Σκληρά ταξικό το νομοσχέδιο για το χαράτσι στα ακίνητα

Ενα ακόμη φορομπηχτικό και σκληρά ταξικό νομοθέτημα είναι το νομοσχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Επιβάλλεται ν’ αρχίσουμε το σχολιασμό του από τις απαλλαγές προς το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, γιατί σε αντίθεση με την επιβολή χαρατσιού στα ακίνητα της εργατικής τάξης, των εργαζόμενων μικροαστικών στρωμάτων, της αγροτιάς και των μεσαίων αστικών στρωμάτων, που λίγο-πολύ έχει αναδειχτεί από τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, αυτές αποσιωπήθηκαν και έτσι δεν έγιναν αντιληπτές από την εργαζόμενη και σκληρά εκμεταλλευόμενη ελληνική κοινωνία.

Εδώ και δεκαετίες  το ελληνικό δημόσιο έχει υπογράψει συμβάσεις παραχώρησης με ξένες και ντόπιες καπιταλιστικές  επιχειρήσεις για την κατασκευή και εκμετάλλευση διάφορων έργων στην Ελλάδα, όπως το αεροδρόμιο των Σπάτων, η Εγνατία οδό, την Αττική οδό και πολλά άλλα έργα. Στις συμβάσεις παραχώρησης προβλέπεται, εκτός των άλλων προνομίων, και η απαλλαγή των έργων αυτών από τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Α).  Με το νόμο 2338/1995 κυρώθηκε η αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση για το αεροδρόμιο των Σπάτων με την γερμανική εταιρία Χόχτιφ.
Με το άρθρο 25 απαλλάσσεται η εταιρία του Αεροδρομίου των Σπάτων αυτή από τον ΕΝΦΑ: «Η εταιρία Αεροδρομίου θα απαλλάσσεται από τον φόρο ακινήτου περιουσίας υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, οποιουδήποτε οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως και οποιουδήποτε τρίτου γενικά».

Αυτή η ρύθμιση προβλέπεται σε όλες τις συμβάσεις παραχώρησης. Το επισημαίνουμε γιατί αυτή η αποικιοκρατικού τύπου διάταξη εισάγεται και στο νομοσχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Στο άρθρο 3 παρ. 2 «Απαλλαγές  από τον ΕΝ.Φ.Α» διαβάζουμε: «Κάθε άλλη διάταξη, γενική ή ειδική, που αφορά απαλλαγή από φόρους ή τέλη, δεν εφαρμόζεται για τον Ενιαίο Φόρο Ακίνητης Περιουσίας με την εξαίρεση των συμβάσεων παραχώρησης του Δημοσίου που έχουν κυρωθεί με νόμο μέχρι την κατάθεση στη Βουλή του παρόντος νόμου εφόσον σε αυτές  είχε προβλεφθεί η πλήρης απαλλαγή από φόρους  ακίνητης περιουσίας έναντι του Δημοσίου».

Ενώ οι συντάκτες του νομοσχεδίου γνωρίζουν ότι σε όλες τις συμβάσεις παραχώρησης  του ελληνικού δημοσίου με εταιρίες  προβλέπεται η απαλλαγή από την καταβολή Ενιαίου Φόρου Ακίνητης Περιουσίας γράφουν πονηρά «εφόσον  σε αυτές είχε προβλεφθεί», με σκοπό να μη διαπιστωθεί και από το «λειψά μορφωμένο πόπολο» το μέγεθος της χαριστικής ρύθμισης προς το μεγάλο κεφάλαιο. Μιας ρύθμισης  υποτίθεται γενικευμένης και διαταξικής, προκειμένου να εξευρεθούν 2,9 δις. ευρώ ετησίως.

Με το ίδιο άρθρο παρ. 1 προβλέπεται η απαλλαγή από τον Ενιαίο Φόρο Ακίνητης Περιουσίας για τα ακίνητα του Δημοσίου, των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, των εκκλησιών όλων των δογμάτων και των πρεσβειών. Αυτή η διάταξη είναι πάγια και προβλεπόταν πάντοτε σε όλους του φορομπηχτικούς νόμους.

Με το άρθρο 29 παρ. 1 απαλλάσσονται από το φόρο «τα κτίσματα που ανεγείρονται για τρία (3) έτη από την έκδοση της αρχικής οικοδομικής άδειας, εκτός αν στο διάστημα αυτό έχουν εκμισθωθεί ή με οποιοδήποτε άλλο  τρόπο χρησιμοποιηθεί». Οι απαλλαγές ισχύουν από το έτος 2011 και επόμενα. Με το άρθρο αυτό δινόταν η δυνατότητα ακόμη και σε μεσαίου βεληνεκούς ιδιοκτήτες ακινήτων, που έχουν στην κατοχή τους ένα ή μερικά διαμερίσματα ή μονοκατοικίες, που αποκτήθηκαν είτε με αγορά είτε με αντιπαροχή, να μην πληρώσουν ΕΝΦΑ για τα χρόνια 2011, 2012 και 2013, αν η συνολική ακίνητη περιουσία τους ξεπερνούσε τις 200.000 ευρώ. Η ρύθμιση αυτή μπήκε στο νόμο 3842/2010 για τις κατασκευαστικές εταιρίες που είχαν κάνει άνοιγμα με την κατασκευή πολυκατοικιών και πολυτελών βιλών και τα ακίνητα τους είχαν μείνει απούλητα, λόγω της καπιταλιστικής κρίσης που ταλανίζει την χώρα μας από το 2009. Με τη ρύθμιση αυτή δόθηκε η δυνατότητα στους κατασκευαστές να μην πληρώσουν για τρία χρόνια ΕΝΦΑ για τα απούλητα ακίνητά τους. Πριν κλείσει το 2013 και απαιτηθεί από τους μεγαλοκατασκευαστές να καταβάλουν ΕΝΦΑ από την 1η Γενάρη του 2014, η συγκυβέρνηση τους κάνει νέα ρύθμιση, ώστε για τρία χρόνια μέσα στη δεκαετία 2014-2023 να μη καταβάλλουν τον ΕΝΦΑ.

Η ρύθμιση αφορά μόνο τους μεγαλοκατασκευαστές, γιατί προβλέπεται για τα νομικά πρόσωπα: «Προκειμένου για νομικά πρόσωπα μπορεί να χορηγείται αναστολή πληρωμής του φόρου. Η αναστολή πληρωμής χορηγείται  για τον οφειλόμενο ΕΝΦΑ ενός έτους και μπορεί να ανανεώνεται μέχρι τρεις φορές εντός διαστήματος δέκα (10) ετών από την χορήγηση της πρώτης αναστολής (…) Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Εσόδων ορίζονται οι διαδικασίες αναστολής της πληρωμής και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου».

Ετσι, δίνεται η δυνατότητα στα νομικά πρόσωπα (που μπορεί να είναι μεγαλοκατασκευστές ακινήτων ή και τοκογλύφοι που αγοράζουν ή απαλλοτριώνουν σπίτια  για χρέη) να μην πληρώσουν ΕΝΦΑ για τρία συνεχόμενα χρόνια. Η διάταξη δεν αναφέρει ότι τα νομικά πρόσωπα μπορούν να μη καταβάλουν τον ΕΝΦΑ, αλλά ότι αναστέλλεται η πληρωμή. Ομως, παίρνοντας υπόψη μας ότι την προηγούμενη τριετία τα νομικά πρόσωπα δεν πλήρωσαν ΕΝΦΑ και ότι ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων με απόφασή του θα καθορίσει τις διαδικασίες αναστολής της πληρωμής, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η αναστολή πληρωμής θα καταλήξει σε μη πληρωμή του ΕΝΦΑ για τα τρία αυτά χρόνια. Οι μεγαλοκατασκευαστές ακινήτων και οι τοκογλύφοι που ασχολούνται με την αγοροπωλησία ακινήτων θα απαλλαγούν από την καταβολή του ΕΝΦΑ μέχρι το τέλος του 2016. Στο μεταξύ… έχει ο καλός θεούλης. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να τους δοθεί μία ακόμη παρατασούλα αναστολής πληρωμής του ΕΝΦΑ.

Αντίθετα, στα φυσικά πρόσωπα που εξακολουθούν να έχουν στην κατοχή τους ανοίκιαστα ακίνητα δε δίνεται αναστολή πληρωμής του ΕΝΦΑ. Υποχρεώνονται να καταβάλουν από την 1η Γενάρη του 2014 το φόρο για κάθε ακίνητο χωριστά, μιας από τότε καταργείται, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, το αφορολόγητο των 200.000 ευρώ. ΕΝΦΑ υποχρεώνονται πλέον, για πρώτη φορά, να καταβάλλουν και τα φυσικά πρόσωπα που έχουν στην κατοχή τους ημιτελή ακίνητα.

Οπως είναι γνωστό, ΕΝΦΑ θα καταβάλλεται για πρώτη φορά και για τα οικόπεδα εκτός και εντός σχεδίου πόλης. Για τα οικόπεδα που είναι εκτός σχεδίου και στα οποία υπάρχει κατοικία που έχει νομιμοποιηθεί, ο ΕΝΦΑ πενταπλασιάζεται και ορίζεται με τη χρήση πολλών συντελεστών που τον αυξάνουν. Εννοείται ότι μιλάμε για ιδιοκτήτες φυσικά πρόσωπα. Αντίθετα, για τα γήπεδα που χρησιμοποιούνται για αεροδρόμια ή για Βιομηχανικές Περιοχές (νόμος 4458/1985) ή για Βιομηχανικές Επιχειρηματικές Περιοχές (νόμος 2545/ 1997) ή για Επιχειρηματικά Πάρκα (νόμος 3982/2011) δεν πενταπλασιάζεται ο Ενιαίος Φόρος Ακίνητης Περιουσίας και ισούται με το γινόμενο της επιφάνειας επί τον συντελεστή φορολογίας του πρώτου κλιμακίου, που ανέρχεται σε 20 ευρώ το στρέμμα. Μιλάμε για συντελεστή εξευτελιστικό, αν τον συγκρίνουμε μ’ αυτόν που θα κληθούν να πληρώσουν τα φυσικά πρόσωπα που έχουν κατασκευάσει κατοικία σε ένα γήπεδο εκτός σχεδίου πόλης και έχουν νομιμοποιήσει το σπίτι.

Επί του προκειμένου, αναρωτιόμαστε ποιός μπορεί να αποκλείσει ότι καπιταλιστές θα επιχειρήσουν να αξιοποιήσουν τη διάταξη για τις Βιομηχανικές Περιοχές και να εμφανίσουν κατοικίες τους ως τμήμα βιομηχανικών εγκαταστάσεων, ώστε να καταβάλουν πενιχρά ποσά για ΕΝΦΑ.

Είναι γνωστό, ότι φορολογούν ακόμη και την αγροτιά υποχρεώνοντάς της να καταβάλει ΕΝΦΑ για πρώτη φορά για τα χωράφια. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους της πόλης που τυχαίνει να έχουν στην κατοχή τους κάποιο χωράφι, έστω και αν δεν τους αποφέρει κανένα εισόδημα.

Τέλος, με την κατάργηση του αφορολόγητου των 200.000 ευρώ για την ακίνητη περιουσία και την επιβολή  ΕΝΦΑ για κάθε ακίνητο, φορολογούν όλο τον σκληρά δοκιμαζόμενο και εκμεταλλευόμενο ελληνικό λαό. Ετσι το χαράτσι που επιβλήθηκε για πρώτη φορά το 2011, υποτίθεται ως έκτακτο και παροδικό, μονιμοποιείται.

ΚΟΝΤΡΑ