Παρακολουθούμε ότι σε πολλά μεγάλα θέματα που συζητούνται στην βουλή, των Ελλήνων, εκτός από τις τέσσερις εκδοχές ψήφου (ναι, όχι, λευκό, αποχή), βλέπουμε να επιλέγεται όλο και συχνότερα το «παρών». Κόμματα ή και μεμονωμένοι βουλευτές επιλέγουν την βολική λύση "παρών" αποφεύγοντας έτσι να πάρουν ξεκάθαρη θέση.
Όπως για παράδειγμα είχαμε στην ψηφοφορία για την κύρωση του τρίτου Μνημονίου. Τότε είχαν βρεθεί 11 βουλευτές που χωρίς να ντραπούν ψήφισαν «παρών», δηλαδή αρνήθηκαν να πουν τι αληθινά πιστεύουν για την πορεία του τόπου!
Στην συζήτηση για τις Γερμανικές αποζημιώσεις το ΚΚΕ δήλωσε "Παρών"
Στην συζήτηση για το νέο Ασφαλιστικό στο άρθρο που αφορούσε την επέκταση ισχύος του αγγελιόσημου, η ΝΔ είχε επιλέξει τη μεσοβέζικη λύση του «παρών», επειδή ορισμένοι δημοσιογράφοι βουλευτές της ήθελαν να ψηφίσουν υπέρ της κυβερνητικής πρότασης.
Στην συζήτηση για τον νέο αναπτυξιακό νόμο, το ΠΑΣΟΚ που παριστάνει ότι επιθυμεί την ανάπτυξη, ένιψε τας χείρας του επιλέγοντας το «παρών».
Στην πρόταση της Ν.Δ. για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το plan X του Βαρουφάκη, το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή είχαν κρυφτεί πίσω από το «παρών» για να μην μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς.
Στην ψηφοφορία για τον εκλογικό νόμο στο άρθρο που αφορούσε την απλή αναλογική 19 βουλευτές είχαν ψηφίσει «παρών». Το ίδιο είχαν κάνει και 20 συνάδελφοί τους στο άρθρο για την ψήφο των δεκαεπτάρηδων.
Αναρωτιέται όμως κανείς, τι σημαίνει αυτή η επιλογή; Τι ακριβώς δηλώνει κάποιος όταν χρησιμοποιεί το «εφεύρημα» «παρών» στις ψηφοφορίες της Βουλής; Αυτή η λεξούλα εκφράζει πράγματι κάποια πολιτική βούληση και μάλιστα με τη σαφήνεια που απαιτείται; Είναι όντως ψήφος ξεκάθαρη, κατηγορηματική, υπεύθυνη, ή αποτελεί έναν ακίνδυνο μεσοβέζικο τρόπο, ένα κουτοπόνηρο τέχνασμα ώστε ο «παρών» να τα έχει καλά με όλους και κυρίως με τον εαυτό του;
Οποία υποκρισία. Είναι ακριβώς όπως και η λευκή ψήφος. Βάζω τα καλά μου και κάνω μια βόλτα μέχρι την κάλπη, όπου ρίχνω λευκή ψήφο για να δηλώσω ότι είμαι αηδιασμένος από τα κόμματα και δεν γουστάρω κανένα. Και λοιπόν; Ποία η συνεισφορά μου στο πολιτικό γίγνεσθαι;
Το «παρών» μαρτυρά απόσταση των εμπνευστών του από το λαό. Μαρτυρά άγνοια για το ποιος είναι και πώς σκέπτεται ο λαός. Και, τελικά, άγνοια για το ποιες είναι οι ανάγκες του. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα τερτίπι νομιμοποίησης της ανευθυνότητας για τους εκλεγμένους από τον λαό εκπροσώπους που θέλουν να παίξουν παιχνιδάκια για τα μάτια του κόσμου. Είναι άρνηση ψήφου.
Το «παρών» σημαίνει «δεν είμαι εδώ, δεν θέλω να είμαι εδώ αυτή τη στιγμή, ας λύσουν οι άλλοι το πρόβλημα». Ο βουλευτής που δηλώνει "παρών" δεν αντέχει να πάρει την ευθύνη που του αναλογεί, την οποία ωστόσο μας κάλεσε να του αναθέσουμε όταν κατέβηκε υποψήφιος. Βουλευτής, ναι, πλην όμως ούτε βουλή θέλει να έχει ούτε βούληση. Προτάσσει έτσι το σώμα του δηλώνοντας «παρών» και πνίγει το όποιο πνεύμα του.
Πουθενά αλλού το «παρών» δεν δηλώνει τόσο καθαρά την απουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου