Ποιός τελικά είναι ο ακραίος;

Γράφει ο petrosdiver.
'Εκλεισε και η δεύτερη εβδομάδα με την χρυσαυγιάδα να κυριαρχεί και ο "βομβαρδισμός" από τα ΜΜΕ  δεν λέει να κοπάσει. 
Η πλύση εγκεφάλου συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και μαζί με αυτό, η "συζήτηση" για  την θεωρεία των δύο άκρων και το περίφημο πλέον συνταγματικό τόξο, στο οποίο τόση αδυναμία δείχνουν οι μνημονιακές δυνάμεις και δει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η οποία θεωρεί οτιδήποτε πέραν της πιστής εφαρμογής των μνημονίων ακραίο και επικίνδυνο.
Για παράδειγμα ακραία χαρακτηρίζεται  μια πολιτική δύναμη εάν δεν συμφωνεί με τις θέσεις της σημερινής καθεστωτικής συγκυβέρνησης.
Ακραία και επικίνδυνη θεωρείτε και η γνώση και η πραγματική ενημέρωση, γι' αυτό και την έχουν καταργήσει. Ρόλο που έχουν αναλάβει με εξαιρετική επιτυχία τα ΜΜΕ, τα γνωστά τσοντοκάναλα.
Ας δούμε όμως ορισμένα στοιχεία τα οποία πιστεύω ότι θα βοηθήσουν να δούμε ποιός τελικά είναι  ακραίος και ποιός αποτελεί απειλή για τον τόπο και την δημοκρατία.
Ποιός είναι ο δρόμος που ακολουθούμε και αν τελικά είναι σωστός ο μονόδρομος που μας επιβάλουν.
Γεγονός πρώτο:
Τον Φεβρουάριο του 2010 πριν ακόμη μπούμε στα μνημόνια οι σύμβουλοι του Ευρωπαϊκού συμβουλίου έγραφαν για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με την διαχείριση της κρίσης χρέους της Ελλάδος:
"Φροντίστε να απαλλαγείτε από το εθνικό κοινοβούλιο", πολιτικές μνημονίων δεν μπορούν να μπαίνουν για ευνόητους λόγους σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Ακολούθησε μερικούς μήνες αργότερα το περίφημο e-mail Παπακωνσταντίνου για πέρασμα νόμων εκτός κοινοβουλίου.
 Γεγονός δεύτερο:
Η διακυβέρνηση της χώρας γίνεται με νομοθετικά διατάγματα, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τα e-mail της τρόϊκας.
Γεγονός τρίτο:
Περισσότεροι από 420 μνημονιακοί νόμοι έχουν προστεθεί στο ελληνικό σύνταγμα για να μπορούν οι δανειστές και η κυβέρνηση να "δέσουν" νομικά κάθε τι το οποίο θα μπορούσε να αντιταχθεί στη μετατροπή αυτής της χώρας σε αποικία.
Με χειρότερο όλων τον νόμο 4111/2013 που υπεγράφη από την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, και αποτελεί πραγματικό πρωτόκολλο παράδοσης  αποικίας (παράδειγμα Μοζαμβίκης).
Τι λέει αυτός ο νόμος;
α) Με δικό μας αίτημα μπήκαμε στο αγγλικό δίκαιο.
β) Με δικό μας αίτημα μπήκαμε στην δικαιοδοσία των Λουξεμβουργιανών δικαστηρίων.
γ) Με δικό μας αίτημα ζητήσαμε να κατάσχεται δημόσια περιουσία χωρίς να προηγηθεί δικαστική απόφαση και χωρίς να μπορεί να γίνει επίκληση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Τέλος το κερασάκι στην τούρτα βάζει η γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου του κράτους, την οποία και κατέχουν οι δανειστές μας στην Αγγλική.
ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ
Δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση αλλαγής της ακολουθούμενης πολιτικής.
Δεν υπάρχει καμία διαπραγμάτευση πέραν των μνημονίων και των μεσοπρόθεσμων που έχουν υπογράψει οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Δεν υπάρχει και καμία περίπτωση επαναδιαπραγμάτευσης των όρων των μνημονίων με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο.
Η χώρα έχει μετατραπεί σε αποικία από αυτούς που μας έφεραν σε αυτή τη θέση και διακηρύσσουν ότι ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο και μας σώζουν συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
 ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Δέν υπάρχουν πλέον περιθώρια ελιγμών. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες. Η κατά μέτωπο αντιπαράθεση της κοινωνίας με το καθεστώς και με το κατ΄ όνομα συνταγματικό τόξο είναι αναπόφευκτη όσο και απαραίτητη.
Η επίκληση του άρθρου 120 παράγραφος 3 του συντάγματος περί σφετερισμού της λαϊκής κυριαρχίας, την παραπομπή των υπευθύνων στην δικαιοσύνη και την δημιουργία συντακτικής εθνοσυνέλευσης για αλλαγή του συντάγματος είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας απο τους δοσίλογους, τα χρέη και τους δανειστές . Ο μόνος δρόμος για να ξαναπάρουμε την πατρίδα στα χέρια μας.