Δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι οι Γερμανοί… αγάπησαν ποτέ την Άνγκελα
Μέρκελ. Πόσο μάλλον δεν την… ερωτεύτηκαν παράφορα. Η σημερινή Καγκελάριος αναδείχτηκε στην εξουσία, περισσότερο ως «αναγκαίο κακό»,
μια εποχή κατά την οποία οι Σοσιαλδημοκράτες δεν είχαν ένα ηγετικό
μέγεθος που θα μπορούσε να ορθώσει επαρκώς πειστικό ανάστημα, παρά χάρη
στη αναγνώριση των όποιων ικανοτήτων της. Με φόντο τις βουλευτικές εκλογές του 2013, από τις οποίες και θα
κριθεί μεταξύ άλλων το προσωπικό πολιτικό μέλλον της Άνγκελα Μέρκελ, η
γερμανική κοινωνία δείχνει, αργά αλλά σταθερά, να γυρίζει την πλάτη της
στην Καγκελάριο. Δεν είναι μόνο οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι παρά
την αναμενόμενη πρωτιά του CDU, η Άνγκελα Μέρκελ δύσκολα θα καταφέρει να
διατηρήσει τα κλειδιά της Καγκελαρίας, εφόσον δεν προχωρήσει σε επώδυνο
πολιτικό συμβιβασμό με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους.
Αλλά και το… αντάρτικο που έχουν κηρύξει πολλοί Γερμανοί πολιτικοί,
εξοργισμένοι από τη στάση την οποία κρατά το Βερολίνο έναντι της κρίσης
χρέους της ευρωζώνης, και ειδικότερα κατά της Ελλάδας. Η είδηση ότι
αρκετά μέλη της Μπούντεσταγκ έχουν εκδηλώσει δημοσίως την πρόθεση να
επισκεφτούν την Ελλάδα, προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις καλοκαιρινές
διακοπές τους, και να στείλουν έτσι ένα ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης στην
Αθήνα που δοκιμάζεται, επιβεβαιώνει ότι οι εξελίξεις τρέχουν ταχύτερα
από το όποιο σχέδιο δράσης έχει καταρτίσει, και εφαρμόζει πειστά η
Άνγκελα Μέρκελ.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται και το κλειδί της μελλοντικής περιθωριοποίησής
της. Η μέχρι σήμερα προσωπική και πολιτική διαδρομή της, δείχνει ότι η
Καγκελάριος κάθε άλλο παρά ευέλικτη είναι. Ούτε στη σκέψη, αλλά ούτε και
στη στρατηγική συμπεριφορά. Αν λοιπόν διαπιστώσει ότι το πολιτικό και
κοινωνικό παιχνίδι στη Γερμανία ξεφεύγει από τον έλεγχό της, το
πιθανότερο είναι να αντιδράσει άγαρμπα. Άτσαλα. Και έτσι, να
χειροτερέψει τα πράγματα για την ίδια.ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου