Στα μέσα του 2008 έφτασε και στη χώρα μας με ιδιαίτερα δριμύ τρόπο η
οικονομική κρίση, τα πρώτα συμπτώματα της οποίας εμφανίστηκαν λίγο
ενωρίτερα στις ΗΠΑ.
Η μέχρι τότε «ισχυρή» κατά τους κυβερνώντες οικονομία της Ελλάδας εισήλθε σε μεγάλες φουρτούνες και τα εργατικά στρώματα ξαναπήραν την οδό του Γολγοθά. Οι κυβερνήσεις όλων των τελευταίων χρόνων, παραδομένες στην άκρατη ρουσφετολογία, συνδεδεμένες με την ντόπια και διεθνή κλεπτοκρατία, πολιτευόμενες εντός του νεοφιλελεύθερου δόγματος, «κατόρθωσαν» μέσα σε λίγο σχετικά χρόνο να παράξουν τεράστια αρνητικά ρεκόρ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στα δημόσια ελλείμματα και στο δημόσιο χρέος. Μια εύληπτη εικόνα των παραπάνω βλέπουμε στον πίνακα που ακολουθεί.
Από το 1993 μέχρι το 1999 η χώρα μέσω της λεγόμενης δημιουργικής λογιστικής και της Goldman Sachs «έπιασε» τα κριτήρια του Μάαστριχτ και με έλλειμμα στο 3% μπήκε στην ΟΝΕ.
Το 2004 ο τότε υπουργός Γ. Αλογοσκούφης, μέσα από οικονομική απογραφή αποκαλύπτει τους πρώτους σκελετούς που αφορούν αποκρύψεις δαπανών. Αποτέλεσμα 3ετής επιτήρηση από την ΕΕ!!!
Τον Νοέμβρη του 2010 η EYROSTAT αναθεωρεί τα ελλείμματα της χώρας, τα οποία γίνονται για το 2006 5,7% του ΑΕΠ, 6,4 για το 2007, 9,4 για το 2008 και 15,4% του ΑΕΠ για το 2009 με χρέος στο 126,8% του ΑΕΠ.
Παράλληλα από τον Γενάρη του 2009 με πρωτοπόρο την Standard and Poor’s υποβαθμίζεται συνεχώς η λεγόμενη πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Μετά τις εκλογές που κέρδισε ο ΓΑΠ(4-10-2009), τοποθετήθηκε υπουργός ο Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ο τελευταίος ανακοινώνει στο ECOFIN στις 20-10-2009 (ημέρα εορτασμού του Αγ. Γερασίμου προστάτη της Κεφαλονιάς επομένως κι εμού προσωπικώς), πως το έλλειμμα τρέχει με 12,5% (έφτασε τελικά 15,4% ).
Το μεγάλο πάρτι αρχίζει. Η παρθένα με τον σατανά, οι ανθρωποφάγοι με τους χορτοφάγους, οι υποβαθμίσεις στον κατήφορο κ τα spreads στον ανήφορο.
Στις 3 Μαΐου 2010 η κυβέρνηση ζητά από ΕΕ και ΔΝΤ βοήθεια και έτσι αρχίζει ο χορός των μνημονίων!! Μέρα Μαγιού μου μίσεψες… και 8 του μηνός υπογράφεται το 1ο μνημόνιο που περιλαμβάνει «Σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης», «Διακανονισμό χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητος» και φυσικά τον ορισμό της Τρόικας η οποία ανά 3μηνο θα αξιολογεί την πορεία των μέτρων κτλ.
Τα πακέτα που ακολουθούν και τα μεσοπρόθεσμα πέφτουν βροχή επί της κεφαλής των εργαζομένων. ‘Όσο για τα ποσά των δανείων που τότε δόθηκε, ήταν 80 δις από την ΕΚΤ και 30 δις ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Με όλα αυτά το 2011 έχουμε Δημόσιο χρέος 355,7 δις η 170,6% ΑΕΠ και έλλειμμα 9,4% ενώ ΑΝΑΠΤΥΞΗ -7,1% !!! Τον Ιούλιο του 2011 η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής ένωσης καταλήγει σε πρόταση για απόφαση νέας δανειοδότησης συγχρόνως με επιμήκυνση (15-30 χρόνια) των ομολόγων που λήγουν ως το 2020.
Τίποτε όμως δεν σταματά την κατηφόρα. Τον Οκτώβρη προχωρούν σε κούρεμα 50% του ελληνικού χρέους, πρόσθετο πακέτο, πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και φυσικά όλα αυτά στεφανώνονται με ΜΟΝΙΜΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ επί της χώρας.
Μέτρα και άλλα μέτρα…. 10 Φεβρουαρίου του 2012 2ο μνημόνιο με νέο πετσόκομμα για τους εναπομείναντες εργαζόμενους. 5 Νοέμβρη πάλι μέτρα που επεκτείνονται και στο 2013.
Οικονομική βοήθεια βέβαια δεν υπήρξε ποτέ καθώς έγινε με τη μορφή δανείων και όχι με άμεση χρηματοδότηση ή με ρήτρες ανάπτυξης. Στόχος της «στήριξης» αυτής ήταν η χώρα μας να μπορέσει να πληρώνει κανονικά τους δανειστές της όπως έκανε μέχρι σήμερα.
Δηλαδή χρεοκοπία για τους πολίτες που ζουν στην Ελλάδα και κανονικά αποπληρωμή για τους πιστωτές. Το δημόσιο χρέος αυξάνει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Οι δε τρέχουσες και μελλοντικές δανειακές ανάγκες της Ελλάδος είναι θεόρατες, με επακόλουθο τα υφιστάμενα κρατικά έσοδα και ο νέος δανεισμός να μην επαρκούν για τη χρηματοδότηση των υπέρμετρων δανειακών μας αναγκών. Έτσι… · Οι συνολικές υποχρεώσεις προς τους πιστωτές για το 2015 αθροίζονται σε 22,37 δις €.
Οι μήνες του 2015 με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις είναι οι: · Φεβρουάριος: 2,1 δισ. - Μάρτιος: 2,2 δισ. - Ιούνιος: 2,5 δισ. · Ιούλιος: 5,2 δισ. - Αύγουστος: 3,7 δισ.
Επομένως οι μνημονιακές κυβερνήσεις συμφώνησαν σε ένα μη βιώσιμο οικονομικά και κοινωνικά πακέτο εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.
Με το ΑΕΠ της χώρας στα 185 δις το 2015 σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, έχουμε δανειακές υποχρεώσεις 22,3 δις . Άρα το 12% του ΑΕΠ το 2015 θα πάει απευθείας στους Πιστωτές.
Εάν συμβεί αυτό α) η ελληνική οικονομία θα υπάρχει αποκλειστικά για να πληρώνει τρίτους β) το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, είναι δεδομένο γ) Η πολιτική κοινωνικής πρόνοιας-υγείας-σύνταξης-παιδείας ανύπαρκτη.
Για μια πληρέστερη εικόνα ας δούμε τις συνολικές δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας μέχρι το 2030.
(ΠΗΓΗ: ΟΔΔΗΧ Σημείωση. Επεξεργασία στοιχείων άρθρου και πίνακας από τον Μ. Μπουσούνη, οικονομολόγο, MSc οικονομικών).
Ηθικόν δίδαγμα: Τα μνημόνια και η πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε αποικία ή προτεκτοράτο χρέους πρέπει και μπορούν να τελειώσουν.
ΠΡΕΠΕΙ & ΜΠΟΡΟΥΝ.
Η μέχρι τότε «ισχυρή» κατά τους κυβερνώντες οικονομία της Ελλάδας εισήλθε σε μεγάλες φουρτούνες και τα εργατικά στρώματα ξαναπήραν την οδό του Γολγοθά. Οι κυβερνήσεις όλων των τελευταίων χρόνων, παραδομένες στην άκρατη ρουσφετολογία, συνδεδεμένες με την ντόπια και διεθνή κλεπτοκρατία, πολιτευόμενες εντός του νεοφιλελεύθερου δόγματος, «κατόρθωσαν» μέσα σε λίγο σχετικά χρόνο να παράξουν τεράστια αρνητικά ρεκόρ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στα δημόσια ελλείμματα και στο δημόσιο χρέος. Μια εύληπτη εικόνα των παραπάνω βλέπουμε στον πίνακα που ακολουθεί.
Από το 1993 μέχρι το 1999 η χώρα μέσω της λεγόμενης δημιουργικής λογιστικής και της Goldman Sachs «έπιασε» τα κριτήρια του Μάαστριχτ και με έλλειμμα στο 3% μπήκε στην ΟΝΕ.
Το 2004 ο τότε υπουργός Γ. Αλογοσκούφης, μέσα από οικονομική απογραφή αποκαλύπτει τους πρώτους σκελετούς που αφορούν αποκρύψεις δαπανών. Αποτέλεσμα 3ετής επιτήρηση από την ΕΕ!!!
Τον Νοέμβρη του 2010 η EYROSTAT αναθεωρεί τα ελλείμματα της χώρας, τα οποία γίνονται για το 2006 5,7% του ΑΕΠ, 6,4 για το 2007, 9,4 για το 2008 και 15,4% του ΑΕΠ για το 2009 με χρέος στο 126,8% του ΑΕΠ.
Παράλληλα από τον Γενάρη του 2009 με πρωτοπόρο την Standard and Poor’s υποβαθμίζεται συνεχώς η λεγόμενη πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Μετά τις εκλογές που κέρδισε ο ΓΑΠ(4-10-2009), τοποθετήθηκε υπουργός ο Γ. Παπακωνσταντίνου.
Ο τελευταίος ανακοινώνει στο ECOFIN στις 20-10-2009 (ημέρα εορτασμού του Αγ. Γερασίμου προστάτη της Κεφαλονιάς επομένως κι εμού προσωπικώς), πως το έλλειμμα τρέχει με 12,5% (έφτασε τελικά 15,4% ).
Το μεγάλο πάρτι αρχίζει. Η παρθένα με τον σατανά, οι ανθρωποφάγοι με τους χορτοφάγους, οι υποβαθμίσεις στον κατήφορο κ τα spreads στον ανήφορο.
Στις 3 Μαΐου 2010 η κυβέρνηση ζητά από ΕΕ και ΔΝΤ βοήθεια και έτσι αρχίζει ο χορός των μνημονίων!! Μέρα Μαγιού μου μίσεψες… και 8 του μηνός υπογράφεται το 1ο μνημόνιο που περιλαμβάνει «Σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης», «Διακανονισμό χρηματοδότησης αμέσου ετοιμότητος» και φυσικά τον ορισμό της Τρόικας η οποία ανά 3μηνο θα αξιολογεί την πορεία των μέτρων κτλ.
Τα πακέτα που ακολουθούν και τα μεσοπρόθεσμα πέφτουν βροχή επί της κεφαλής των εργαζομένων. ‘Όσο για τα ποσά των δανείων που τότε δόθηκε, ήταν 80 δις από την ΕΚΤ και 30 δις ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Με όλα αυτά το 2011 έχουμε Δημόσιο χρέος 355,7 δις η 170,6% ΑΕΠ και έλλειμμα 9,4% ενώ ΑΝΑΠΤΥΞΗ -7,1% !!! Τον Ιούλιο του 2011 η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής ένωσης καταλήγει σε πρόταση για απόφαση νέας δανειοδότησης συγχρόνως με επιμήκυνση (15-30 χρόνια) των ομολόγων που λήγουν ως το 2020.
Τίποτε όμως δεν σταματά την κατηφόρα. Τον Οκτώβρη προχωρούν σε κούρεμα 50% του ελληνικού χρέους, πρόσθετο πακέτο, πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και φυσικά όλα αυτά στεφανώνονται με ΜΟΝΙΜΗ ΕΠΟΠΤΕΙΑ επί της χώρας.
Μέτρα και άλλα μέτρα…. 10 Φεβρουαρίου του 2012 2ο μνημόνιο με νέο πετσόκομμα για τους εναπομείναντες εργαζόμενους. 5 Νοέμβρη πάλι μέτρα που επεκτείνονται και στο 2013.
Οικονομική βοήθεια βέβαια δεν υπήρξε ποτέ καθώς έγινε με τη μορφή δανείων και όχι με άμεση χρηματοδότηση ή με ρήτρες ανάπτυξης. Στόχος της «στήριξης» αυτής ήταν η χώρα μας να μπορέσει να πληρώνει κανονικά τους δανειστές της όπως έκανε μέχρι σήμερα.
Δηλαδή χρεοκοπία για τους πολίτες που ζουν στην Ελλάδα και κανονικά αποπληρωμή για τους πιστωτές. Το δημόσιο χρέος αυξάνει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Οι δε τρέχουσες και μελλοντικές δανειακές ανάγκες της Ελλάδος είναι θεόρατες, με επακόλουθο τα υφιστάμενα κρατικά έσοδα και ο νέος δανεισμός να μην επαρκούν για τη χρηματοδότηση των υπέρμετρων δανειακών μας αναγκών. Έτσι… · Οι συνολικές υποχρεώσεις προς τους πιστωτές για το 2015 αθροίζονται σε 22,37 δις €.
Οι μήνες του 2015 με τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις είναι οι: · Φεβρουάριος: 2,1 δισ. - Μάρτιος: 2,2 δισ. - Ιούνιος: 2,5 δισ. · Ιούλιος: 5,2 δισ. - Αύγουστος: 3,7 δισ.
Επομένως οι μνημονιακές κυβερνήσεις συμφώνησαν σε ένα μη βιώσιμο οικονομικά και κοινωνικά πακέτο εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.
Με το ΑΕΠ της χώρας στα 185 δις το 2015 σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, έχουμε δανειακές υποχρεώσεις 22,3 δις . Άρα το 12% του ΑΕΠ το 2015 θα πάει απευθείας στους Πιστωτές.
Εάν συμβεί αυτό α) η ελληνική οικονομία θα υπάρχει αποκλειστικά για να πληρώνει τρίτους β) το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, είναι δεδομένο γ) Η πολιτική κοινωνικής πρόνοιας-υγείας-σύνταξης-παιδείας ανύπαρκτη.
Για μια πληρέστερη εικόνα ας δούμε τις συνολικές δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας μέχρι το 2030.
(ΠΗΓΗ: ΟΔΔΗΧ Σημείωση. Επεξεργασία στοιχείων άρθρου και πίνακας από τον Μ. Μπουσούνη, οικονομολόγο, MSc οικονομικών).
Ηθικόν δίδαγμα: Τα μνημόνια και η πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε αποικία ή προτεκτοράτο χρέους πρέπει και μπορούν να τελειώσουν.
ΠΡΕΠΕΙ & ΜΠΟΡΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου