Λαϊκή Συσπείρωση Δελφών Σχόλιο για τις πρόσφατες εξελίξεις στα μεταλλεία βωξίτη της IMERYS

Τα γεγονότα και οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος στα μεταλλεία βωξίτη της IMERYS, με τις απολύσεις εργαζομένων, τα δύο εργατικά ατυχήματα και την εκ νέου μείωση του κομίστρου στους ιδιοκτήτες ΔΧ φορτηγών που μεταφέρουν το μετάλλευμα, δείχνουν ξεκάθαρα ένα πράγμα: Η ανάπτυξη και η αύξηση των κερδών της εταιρίας, ανεξαρτήτως μετόχων και διοίκησης, έρχεται μόνο πατώντας πάνω στα τσακισμένα δικαιώματα, τη φτώχια και την εξαθλίωση αυτών που παράγουν και μεταφέρουν το μετάλλευμα.

Την ίδια στιγμή, αποτελούν πρόκληση για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα του τόπου μας οι ανακοινώσεις συμπαράστασης και τα κροκοδείλια δάκρυα των τοπικών εκπροσώπων των ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Των κομμάτων δηλαδή που ψήφισαν και διατηρούν όλο το αντεργατικό-αντιλαϊκό πλαίσιο που αξιοποιεί η κάθε IMERYS.

Αλλά και το ξαφνικό ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής, των άλλων παρατάξεων του δήμου για τα προβλήματα των εργαζομένων και των αυτοκινητιστών. Όλων αυτών δηλαδή που συναινούνε και εξωραΐζουν αυτή την κατάσταση και μέχρι χθες ακόμα, παραλάμβαναν στο δημοτικό συμβούλιο μελέτες για έργα, «δωράκια» από την εταιρία. Τάχα μου ως αντιστάθμισμα για τις επιπτώσεις της δραστηριότητάς της στον τόπο και στους κατοίκους του, ισχυρίζονται με μια φωνή. «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι», που λέει κι ο λαός μας. Είναι όλοι αυτοί, που όλα τα προηγούμενα χρόνια δε βγάλανε έστω ένα ψήφισμα συμπαράστασης στους αγώνες των εργαζομένων, όπως επανειλημμένα τους καλούσε η Λαϊκή Συσπείρωση. Αρκεστήκανε μόνο σε κούφια ευχολόγια για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Πώς άραγε, από μόνη της;

Ενώ, όσοι και καλά «αριστεροί» απ’ την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο δημοτικό συμβούλιο στάθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων στα λόγια, στην πράξη αδρανοποιήσανε τις όποιες εστίες αντίστασης, ριζοσπαστικοποίησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος των πρώτων χρόνων της κρίσης με την προσμονή της «πρώτης φοράς αριστερής» κυβέρνησης. Σήμερα που αυτή αποδείχθηκε μια απ’ τα ίδια, ο καλύτερος υπηρέτης του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έρχονται δίχως ίχνος αυτοκριτικής για τη ζημιά που κάνανε, να πουλήσουν το ίδιο παραμύθι στο λαό μας, ξανά. Από τη μια, εμφανίζονται λάβροι κατά του μεγάλου κεφαλαίου, των εταιριών που τόση ζημιά προκαλούν και λυμαίνονται τον τόπο μας. Απ’ την άλλη, αποδέχονται όλες τις δωρεές εξαγοράς συνείδησης των εταιριών με χαρά, απονέμοντας μάλιστα τον τίτλο του επίτιμου δημότη Δελφών στους ιδιοκτήτες τους, μαζί με τις άλλες παρατάξεις!

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο, οι οικογένειές τους, συσπειρωμένοι γύρω από τα σωματεία τους, να δημιουργήσουν το κοινωνικό εκείνο μέτωπο και συμμαχία που θα σταθεί απέναντι στην αδιαλλαξία και τους εκβιασμούς της εταιρίας. Να διεκδικήσουν, ο ορυκτός πλούτος και τα μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία, να ανήκουν σ’ αυτούς που τα δουλεύουνε. Να γυρίσουν την πλάτη στους όψιμους «φίλους του λαού» που μετά τις εκλογές, όπως κάθε φορά, θα συνεχίσουν την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και την προώθηση της ανάπτυξης που έχει κριτήριο το κέρδος των λίγων. Να δυναμώσουνε τη Λαϊκή Συσπείρωση στους δήμους και στις περιφέρειες, το ΚΚΕ στη βουλή και στην ευρωβουλή. Τη μόνη δύναμη που σταθερά, αγωνίζεται στο πλευρό του εργαζόμενου λαού, των ανέργων, της νεολαίας και των γυναικών για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών.