Προσχηματική η αλλαγή Συντάγματος που υπόσχεται η Ν.Δ.

Του Χρήστου Λυντέρη*

Η Ν.Δ. κατά καιρούς δηλώνει ότι επιδίωξή της είναι μια βαθιά συνταγματική αλλαγή. Οποτε λοιπόν κρίνει σκόπιμο διοργανώνει πολυέξοδες εκδηλώσεις, όπως τον περασμένο Μάιο στο Μέγαρο Μουσικής, όπου παρουσιάζει τις προτάσεις της, διατυπωμένες όμως με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνουν ενδιαφέρουσες, ούσες ταυτόχρονα νεφελώδεις.

 Λ.χ. δεν κάνει λόγο για κατάργηση των προνομίων και των ασυλιών βουλευτών και υπουργών, αλλά για περιορισμό τους στα πλαίσια των καθηκόντων τους· προτείνει την -αναγκαία- ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, αλλά δεν αναφέρει με ποιον τρόπο θα επιλέγονται τα μέλη του· ζητεί αύξηση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς να διευκρινίζει τι ακριβώς εννοεί· προτείνει δημοψηφίσματα με λαϊκή πρωτοβουλία, αλλά αποφεύγει να δηλώσει πόσες υπογραφές θεωρεί αρκετές. Μ' αυτά και με τ' άλλα, και καθώς οι επικοινωνιακές εκδηλώσεις απέχουν από την πραγματική πολιτική βούληση, παρήλθαν περισσότερα από δύο έτη κυβερνητικής θητείας χωρίς να έχει κατατεθεί επισήμως καμία πρόταση.

Και τώρα, ενώ είναι φανερό ότι ο χρόνος της κυβέρνησης οδεύει προς το τέλος του, ανακοινώθηκε η πρόθεση της Ν.Δ. να αναθερμάνει ακόμα μια φορά την κομματική επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος, ορίζοντας νέο πρόεδρό της τον Προκόπη Παυλόπουλο, σε αντικατάσταση του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Το σχέδιο λέει ότι εντός του Δεκεμβρίου θα κατατεθεί πλέον συγκεκριμένη πρόταση αναθεώρησης· με την παρουσία βέβαια του Αντώνη Σαμαρά.

Σύμφωνα όμως με τα οριζόμενα στο άρθρο 110 του Συντάγματος, προκειμένου η Βουλή να διαπιστώσει επίσημα την ανάγκη αναθεώρησης, απαιτείται πρόταση πενήντα βουλευτών και απόφαση της πλειοψηφίας των 3/5, δηλαδή 180. Με την απόφαση αυτή θα «καθορίζονται ειδικά οι διατάξεις που πρέπει να αναθεωρηθούν», χωρίς όμως να προσδιορίζεται η κατεύθυνση και η τελική μορφή της αναθεώρησης. Αυτό θα γίνει στην επόμενη Βουλή, η οποία θα κληθεί να αποφασίσει επ' αυτού με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών. Ή προβλέπεται και το αντίστροφο. Δηλαδή να ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης από την παρούσα Βουλή με απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών, και να ολοκληρωθεί στην επόμενη Βουλή με την ενισχυμένη πλειοψηφία των 180. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, εάν δεν συμφωνήσουν και τα μη κυβερνητικά κόμματα δεν μπορούν να συγκεντρωθούν ούτε στην παρούσα ούτε στην επόμενη Βουλή οι 180 βουλευτές που απαιτούνται, και επομένως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αναθεωρηθεί πραγματικά το Σύνταγμα. Η δε επόμενη προσπάθεια αναθεώρησης θα παραπεμφθεί στις δύο επόμενες Βουλές· δηλαδή... στους αιώνες των αιώνων, αμήν!

Η Ν.Δ. τα γνωρίζει όλα αυτά πολύ καλά. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτό που την ενδιαφέρει δεν είναι η αλλαγή του Συντάγματος. Η κίνησή της έχει άλλους στόχους. Ο ένας είναι να συσπειρώσει γύρω της και άλλες δυνάμεις με πρόσχημα το Σύνταγμα, μήπως έτσι φτάσει τους 180 βουλευτές και καταφέρει να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας, παρατείνοντας με τον τρόπο αυτό τη θητεία της. Ο δεύτερος στόχος -εάν ο πρώτος αποτύχει- είναι να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι, οδηγώντας τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, ματαιώνει την αλλαγή του Συντάγματος, και ότι είναι αυτός που κατ' ουσίαν υποστηρίζει το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα, εμποδίζοντας την προσπάθεια ριζικών αλλαγών που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.

Ενα είναι το βέβαιο. Οτι όσο από τις διαδικασίες αλλαγής του Συντάγματος απουσιάζει ο λαός, τόσο η υπόθεση της αναθεώρησης θα είναι ανούσια και προσχηματική· και αν κάποτε αυτή καταλήξει κάπου, τότε το Σύνταγμα που θα προκύψει θα είναι προϊόν συναλλαγής για την εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων.

(*) Ο Χρ. Λυντέρης είναι δικηγόρος, δρ Νομικής, μέλος της Πρωτοβουλίας για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή, συγγραφέας του βιβλίου «Το Σύνταγμα των Ελλήνων, εκδ. Χίλων, 2014.

enet.gr