Δεν πτώχευσε η Ελλάδα ,αλλά το πολιτικό μαγαζί-σύστημα. .

Όλο και περισσότερο τελευταία αρχίζει να θέτεται από τους πολίτες το ερώτημα , « Γιατί τα κόμματα δεν σαλπίζουν λαϊκό προσκλητήριο ανατροπής της κυβέρνησης »; Η ανύπαρκτη αντιπολίτευση για να μην πούμε τίποτα χειρότερο της Ν.Δ αρχίζει να προβληματίζει. Για τα λοιπά μαγαζάκια δεν αξίζει ο κόπος να αναλυθεί το γιατί, διότι είναι άνευ πολιτικής αξίας, εξαιρουμένου του πάντα αγκυλωμένου Κ.Κ.Ε, σε παλιές γνωστές… ιδέες.

Εάν δεν καταλάβουν πως δεν πτώχευσε η χώρα αλλά το μαγαζί - πολιτικό σύστημα που όλα αυτά τα μεταπολιτευτικά χρόνια, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να δημιουργεί στρατιές εξαρτημένων από αυτό πελατών-πολιτών, δεν θα γίνει τίποτα .Απλά θα είμαστε θεατές της κατάπτωσης και της διεθνούς ξευτίλα μας. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε, ότι τα κόμματα λειτούργησαν και λειτουργούν, ως εμπορικές επιχειρήσεις ,που χρειάζονται πελάτες για να συντηρηθούν. Όταν δε ένα κατάστημα μεγαλώνει, αυξάνεται το..προσωπικό, και υπάρχουν πολλά λειτουργικά έξοδα. Έτσι χρειάζονται περισσότεροι …χρηματοδότες. Όπως και οι επιχειρήσεις έχουν το σήμα τους και το βασικό προϊόν τους, στην προκειμένη περίπτωση, είναι η πλασαρισμένη μέσω διαφημιστικών εταιριών ιδεολογία-πρόγραμμα τους. Για να το πούμε με απλά λόγια, ξέρεται ποιος είναι ο ποιο επιτυχημένος επιχειρηματίας - πολιτικός αυτή την στιγμή στην Ελλάδα; Όσο και αν σας φανεί παράξενο είναι ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ, διότι έχει καταφέρει με ένα ..μίνι μάρκετ της γειτονιάς που έχει προϊόντα από το …μοναστηράκι , υπαλλήλους από τον..πολιτικό… ΟΑΕΔ, και κάτι ..πωλήτριες από τα… αζήτητα της ..Συγγρού, να καθορίζει την τακτική του περιφερειακού υπερκαταστήματος του ΠΑΣΟΚ, καθώς και να παίρνει πελάτες από το γειτονικό πολυκατάστημα της Ν.Δ.

Εμείς επιμένουμε ότι μεγάλη ευθύνη έχουν οι..πελάτες, διότι όσο καιρό τους δόλωναν με «προσφορές» με υποσχέσεις για θέσεις …εργασίας, και διάφορα …δωράκια τα οποία χρυσοπλήρωναν από την πίσω πόρτα, στήριζαν μετά μανίας αυτά τα «μαγαζιά» μη φροντίζοντας να στηρίξουν για ανοιχτούν και μερικά νέα στην γειτονιά έστω και μικρά… συνοικιακά , για να υπάρχει …εμπορικός ανταγωνισμός. Πόσες φορές δεν τους έπιασαν να τους πουλούν μαϊμού προϊόντα, επικίνδυνα για την… υγεία τους, υπερκοστολογημένα, πόσες φορές δεν τους έπιασαν να τους κλέβουν στο… ταμείο, να τους πλασάρουν ψεύτικες και παραπλανητικές… διαφημίσεις για τις υπηρεσίες τους ,τι έκαναν για αυτό; τίποτα. Το μεγαλύτερο αλλά αναμενόμενο κακό είναι ότι ειδικά τα τελευταία χρόνια ανέλαβαν την διαχείριση διευθυντές άχρηστοι και άσχετοι οι οποίοι ήταν εγκάθετοι των πολυεθνικών, ,οι οποίοι όχι μόνο δεν κατάφεραν να κρατήσουν μία σταθερή ποιότητα στα «προϊόντα» τους, όχι μόνο άρχισαν μία αλλοπρόσαλλη τακτική δανεισμού των επιχειρήσεων τους, όχι μόνο άφησαν ανεξέλεγκτους τους προμηθευτές να κάνουν ότι χρέωση θέλουν, αλλά λόγω των υπέρογκων εξόδων από τα νεοφερμένα στελέχη τους, ( διότι υπάρχει και το φαινόμενο ανταλλαγής προσωπικού και στελεχών), άρχισαν να κατακλέβουν πλέον φανερά τους μόνιμους πελάτες στον λογαριασμό, για να ισοσκελίσουν το παθητικό των επιχειρήσεων τους. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα λόγω των άδειων ταμείων τους, να καταφύγουν σε ξένα τραστ προς δανεισμό βάζοντας υποθήκη τις υπάρχουσες κτηριακές εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων τους, ακόμα και την…. πελατεία τους.

Οι πολυεθνικές όμως που εποφθαλμιούσαν την εγχώρια αγορά ναι μεν τους δάνεισαν τους …δικούς τους εντεταλμένους διευθυντές, αλλά ο αντικειμενικός τους σκοπός ήταν να κυριαρχήσουν σε αυτήν και να θέλουν τώρα τα… υπάρχοντα της. Μην νομίζετε όμως ότι τους νοιάζει τους ..πρώην μαγαζάτορες διότι τους έχουν υποσχεθεί ισόβιες θέσεις των… διευθυντών, για να έχουν και ..ισόβιο μερίδιο στην… μπίζνα. Πως έχετε λοιπόν την απαίτηση να ξεσηκωθούν οι διευθυντές κατά των αφεντικών τους; To πρώτο που θα πάθουν είναι να χάσουν της δουλειά τους αρχικά..προσωρινά, και εάν συνεχίσουν την ίδια τακτική, θα μπουν μόνιμα στο …ταμείο… ανεργίας. Μια λύση θα ήταν να γίνουμε περισσότερο επιλεκτικοί, στο τι ..αγοράζουμε, και από ποιον. Μεγαλύτερη προσοχή στις απομιμήσεις, και τα… μεταλλαγμένα.

Κατόπιν όλων αυτών εμείς προτείνουμε, επιστροφή στην… ΕΒΓΑ της ..γειτονιάς.