Του Γιώργου Χρηστοφορίδη: Το τι πατρίδα και έθνος ακούσαμε από τους Σαμαράδες και την παρέα τους σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, δεν έχει προηγούμενο.
Δεν έχει σημασία αν βύθισαν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη χειρότερη κοινωνική κρίση των μεταπολεμικών δεκαετιών. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν το μεγαλύτερο κύμα φυγής στο εξωτερικό για ένα μεροκάματο από τη δεκαετία του 1960. Δεν έχει σημασία που οδήγησαν στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες Έλληνες από απόγνωση ή από έλλειψη στοιχειώδους περίθαλψης.
Δεν έχει σημασία που έφτασαν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό στα επίπεδα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Δεν έχει σημασία που κατέλυσαν κάθε έννοια ανθρώπινου, κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος σε τούτη τη χώρα. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν μια Ελλάδα οικόπεδο προς πώληση και τελείως ανοχύρωτη απέναντι σε κάθε είδους εξωτερική απειλή. Δεν έχει σημασία που παρέδωσαν ολόκληρη τη χώρα αμαχητί στους δυνάστες και κατακτητές της, προκειμένου να ξεπουληθεί το σύμπαν...
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχει σημασία. Διότι «ό,τι έκαναν», το έκαναν δήθεν «για την πατρίδα». Έτσι λένε. Γιατί, φυσικά, η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Στην παλιά κατοχή, οι δωσίλογοι, που υπέγραφαν τις μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις των αμάχων, το έκαναν «για να σωθούν οι υπόλοιποι». Έτσι ισχυρίστηκαν στις δίκες τους μετά την απελευθέρωση. Μάλιστα, είχαν το θράσος να απαιτήσουν να τους αναγνωριστούν οι «καλές υπηρεσίες προς την πατρίδα», γιατί χωρίς αυτούς (Τσολάκογλου και Λογοθετόπουλους), τα θύματα της κατοχής και των κατακτητών θα ήταν δήθεν πολλαπλάσια!
Τα ίδια μας λένε και οι σημερινοί δωσίλογοι. Δεν πειράζει που δολοφόνησαν μια ολόκληρη γενιά. «Είναι μονόδρομος», σου λένε. Ότι μόνο αυτό μπορούσαν να κάνουν, για να μην πάθουμε δήθεν χειρότερα...
Απευθύνονται σε όλους εμάς και μας ζητάνε να προ-διαγράψουμε τα παιδιά μας, και να ζήσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας, χωρίς δικαιώματα, σε μια πουλημένη πατρίδα.
Φτάνει πια με τους πατριδέμπορους.
Φτάνει πια με τους εθνοπροδότες δωσίλογους.
Με ποιό δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που δολοφόνησαν μέσα σε 3 χρόνια 20.600 Ελληνόπουλα, πριν καν γεννηθούν; Με ποιο δικαίωμα μιλάνε ΑΥΤΟΙ που έδιωξαν κακήν κακώς από την πατρίδα πάνω από 400.000 συμπολίτες μας, τον ανθό της ελληνικής κοινωνίας, προς αναζήτηση ενός πενιχρού μεροκάματου στο εξωτερικό;
Με ποιο δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που εξανάγκασαν τους Έλληνες να προδώσουν ακόμη και τους νεκρούς τους; Από την αρχαιότητα, η προσβολή προς τους νεκρούς ήταν ένα από χειρότερα αμαρτήματα. Κι όμως, στα χρόνια του μνημονίου, αρκετοί αναγκάστηκαν να κρύψουν τους νεκρούς τους, να τους παραχώσουν κάπου κρυφά, για να κρατήσουν μια πενιχρή σύνταξη, που τους χώριζε από την απελπισία να βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε. Εκατοντάδες τα περιστατικά που αποκαλύφθηκαν. Χιλιάδες άλλα, ίσως, δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
Πότε άλλοτε, από την εποχή της Αντιγόνης του Σοφοκλή, η εξουσία υπήρξε τόσο ανίερη, ώστε να εξαναγκάσει τους πολίτες σε τόσο βάναυση συμπεριφορά απέναντι στους νεκρούς; Χρειάστηκε να μας κατσικωθούν οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης του μνημονίου, για να ζήσουμε τα διλήμματα της Αντιγόνης. Όχι γιατί οι δικοί μας άνθρωποι πέθαναν στη μάχη, αλλά γιατί οδηγήθηκαν στο θάνατο από μια ανάλγητη εξουσία.
Ε, όχι. Αυτοί δεν μπορούν να εμφανίζονται ως οι «μεγαλύτεροι πατριώτες». Αυτοί που εξυπηρετούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ τα συμφέροντα των ξένων δανειστών.
Μιλάνε για πατρίδα αυτοί που την ξεπουλούν.
Μιλάνε για θρησκεία, αυτοί που τη χρησιμοποιούν ως άλλοθι.
Μιλάνε για οικογένεια, αυτοί που την εξοντώνουν.
Αν ο Έλληνας θέλει να έχει Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια, πρέπει να μάθει να τα υπερασπίζεται ως αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του.
Πρέπει να μάθει ότι ο δούλος δεν έχει πατρίδα, έχει μόνο αφέντη.
Πρέπει να μάθει πώς οικογένεια είναι να υπερασπίζεσαι το παιδί σου και να μην το παραδίδεις στις δυνάμεις των αγορών ως δουλοπάροικο, σύγχρονο μουζίκο πολιτευτών, κομπιναδόρων της εξουσίας και κρατικοδίαιτων εργολάβων.
Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέει και ξαναλέει η συμμορία του Σαμαρά και των υπολοίπων.
Ναι, παλεύουμε για μια άλλη Έλλάδα. Όπου οι Έλληνες δεν θα είναι δούλοι κανενός.
Όπου τα Ελληνόπουλα θα μαθαίνουν τι χρωστάει η χώρα μας στους ποιητές της κι όχι στους δανειστές της.
"Μάθε• η προκοπή δεν είναι για τους δούλους, κι όσο θένε οι δούλοι αφέντη, ας έχουν τον αφέντη κάθε πλούτου κι οµορφιάς• µάθε• η προκοπή για τους ελεύτερους, για µας!", όπως έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς.
Ολόκληρο το άρθρο στο ΧΩΝΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου