθεται ασυστόλως και για πολλοστή φορά κατά της ελληνικής Δικαιοσύνης και αυτή τη φορά κατά του βουλεύματος 1212/10-7-2014 του Συμβουλίου Εφετών, με κατηγορίες για «παραφιλολογία και συνωμοσιολογία», για «κατάδηλες παρανομίες» και «σκοπιμότητες». Δυστυχώς, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ έχει υπερβεί τα όρια που αρμόζουν στη θέση του ως διοικητικού οργάνου Ανεξάρτητης Αρχής, που δεν νομιμοποιείται να υποβάλλει μομφή κατά ανώτατου δικαστικού οργάνου, όπως το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών.
Ως πληγωμένος ταύρος επιτίθεται δεξιά και αριστερά προς όλες τις κατευθύνσεις, βάλλοντας με συκοφαντικές εκφράσεις κατά διεθνώς αναγνωρισμένων επιστημόνων της ΕΛΣΤΑΤ, όπως του Ν. Στρόμπλου, καθώς και του πρώην γενικού γραμματέα της Στατιστικής μας Υπηρεσίας, κύριου Κοντοπυράκη, αποκαλώντας τους απατεώνες (σελ. 4, παράγρ. 4 της ανακοίνωσής του). Δεν διστάζει, δε, να χρησιμοποιήσει δελτίο Τύπου με τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΕΛΣΤΑΤ, από την οποία θα έπρεπε να έχει ήδη παραιτηθεί, όπως θα έκανε κάθε πολίτης στη θέση του που σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους.
Σφετερίζεται μια δημόσια θέση, χρησιμοποιώντας παράνομα τη σφραγίδα της ΕΛΣΤΑΤ, για να προβάλει προσωπικές του απόψεις. Και ας μην ξεχνάμε ότι, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, μετέτρεψε την ΕΛΣΤΑΤ, από επιστημονικό οργανισμό που ήταν, σε άντρο τρομοκρατίας του προσωπικού της με φιρμάνια όπως του περιβόητου «απόρρητου», και την έχει μεταλλάξει σε γραφείο στατιστικής ίντριγκας και εξαπάτησης των Ελλήνων και των άλλων Ευρωπαίων πολιτών.
Εχει καταντήσει πλέον τουλάχιστον κουραστικό και γελοίο, αλλά και υπέρμετρα υποκριτικό, να επικαλείται ο κ. Γεωργίου τις «αλλεπάλληλες πιστοποιήσεις της Eurostat», για να δικαιολογήσει τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009 με ψευδή στοιχεία (εξ ου και η με επαρκείς ενδείξεις ποινική δίωξη εναντίον του εκ μέρους των οικονομικών εισαγγελέων, κ. Πεπόνη και Μουζακίτη). Διότι είναι πλέον ευρέως κατανοητό ότι η «διαδικασία» υπολογισμού και τα «στοιχεία» του ελλείμματος υπεδείχθησαν στον κ. Γεωργίου από την ίδια τη Eurostat, και συγκεκριμένα από τον γενικό διευθυντή της, Β. Ραντερμάχερ, με τον ίδιο τον κ. Γεωργίου να έχει αποδεχθεί παθητικά τον ρόλο του πιονιού σε ένα προδοτικό σχέδιο υπαγωγής της χώρας μας στα μνημόνια και στα επαχθή μέτρα που ακολούθησαν αμέσως μετά την επίσημη δημοσίευση τον Νοέμβριο του 2010 από τη μονοπρόσωπη προεδρική ΕΛΣΤΑΤ/Eurostat του διογκωμένου ελλείμματος 15,4% για το έλλειμμα του 2009.
Υπήρχε λοιπόν περίπτωση η Eurostat να μην «υποστηρίξει» τον κ. Γεωργίου με τις «αλλεπάλληλες πιστοποιήσεις» της; Η ίδια η αξιοπιστία της Eurostat και του κ. Ραντερμάχερ είναι πλέον απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου, η οποία έχει ήδη καταβαραθρωθεί! Σημειώνουμε όμως ότι ακόμα και η Eurostat (η οποία έχει διαπράξει ουκ ολίγα στατιστικά εγκλήματα κατά της χώρας μας στο παρελθόν) δεν τον στήριξε στα πρωτογενή ψευτο-πλεονάσματα που είχε δημοσιεύσει για το 2013, προκειμένου να εξασφαλίσει προφανώς την εύνοια της μνημονιακής κυβερνητικής παράνοιας που εξακολουθεί με ψεύδη να ισοπεδώνει τη χώρα μας και τους έντιμους Ελληνες πολίτες. Ετσι ο κ. Γεωργίου δείχνει πώς αυτός εννοεί την ανεξαρτησία της ΕΛΣΤΑΤ: ως μοναδικός άρχοντας να μπορεί να «πλευρίζει» όποιον τον συμφέρει και να εξαπολύει μύδρους κατά όσων οι πράξεις και ενέργειες δεν τον συμφέρουν.
Είναι επίσης γελοίο και υποκριτικό ένας υπόδικος της Δικαιοσύνης να αμφισβητεί το ανώτατο όργανο απόδοσης δικαιοσύνης, το τριμελές Συμβούλιο Εφετών, το οποίο με το βούλευμα 1212/10-07-14 έδωσε εντολή για συνέχιση της ανακριτικής έρευνας, μιας έρευνας που προφανώς, όλως περιέργως, έγινε πλημμελώς από την ανακρίτρια Ε. Πεδιαδίτη, η οποία μάλιστα διώχθηκε πειθαρχικά για τη διαδικασία που ακολούθησε. Βέβαια, ο κ. Γεωργίου δεν αμφισβήτησε το πόρισμα της συγκεκριμένης ανακρίτριας, όταν προέκυψε –φυσιολογικό, αφού αυτό προέκυψε υπέρ του!
Βόλια λοιπόν κατά το δοκούν από τον κ. Γεωργίου: δεν αμφισβητεί το «πόρισμα» ανακρίτριας, η οποία διώκεται πειθαρχικά για τη διαδικασία που ακολούθησε για το συγκεκριμένο «πόρισμα», αλλά αμφισβητεί απόφαση πολύ ανώτερου της ανακρίτριας οργάνου, του Συμβουλίου των Εφετών Αθηνών, το οποίο ανώτερο συλλογικό δικαστικό όργανο ουσιαστικά αρνείται να αρχειοθετήσει την υπόθεση των ψευδών βεβαιώσεων του κ. Γεωργίου, καταργώντας έτσι το «πόρισμα» της ανακρίτριας, καθώς και την πρόταση του αντεισαγγελέα Εφετών, Ι. Κούτρα! Επιπλέον, με το βούλευμά του το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με το να καλέσει ως μάρτυρα τον κ. Στρόμπλο, ακυρώνει τη «δήλωση απορρήτου», με την οποία ο κ. Γεωργίου προσπάθησε να φιμώσει τους υπαλλήλους της ΕΛΣΤΑΤ από κάθε μαρτυρική κατάθεσή τους στις δικαστικές αρχές. Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι ο κ. Γεωργίου υιοθετεί και αποδέχεται ό,τι τον συμφέρει.
Ετσι, λησμονεί ο κ. Γεωργίου ότι οι εκ νέου καταθέσεις των κ. Κοντοπυράκη και Στρόμπλου είναι απαραίτητες, λόγω του γεγονότος ότι η κ. Πεδιαδίτη στο πόρισμά της είχε παραποιήσει πλήρως την αρχική κατάθεση του κ. Κοντοπυράκη, ενώ είχε «εξαφανίσει» από τη δικογραφία σημαντικές καταθέσεις του κ. Στρόμπλου προς τον κ. Πεπόνη και προς την ιδία. Δεν αναφέρει, δε, ότι και ο ίδιος θα κληθεί να καταθέσει ως κατηγορούμενος, διότι η κ. Πεδιαδίτη δεν τον κάλεσε ως όφειλε να έχει πράξει κατά νόμο. Αλλά τον νόμο ο κ. Γεωργίου τον αλλάζει κατά το δοκούν, χρησιμοποιώντας τους τροϊκανούς και ιδιαίτερα τους τέως εργοδότες του, όπως είναι ο κ. Τόμσεν του ΔΝΤ κ.ά. –ας μη λησμονούμε την αποκάλυψη του βουλευτή Π. Κουρουμπλή σχετικά με τις επικλήσεις του κ. Γεωργίου προς τον κ. Τόμσεν του ΔΝΤ για παρέμβαση στην ελληνική κυβέρνηση μέσω Ecofin το 2010, ώστε να αλλάξει τον στατιστικό νόμο όπως τον βόλευε.
Ψεύδεται ο κ. Γεωργίου, όταν ισχυρίζεται ότι δεν κλήθηκαν ειδικοί από τη Eurostat. «Ξεχνάει» ότι, όταν η Εξεταστική της Βουλής κάλεσε τον Ραντερμάχερ και άλλους «ειδικούς», αυτοί αρνήθηκαν να προσέλθουν. Ας μην ανησυχεί όμως, όταν η υπόθεση πάει στο ακροατήριο, τότε θα έλθουν διά της βίας, για να μας πουν γιατί παραβίασαν το Ενωσιακό Δίκαιο κατ’ εξαίρεση μόνο για την Ελλάδα, προκειμένου να φουσκώσουν το έλλειμμα του 2009. Ο ελληνικός λαός τούς περιμένει στο ακροατήριο για την καθοδήγησή τους προς τον κ. Γεωργίου –καθόσον αυτό αποτελεί «ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση».
Καλά θα κάνει ο κ. Γεωργίου, αντί να τα βάζει με την ελληνική Δικαιοσύνη με τον νομικά, διοικητικά και ηθικά απαράδεκτο τρόπο που μόνον αυτός γνωρίζει, βασιζόμενος μάλιστα σε πολιτικάντικα τεχνάσματα από αυτά που ίσως εφάρμοζε κατά το «ακαδημαϊκό» παρελθόν του στο ΔΝΤ, να κοιτάξει να μας εξηγήσει επιστημονικά, αν μπορεί, όλες αυτές τις παραβιάσεις του Ενωσιακού Δικαίου και της μεθοδολογίας ΕΣΑ95 Μάαστριχτ, για τις οποίες διώκεται ποινικά, προκειμένου να «υπολογίσει» το δημόσιο χρέος και έλλειμμα του 2009. Πολύ πρόσφατα αρνήθηκε να απαντήσει σε 3 μεθοδολογικές ερωτήσεις που του υπέβαλε ο έγκριτος δημοσιογράφος κ. Βραχιολίδης (http://indobserver.blogspot.gr/2014/07/blog-post_3473.html) ή μήπως περίμενε πιο εύκολες ερωτήσεις ή μήπως το ξέχασε το γεγονός ο κ. Γεωργίου;
Στη σελίδα 4, παράγρ. 5 (δ) της ανακοίνωσής του, ο κ. Γεωργίου μάς λέει ότι η δικαστική διαδικασία εξελίσσεται «ήδη με κλήση, προς σχηματισμό επαρκώς θεμελιωμένης δικαστικής κρίσεως, των προσώπων που ήταν αρμόδια για τα δημοσιονομικά στοιχεία της χώρας καθ’ ον χρόνο διαπράττονταν οι στατιστικές απάτες και στατιστικές λαθροχειρίες». Αν εννοεί τους Παπακωνσταντίνου, Γ. Παπανδρέου, Προβόπουλο, γι’ αυτό έχει πράγματι δίκιο! Αυτοί όντως κλήθηκαν από την κ. Πεδιαδίτη, η οποία βασίστηκε μόνο στις δικές τους καταθέσεις! Αλλως, αυτός προσπαθεί να αποδώσει τα δικά του εγκλήματα σε άλλους.
Τελικά, ο κάθε κατηγορούμενος μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά όταν τα στοιχεία περισσεύουν, τότε παίρνει την άγουσα προς το καθαρτήριο του εγκλήματός του (το συγκεκριμένο έγκλημα τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη και ο λαός δεν αναγνωρίζει ελαφρυντικά.

Της Ζωής Γεωργαντά - Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, τ. μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ

και του Νίκου Λογοθέτη - Διδάκτωρ μαθηματικός–στατιστικός, τ. αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ
 

Εφημεριδα των Συντακτών