Περί δημοσιογράφων: Μόνο το φίδι ξέρει τι θα πει να αλλάζει στο πετσί σου…

Αυτό που συμβαίνει εσχάτως στα μέσα του νεοφιλελευθερισμού και της διαπλοκής δεν έχει προηγούμενο. Διαβάζεις πύρινα άρθρα κατά της κυβέρνησης, αυτό είναι λογικό, από αρθρογράφους που φέρουν τον μανδύα του φιλελεύθερου, και λες, μα πραγματικά που βρέθηκαν τόσοι φιλελεύθεροί στην Ελλάδα. Που κρύβονταν όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί δεν μιλούσαν όταν ο Παπανδρέου και η παρέα που έφεραν το ΔΝΤ και εγκλώβισε τη χώρα στην πιο ακραία μέγγενη κρατισμού και φορολογίας στην μεταπολίτευση;
Αρχίζεις λοιπόν και ψάχνεις έναν φως έναν τους αρθρογράφους που παρουσιάζονται ως θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας. Και εκεί, σου πέφτουν τα μαλλιά. Μιλάμε για Κνίτες, αποτυχημένους πολιτευτές της αριστεράς, υμνητές του Τσαουσέσκου, λενινιστές και ότι άλλο βάζει ο νους! Πιο πολλούς «αριστερούς» αρθρογράφους κατάντησαν να έχουν σάιτ όπως το Λιμπεραλ από τον Ριζοσπάστη!
Ήρθαν λοιπόν οι κρατιστές, το εοκ και νατο το ίδιο συνδικάτο, να παραστήσουν τους φιλελεύθερους. Και ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο, είναι ότι όλοι αυτοί, βρίζουν χυδαία τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το τελευταίο είναι απόλυτα κατανοητό. Όλα αυτά τα μετανοημένα ορφανά του Γιαρουζέλσκι, στρατευμένα πλέον στην διαπλοκή καθότι γνωρίζουν καλά από συνωμοσίες και εκτέλεση συμβολαίων, βλέπουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον μεγαλύτερο εχθρό τους απέναντι στην καταστροφή της χώρας που επιδιώκουν. Γιατί μη γελιέστε, το έργο αυτό τον νεοφιλελεδων, το είδαμε στην Αργεντινή με τον Ντε Λα Ρουά, όπως και σήμερα, και δεν είναι άλλο από το μεγάλο πλιάτσικο που ετοιμάζουν κατά της χώρας.
Δυστυχώς για αυτούς, θα αποτύχουν. Ευτυχώς για την Ελλάδα. Και το μόνο που θα τους μείνει είναι ο στίχος του μεγάλου μας ποιητή Μιχάλη Γκανά, που θα τους χαρακτηρίζει: «Μόνο το φίδι ξέρει τι θα πει να αλλάζεις το πετσί σου, γι’ αυτό του περισσεύει το φαρμάκι».

Πηγή