Σε αυτό το πλαίσιο, καμία χώρα δεν θα έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί επενδύσεις ή προϊόντα μιας εταιρείας, ακόμα και αν αυτά ενέχουν κινδύνους για την υγεία των πολιτών, το περιβάλλον ή τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η καλλιέργεια μεταλλαγμένων, την οποία η Ελλάδα μέχρι στιγμής απαγορεύει, αλλά υπό το καθεστώς της TTIP και της CETA θα αναγκαστεί να δεχτεί.
Αυτή τη στιγμή όμως έχουμε μία μοναδική ευκαιρία. Η διαρροή των μυστικών κειμένων της TTIP από το ολλανδικό γραφείο της Greenpeace προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις ενάντια στη συμφωνία από πληθώρα πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων στην Ευρώπη. Η έμπρακτη εναντίωση του αρμόδιου Έλληνα υπουργού για θέματα εμπορίου, στην TTIP και τη CETA, είναι όχι μόνο ζήτημα εθνικού συμφέροντος, αλλά και ηθικού χρέους» (Greenpeace).
Ανάλυση
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ασφαλώς πολύ μεγάλα προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν τόσο την κυβέρνηση, όσο και τους Πολίτες της, να ασχοληθούν με θέματα που αφορούν γενικότερα τον πλανήτη – όπως είναι οι παραπάνω ανίερες, μυστικές συμφωνίες, τις οποίες προωθούν οι αμερικανικές πολυεθνικές (σχεδόν το 50% των γερμανικών πολυεθνικών ανήκει σε ξένους), με τη Greenpeace να προσπαθεί να αντισταθεί.
Εν τούτοις, οι Έλληνες οφείλουν να ασχοληθούν με αυτά τα θέματα, μεταξύ άλλων επειδή οι θηριώδεις ιδιωτικοποιήσεις που τους επιβάλλονται, αφορούν και τις κοινωφελείς επιχειρήσεις τους – οι οποίες θα αποκτηθούν από τις πολυεθνικές, σε εξευτελιστικές τιμές, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην περαιτέρω εξαθλίωση τους.
Ειδικότερα, όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, η επόμενη μέθοδος λεηλασίας της Δύσης από τους ελίτ της είναι η επιβολή συμφωνιών, όπως η CETA, η TTIP, η TISA κοκ. – με αποκορύφωμα τη δημιουργία του οικονομικού ΝΑΤΟ (ανάλυση). Οι συμβάσεις αυτές παρουσιάζονται ως ωφέλιμες για όλους τους συμμετέχοντες, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ανίερες, μυστικές συμφωνίες, οι οποίες εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα – όπως ο έλεγχος των νόμων των κυρίαρχων κρατών, εκ μέρους των πολυεθνικών.
Για παράδειγμα, το εθνικό σύστημα υγείας της Μ. Βρετανίας, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τους φορολογουμένους της, μέσω της συμφωνίας ΤΤΙΡ θα «δικαστεί» από ιδιωτικά δικαστήρια – επειδή εμποδίζει τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών! Έτσι θα μπορούν να επιβληθούν πρόστιμα και αποζημιώσεις στην κυβέρνηση της χώρας από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες – ενώ δεν είναι απίθανο να υποχρεωθεί τελικά να καταργήσει το δημόσιο σύστημα υγείας.
Ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας πάντως αρνήθηκε να αποκαλύψει τα έγγραφα, τα οποία περιγράφουν τις συνέπειες της ΤΤΙΡ για το συγκεκριμένο θέμα (πηγή) – τεκμηριώνοντας έτσι πως πράγματι δεν υπηρετεί τους Πολίτες που τον εξέλεξαν. Δεν υπάρχει πάντως καμία αμφιβολία πως η Μ. Βρετανία δεν είναι η μοναδική δυτική χώρα, η κυβέρνηση της οποίας έχει στόχο να μεταφέρει όλους τους δημόσιους τομείς στα χέρια των ιδιωτών (πηγή) – με αποτέλεσμα να μετατραπούν οι Πολίτες σε όμηρους τους.
Αυτού του είδους οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν φτάσει στο αποκορύφωμα τους στις Η.Π.Α. – ενώ αποτελούν τη βασική αιτία, λόγω της οποίας αυξάνονται συνεχώς οι στρατιωτικές δαπάνες της υπερδύναμης. Για παράδειγμα, η αποκρατικοποίηση των αμερικανικών φυλακών είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγηθούν πολλοί αθώοι Πολίτες πίσω από τα σίδερα – όπου εργάζονται υποχρεωτικά για 0,79 Σεντ την ώρα, παράγοντας προϊόντα για ιδιωτικές εταιρείες που προμηθεύουν το στρατό ή για άλλες επιχειρήσεις (πηγή: Roberts).
Διεφθαρμένοι αστυνομικοί, διεφθαρμένοι εισαγγελείς και διαφθαρμένοι δικαστές στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού, συμμετέχουν στη μεγαλύτερη δυνατή αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων, χρησιμοποιώντας ως σκλάβους τους φυλακισμένους – ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οικονομολόγοι, οι οποίοι επαινούν τις ιδιωτικές φυλακές, ισχυριζόμενοι πως λειτουργούν πολύ πιο αποδοτικά από τις κρατικές. Δεν αναφέρουν φυσικά πως η αποδοτικότητα τους στηρίζεται στην εργασία σκλάβων – αφού αμείβονται πλουσιοπάροχα για να το παραλείψουν.
Περαιτέρω σε ολόκληρη τη Δύση οι κυβερνήσεις, οι οποίες ελέγχονται από τις Η.Π.Α., προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποπροσανατολίσουν τους λαούς τους από το αναμφίβολο γεγονός ότι, τους ξεπουλάνε. Ειδικά στην Ευρώπη, η διαδικασία αυτή επιτυγχάνεται με την επικέντρωση των δημοσίων συζητήσεων στο προσφυγικό πρόβλημα – το οποίο παραδόξως αφορά μόνο τους Σύριους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θεωρούνται αυθαίρετα ως παράνομοι μετανάστες.
Κανένας δεν αναρωτιέται βέβαια γιατί οι Πολίτες άλλων χωρών, όπως της Λιβύης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν κοκ., οι πατρίδες των οποίων επίσης βομβαρδίστηκαν, δεν είναι πρόσφυγες – ενώ δεν δίνεται καμία σημασία στις αιτίες της μαζικής μετανάστευσης και της τρομοκρατίας, οι οποίες δεν είναι άλλες από την πείνα που έχει προκαλέσει η Δύση, ληστεύοντας όλα αυτά τα κράτη και τους πολέμους που διεξάγει.
Ενώ λοιπόν η λεηλασία έχει διευρυνθεί στις δυτικές πλέον χώρες και στις κοινωνίες τους, προβάλλεται το τρομακτικό θέαμα άλλων, πολύ πιο φτωχών και ταλαιπωρημένων λαών –έτσι ώστε αφενός μεν να μην παραπονιέται κανείς για τη φτωχοποίηση του, αφετέρου να του προκαλούνται συναισθήματα φόβου, τα οποία εξουδετερώνουν όλες τις υγιείς αντιστάσεις του. Δεν πρέπει λοιπόν να απορούμε καθόλου με τη νεκρική σιωπή των αμνών που βασιλεύει – για τους λαούς δηλαδή που δεν διαμαρτύρονται, παρά το ότι οδηγούνται με τη σειρά στο ικρίωμα. Αντίθετα, όλα εξελίσσονται σωστά και προγραμματισμένα, χωρίς να γίνονται καθόλου λάθη – είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Επίλογος
Συμπερασματικά, η συμφωνία ΤΤΙΡ αφορά την ΕΕ και τις Η.Π.Α., η CETA την ΕΕ και τον Καναδά, όπου όμως υπεισέρχεται έμμεσα η υπερδύναμη, ενώ η TISA την ΕΕ, τις Η.Π.Α. και 21 άλλα κράτη, τα οποία θέλει να προσδέσει η υπερδύναμη στο άρμα της – έτσι ώστε να ελέγχει πλήρως τον πλανήτη, με εξαίρεση τις χώρες που «άπτονται» της Ρωσίας και της Κίνας, στις οποίες δεν μπορεί να επιβληθεί.
Μέσω όλων αυτών των συμφωνιών, οι οποίες ολοκληρώνουν τις υφιστάμενες, οι ελίτ του 1% θα μπορούν να κυριαρχούν στο υπόλοιπο 99% των Πολιτών, μετατρέποντας το σταδιακά σε σκλάβους χρέους – όπως είχε προβλεφθεί από το 1984 του Orwell, μέσω της επικράτησης ενός απολυταρχικού, φασιστικού καθεστώτος.
Στα πλαίσια αυτά, αρκετοί υποθέτουν πως οι καπιταλιστικές κρίσεις, οι οποίες οδήγησαν στην απόλυτη δικτατορία των κεντρικών τραπεζών, σε μία μορφή σοβιετικού καθεστώτος της ελίτ καλύτερα, είναι σκόπιμες – αφού διαφορετικά δεν θα μπορούσε να στεφθεί με επιτυχία η όλη διαδικασία. Σκόπιμο θεωρείται επίσης το μεταναστευτικό, με την έννοια της δημιουργίας πολυπολιτισμικών κοινωνιών οι οποίες, πολύ περισσότερο όταν είναι φτωχές, ελέγχονται ευκολότερα από τους ελίτ – με πειραματόζωο εδώ τη Σουηδία (άρθρο).
Εν τούτοις, δεν έχει αποφευχθεί η δημιουργία ενός αντίθετου πόλου, υπό τη Ρωσία και την Κίνα, ο οποίος αρνείται να αποδεχθεί την αμερικανική ηγεμονία στον πλανήτη – με την ΕΕ να θεωρείται υποτελής των Η.Π.Α.
Ως εκ τούτου έχει επανέλθει η εποχή του ψυχρού πολέμου, με κύριο αντίπαλο τη Ρωσία, απέναντι στην οποία τοποθετείται από τις Η.Π.Α. ξανά η Γερμανία – όπως μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Σοβιετική Ένωση. Την ίδια στιγμή γίνεται προσπάθεια διάλυσης της συμμαχίας των BRICS – εν πρώτοις στη Λατινική Αμερική, τα προηγούμενα αριστερά καθεστώτα της οποίας, στις βασικές χώρες της, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή, έχουν αντικατασταθεί πραξικοπηματικά με φιλικά προς τις Η.Π.Α. (ενώ η αντιδραστική Βενεζουέλα οδηγείται προς τη χρεοκοπία και το χάος).
Ολοκληρώνοντας, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τις αντιδράσεις των Πολιτών της Δύσης, όσον αφορά τις συμφωνίες υποδούλωσης τους από τις ελίτ, οι οποίες ευρίσκονται σε εξέλιξη – με επόμενο στόχο τη διάλυση των εθνικών κρατών, η οποία προϋποθέτει την καταστροφή της μεσαίας τάξης που στηρίζει το Κράτος Δικαίου και τη Δημοκρατία. Στο σημείο αυτό προηγείται η Ελλάδα, αποτελώντας ένα ιδανικό πειραματόζωο – ενώ στο ελληνικό πεδίο μάχης συγκρούονται επί πλέον σήμερα οι Η.Π.Α., η Γερμανία, η Ρωσία και η Κίνα, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία.
Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι συμφωνίες δεν πρέπει να περάσουν – δεν θα περάσουν όμως μόνο εάν όλοι οι Ευρωπαίοι Πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων, αντιδράσουν από κοινού, κάνοντας ο καθένας ότι καλύτερο μπορεί. Κυρίως ενημερώνοντας το κοντινό του περιβάλλον και διαμαρτυρόμενος με κάθε τρόπο που έχει στη διάθεση του – ατομικά και συλλογικά.
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου