Φτηνά επικοινωνιακά τρικ της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού!

Εξαπατούν την κοινωνία συστηματικά η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός με φτηνά επικοινωνιακά τρικ. Χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού τις προτάσεις και τις εσωτερικές διαφωνίες της τρόικας σχετικά με το ύψος των κεφαλαίων που θα χρειαστούν οι τράπεζες, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούν να κρύψουν από τους πολίτες τα όσα άκρως δυσάρεστα τους περιμένουν.
 

Η κυβέρνηση, υποβαθμίζοντας επικοινωνιακά τις απαιτήσεις των δανειστών σχετικά με την άμεση υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων του ΟΟΣΑ, που με απλά λόγια σημαίνουν νέες απολύσεις στο Δημόσιο, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και λήψη εισπρακτικών μέτρων για τον περιορισμό των δημοσιονομικών κενών, κοροϊδεύει πολλαπλώς την κοινωνία, που ήδη βιώνει άγρια την αδυναμία ή την απροθυμία των κυβερνώντων να διαπραγματευτούν.
 

Δεν ευθύνεται ο «κακός» Πόουλ Τόμσεν, ο συνήθης ένοχος, στον οποίο η ελληνική πλευρά συνηθίζει να χρεώνει τις δυσμενείς για τους Ελληνες αποφάσεις των δανειστών. Αλλωστε, ένας υπάλληλος είναι ο κ. Τόμσεν και μάλιστα μεσαίου επιπέδου, που απλώς έχει επωμιστεί να κάνει τη δουλειά που ορίζουν οι προϊστάμενοί του.
 

Επιπλέον, σε αυτή τη συγκυρία ελάχιστη σημασία έχει για τη χειμαζόμενη κοινωνία αν θα υπάρξει συμφωνία πριν από τη 10η Μαρτίου. Γεγονός, έτσι και αλλιώς, δύσκολο, καθώς η ελληνική πλευρά βλέπει ότι δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για μια «επί της αρχής τεχνική συμφωνία» με την τρόικα και ευελπιστεί σε μια «κατ' ελάχιστον δήλωση επαρκούς προόδου», προκειμένου η συμφωνία να μπορεί να κλείσει με τηλεδιάσκεψη ακόμη και την επόμενη ημέρα του Eurogroup.
 

Διότι η συμφωνία είναι βέβαιο πως θα κλείσει. «Πρόοδος», όμως, στην politically correct γλώσσα δεν σημαίνει άλλο παρά «πόνος» για τις ελληνικές οικογένειες. Σημαίνει νέους ανέργους να προστίθενται στις στρατιές των υπαρχόντων και περαιτέρω μείωση των ήδη πενιχρών εισοδημάτων των εργαζομένων. Σημαίνει βάθεμα των κοινωνικών χασμάτων και πρόσωπα που εξωθούνται στο κοινωνικό περιθώριο.
Σημαίνει όμως και κάτι πολύ πιο απογοητευτικό για τους ήδη βαριά ταλαιπωρημένους Ελληνες πολίτες, που τους καλεί να κάνουν την αυτοκριτική τους. Σημαίνει ότι η ηγεσία τους, την οποία -δυστυχώς- εξέλεξαν οι ίδιοι με την ψήφο τους, το 2012, ποσώς ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των ανυπεράσπιστων και το εθνικό καλό.
 

Διαχρονικά στην Ιστορία, σε καιρούς κρίσης, δεν κρίνεται μόνον η εκάστοτε εξουσία και η διευθύνουσα τάξη της. Αλλά και η ποιότητα των πολιτών, που έδωσαν την έγκρισή τους στη συγκεκριμένη εξουσία να διαχειριστεί την τύχη των ιδίων και της πατρίδας.

enet.gr