Σερφάροντας στο διαδύκτιο ''τσέκαρα'' και την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ και κυριολεκτικά έμεινα άναυδος με αυτό που είδα. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα την κάθε πρόταση γιατί δεν πίστευα στα μάτια μου. Δηλαδή οι άνθρωποι δεν έχουν καμμία επαφή με την πραγματικότητα. Ζούν κυριολεκτικά σε ένα δικό τους κόσμο, σε μιά δική τους διάσταση, μακριά απο την πραγματικότητα και τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ακόμη και σήμερα προπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Ακόμη και σήμερα ψάχνουν και βρίσκουν δικαιολογίες για τό χάλι που μας έφτασαν.
Ακόμη και σήμερα αρνούνται να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Το σίγουρο είναι οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμμία σχέση με την κοινωνία.
Το οτι βγαίνουν κάθε φορά και το παίζουν τάχα οτι ''πονάει η ψυχή τους αλλά τι να κάνουν,''
οτι δεν τους αρέσει το τάδε μέτρο αλλά θα το ψηφίσουν για να μας σώσουν ή για να δώσουν μια τελευταία ευκαιρία στην κυβέρνηση, είναι απλές, σαχλές, ηλίθιες δικαιολογίες.
Τέρμα τα παραμυθιάσματα. Ο κόσμος σας έχει καταλάβει και το μόνο σας κέρδος είναι τα 5 λεπτά δημοσιότητας απο τα καθεστωτικά ΜΜΕ.
Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί, για το τί πραγματικά πιστεύουν αυτοί που το παίζουν σωτήρες του Ελληνικού λαού.
Διαβάστε για να δείτε το θράσος και την αλλαζονία που τους διέπει.
Διαβάστε για να καταλάβαιτε οτι η λέξη αυτοκριτική δεν υπάρχει καν στο λεξιλόγιο του ΠΑΣΟΚ.
Διαβάστε για να καταλάβαιτε πόσο ΛΑΜΟΓΙΑ είναι.
Διαβάστε για να δείτε οτι το μόνο που κάνουν είναι να μας δουλεύουν.
ΛΑΜΠΑΔΕΣ
1. Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για ακόμη μία φορά στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Έκαναν και χθες αυτό που έπρεπε για να συνεχιστεί η δύσκολη, η επίπονη, αλλά η μοναδική πορεία προς τη σωτηρία και την αλλαγή της χώρας.
2. Μία πλειάδα ανθρώπων χθες το βράδυ άναψαν λαμπάδα στο ύψος των Βουλευτών του Κινήματός μας...
§ Ήταν εκείνοι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που παριστάνουν ότι θέλουν εκλογές, αλλά κατ'ιδίαν ομολογούν ότι τρέμουν στην ιδέα μήπως η σημερινή Κυβέρνηση δεν τα καταφέρει - γιατί αν δεν καταφέρει αυτή η Κυβέρνηση, κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει.
§ Ήταν εκείνα τα στελέχη μικρότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης που μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, να λαϊκίζουν όσο θέλουν, να καλούν τους πάντες σε ανυπακοή, να νοσταλγούν τη δραχμή, εκμεταλλευόμενοι την οργή του κόσμου για να τσιμπήσουν ψηφαλάκια, γιατί ξέρουν ότι αυτή η Κυβέρνηση και αυτό το Κίνημα θα κάνουν τα πάντα για να ξεπεραστεί κάθε σκόπελος και να μην καταρρεύσει η χώρα.
§ Και ήταν όλοι εκείνοι οι οποίοι, καθημερινά, από τα Μέσα Ενημέρωσης, ενώ κατ' ιδίαν αναγνωρίζουν και αυτοί πώς αυτή η Κυβέρνηση πρέπει να αντέξει, λυσσομανούν εναντίον της για τα πάντα:
- Όταν η Κυβέρνηση κάνει διάλογο για να πάρει δύσκολες αποφάσεις, την κατηγορούν ότι καθυστερεί. Όταν πάρει αποφάσεις, κατηγορείται για τις αποφάσεις που πήρε.
- Όταν τα πράγματα κυλάνε γρήγορα με την τρόικα, η Κυβέρνηση κατηγορείται ότι δεν διαπραγματεύεται. Όταν υπάρχουν καθυστερήσεις με την τρόικα, η Κυβέρνηση κατηγορείται ότι επιχείρησε να διαπραγματευτεί.
- Για μήνες κραυγάζουν «γιατί δεν μειώνετε το Δημόσιο; Γιατί δεν απολύετε;» - αλλά όταν η Κυβέρνηση παίρνει δύσκολες αποφάσεις για να μειώσει κι άλλο το Δημόσιο (π.χ. εργασιακή εφεδρεία) κραυγάζουν «απολύει κόσμο η κυβέρνηση», «στον καιάδα χιλιάδες εργαζόμενοι».
3. Τώρα όλοι αυτοί, αυτοί που παριστάνουν ότι έχουν όλες τις λύσεις αλλά στην πραγματικότητα δημιούργησαν το πρόβλημα ή είναι μέρος του, αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους μιλώντας για «εργασιακό μεσαίωνα» την ώρα που απολύουν χωρίς κουβέντα στις επιχειρήσεις τους, αυτοί που παραδίδουν μαθήματα οικονομίας από εκπομπές και δελτία καταχρεωμένων καναλιών, όλοι αυτοί μπορούν να συνεχίσουν το ανεύθυνο βιολί τους. Οι μεν να λαϊκίζουν για λίγες ψήφους οι δε να καθυβρίζουν για τα νουμεράκια της AGB.
§ Γιατί όλοι ξέρουν ότι υπάρχει μία Κυβέρνηση και ένα Κίνημα που θα κάνουν τη δουλειά που πρέπει.
ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ
1. Το απώτατο όριο του σουρεαλισμού: κάποιοι να προσπαθούν να μας πείσουν ότι για τις δυσκολίες που περνάμε φταίει αποκλειστικά το τι έκανε ή τι δεν έκανε η Κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες.
- Στον παραλογισμό αυτό πρωταγωνιστούν κυρίως οι νοσταλγοί της πενταετίας της εθνικής καταστροφής 2004-2009 και όσοι μισούν θανάσιμα την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, γιατί δεν τους προσκυνά όπως η προηγούμενη.
2. Απάντηση στο σουρεαλισμό είναι η κοινή λογική: είναι αδιανόητο κάποιοι να θέλουν να ξεχάσουμε τις ευθύνες των εμπρηστών της χώρας, της προηγούμενης κυβέρνησης, και να πετροβολούν καθημερινά τους πυροσβέστες, τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί δεν σβήνει τη φωτιά όσο γρήγορα πρέπει...
- Θα τραβάγαμε τα πάνδεινα δύο χρόνια τώρα, αν δεν υπήρχε το έλλειμμα των 55 δισ. μέσα σε 2 μόνο χρόνια (19 δισ. το 2008 και 36 δισ. το 2009); Όχι.
- Θα ήμασταν σε επιτηρήσεις και μνημόνια, θα είχαμε τρόικα, θα αναγκαζόμασταν να περάσουμε μία πραγματική Οδύσσεια, αν οι προηγούμενοι δεν έπαιρναν τις πρωτογενείς δαπάνες στα 68 δισ. το 2004 και τις εκτόξευαν στα 112 δισ. μέχρι το 2009; Όχι.
3. Συμπέρασμα που κανένας δεν δικαιούται να ξεχνάει: Πληρώσαμε και εξακολουθούμε να πληρώνουμε όλοι τα σπασμένα της προηγούμενης κυβέρνησης.
- Ναι, η σημερινή κυβέρνηση κάνει λάθη. Σε έκτακτες συνθήκες βρισκόμαστε - η πίεση είναι τεράστια, χωρίς προηγούμενο. Ναι, υπάρχουν καθυστερήσεις. Γιατί πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν απαιτούν ριζική αλλαγή νοοτροπίας που δεν είναι εύκολη. Ναι, υπάρχουν αποκλίσεις. Γιατί καλούμαστε να καλύψουμε τεράστια ελλείμματα δεκαετιών σε ελάχιστους μήνες.
- Αλλά άλλο η κριτική για όλα αυτά και άλλο η ισοπέδωση. Γιατί τώρα μειώνονται τα ελλείμματα, με τις προσπάθειες και θυσίες των πολιτών. Γιατί αν και η προηγούμενη κυβέρνηση μείωνε και αυτή αντί να τα εκτοξεύσει στα ουράνια -όπως έκανε, δεν θα είχαμε φτάσει ποτέ στα μνημόνια. Παρά τα όποια προβλήματα ή και λάθη, εμείς είμαστε αυτοί που πατήσαμε φρένο μπροστά στο γκρεμό και αλλάζουμε με κόπο πορεία στη χώρα.
- Η σύγκριση είναι με το 2009. Ναι στην κριτική, αλλά όχι στη λήθη των πραγματικών ευθυνών. Όχι στην ισοπέδωση όσων πραγματικά προσπαθούν και σηκώνουν το σταυρό για αμαρτίες άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου