Σαν βόμβα σκάει στην Αθήνα το απόγευμα της 15ης Φλεβάρη του 1999 η είδηση ότι ο Κούρδος ηγέτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν «φιλοξενούνταν» για δεκαπέντε μέρες στην ελληνική πρεσβεία στο Ναϊρόμπι της Κένυας. Το απόγευμα εκείνης της μέρας ο Οτσαλάν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την πρεσβεία και η επίσημη ανακοίνωση ανέφερε ότι τα ίχνη του χάθηκαν όταν το αυτοκίνητο που τον μετέφερε στο αεροδρόμιο «εξαφανίστηκε» κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Λίγες ώρες αργότερα, τα τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα μετέδιδαν βίντεο με τις αποτρόπαιες εικόνες από τη μεταφορά του Οτσαλάν στην Αγκυρα, μετά από επιχείρηση ανδρών των μυστικών υπηρεσιών στο Ναϊρόμπι. Την αρχική έκπληξη διαδέχτηκε η οργή για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και για τους χειρισμούς της, που συνιστούσαν παράδοση του Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων πρακτόρων.
Η οργή μεγαλώνει, γιατί η κυβέρνηση διάλεξε το ίδιο βράδυ για να διατάξει «επιχείρηση – σκούπα» κατά των Κούρδων που ήταν εγκαταστημένοι στην πλατεία Κουμουνδούρου. Στην επιχείρηση, η αστυνομία επιτίθεται με ιδιαίτερη σκληρότητα κατά των προσφύγων, τους συγκεντρώνει και τους μεταφέρει σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις με συνθήκες στρατοπέδου συγκέντρωσης.
Λίγες μέρες αργότερα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας, για το τι συνέβη πριν και κατά τη διάρκεια της 15ης Φλεβάρη. Στις αποκαλύψεις συντέλεσε η έκρηξη των αντιδράσεων του ελληνικού λαού, που με μαχητικές διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον κουρδικό λαό καταδίκασε την παράδοση του ηγέτη του ΡΚΚ και ζήτησε τις ευθύνες από την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να βγει στην αντεπίθεση, υιοθετώντας όλες τις αμερικανικές και τουρκικές θέσεις περί τρομοκρατικής δραστηριότητας του ΡΚΚ και του απελευθερωτικού κουρδικού κινήματος. Ετσι όμως ενοχοποιείται περισσότερο, αφού ενισχύει τις εκτιμήσεις περί σχεδίου παράδοσης του Οτσαλάν, στο οποίο πήρε μέρος και η ίδια. Ωστόσο, κάτω από τη λαϊκή πίεση, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης θα δεχτεί ότι έγιναν «λάθος χειρισμοί» και θα αποπέμψει από την κυβέρνηση τους υπουργούς Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο, Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλο και Δημόσιας Τάξης Φ. Πετσάλνικο.
Λίγες ώρες αργότερα, τα τουρκικά τηλεοπτικά δίκτυα μετέδιδαν βίντεο με τις αποτρόπαιες εικόνες από τη μεταφορά του Οτσαλάν στην Αγκυρα, μετά από επιχείρηση ανδρών των μυστικών υπηρεσιών στο Ναϊρόμπι. Την αρχική έκπληξη διαδέχτηκε η οργή για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και για τους χειρισμούς της, που συνιστούσαν παράδοση του Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων πρακτόρων.
Η οργή μεγαλώνει, γιατί η κυβέρνηση διάλεξε το ίδιο βράδυ για να διατάξει «επιχείρηση – σκούπα» κατά των Κούρδων που ήταν εγκαταστημένοι στην πλατεία Κουμουνδούρου. Στην επιχείρηση, η αστυνομία επιτίθεται με ιδιαίτερη σκληρότητα κατά των προσφύγων, τους συγκεντρώνει και τους μεταφέρει σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις με συνθήκες στρατοπέδου συγκέντρωσης.
Λίγες μέρες αργότερα αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας, για το τι συνέβη πριν και κατά τη διάρκεια της 15ης Φλεβάρη. Στις αποκαλύψεις συντέλεσε η έκρηξη των αντιδράσεων του ελληνικού λαού, που με μαχητικές διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον κουρδικό λαό καταδίκασε την παράδοση του ηγέτη του ΡΚΚ και ζήτησε τις ευθύνες από την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να βγει στην αντεπίθεση, υιοθετώντας όλες τις αμερικανικές και τουρκικές θέσεις περί τρομοκρατικής δραστηριότητας του ΡΚΚ και του απελευθερωτικού κουρδικού κινήματος. Ετσι όμως ενοχοποιείται περισσότερο, αφού ενισχύει τις εκτιμήσεις περί σχεδίου παράδοσης του Οτσαλάν, στο οποίο πήρε μέρος και η ίδια. Ωστόσο, κάτω από τη λαϊκή πίεση, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης θα δεχτεί ότι έγιναν «λάθος χειρισμοί» και θα αποπέμψει από την κυβέρνηση τους υπουργούς Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο, Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλο και Δημόσιας Τάξης Φ. Πετσάλνικο.
Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου