Είναι απαραίτητο ή όχι το εθνικό νόμισμα;

Γράφει ο petrosdiver.

Ενα απο τα θέματα που έχουν τεθεί στο τραπέζι του διαλόγου, καθ' οδόν προς τις εκλογές, είναι το θέμα της επιστροφής ή οχι σε εθνικό νόμισμα. 

Είναι ορθή και ενδεδειγμένη μια τέτοια πολιτική;

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα πρώτα θα πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι το εθνικό νόμισμα, πως και γιατί δημιουργήθηκε και εαν και κατά πόσο είναι απαραίτητη η ύπαρξή του. 

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή. Το εθνικό νόμισμα ιστορικά επινοήθηκε για να διασφαλίσει  τις αδύνατες οικονομίες έναντι των ισχυρών. Η παγκόσμια οικονομία  τον 16ο-17ο αιώνα δημιουργήθηκε στη βάση παγκόσμιων νομισμάτων. Τότε είχαμε τα πολύτιμα μέταλλα, κυρίως τον χρυσό και το ασήμι. Τα πολύ ισχυρά κράτη που ήλεγχαν τους θαλάσσιους δρόμους, ή μέσω των αποικιών ήλεγχαν τις χρυσοφόρες περιοχές του πλανήτη δέν είχαν την ανάγκη εθνικού νομίσματος.

Αντιθέτως τα κράτη με μικρές οικονομίες, που δεν είχαν πρόσβαση σε χρυσό και άργυρο, θα έπρεπε να έχουν ένα νόμισμα που θα τους εξασφάλιζε την λειτουργία της οικονομίας τους έναντι της ανάγκης και της εξάρτησης του να έχουν χρυσό.

Γι' αυτό δημιουργήθηκε το εθνικό νόμισμα και γι' αυτό είναι απαραίτητο σε μία οικονομία. 

Και είναι τόσο απαραίτητο, όσο απαραίτητη είναι η ανεξαρτησία για ένα λαό που θέλει να έχει δικαιώματα και δημοκρατία στον τόπο του.

Ειδικά σήμερα θεωρώ οτι η ανάγκη για εθνικό νόμισμα ειναι επιτακτική, ωστε να πάρουμε στα χέρια μας σαν λαός την οικονομία μας. 

Οταν κάτι είναι δικό σου έχεις και τον έλεγχό του, το κάνεις και το διαμορφώνεις όπως θές εσύ. Δεν το ελέγχει κάποιος άλλος που θα σου επιβάλλει αυτό που εκείνος θέλει. 

Με αυτή την έννοια το εθνικό νόμισμα είναι απολύτως απαραίτητο. 

Απο μόνο του φυσικά δεν αποτελεί λύση. 

Σου δίνει όμως την δυνατότητα να βρείς τις λύσεις.

Με εθνικό νόμισμα, όπως λέει και ένας γνωστός οικονομολόγος, μπορεί σαν κράτος να είσαι σαν την Μποτσουάνα και την Ζανζιβάρη ή μπορεί να είσαι και σαν την Ελβετία και την Σουηδία. 

Με το €υρώ μπορείς να είσαι μόνο Μποτσουάνα.