Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ορκίστηκε τη Δευτέρα ως ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχε ζητήσει από καιρό μία «ευρωπαϊκή διάσκεψη χρέους» – μία συνάντηση κορυφής στην οποία οι ηγέτες της περιοχής θα μείωναν τις εξουθενωτικές υποχρεώσεις της Ελλάδας και άλλων οικονομικά προβληματικών κυβερνήσεων της ευρωζώνης. «Σε αντίθεση με το υπόλοιπο πρόγραμμα του κόμματος, αυτή η ιδέα έχει λογική» αναφέρει το άρθρο.
Η Ελλάδα έχει ήδη πετύχει κάποια ελάφρυνση χρέους, αλλά όχι αρκετή για να καταστήσει τη δημοσιονομική της θέση βιώσιμη. Ο Α. Τσίπρας ζητά μία διαγραφή του ενός τρίτου.
«Υπάρχουν αρκετά ιστορικά προηγούμενα για ανακούφιση χρέους αυτής της κλίμακας. Μία περίπτωση ειδικότερα, θα έπρεπε να έχει απήχηση στους Γερμανούς αξιωματούχους, που συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο ακλόνητων αντιπάλων της ελάφρυνσης χρέους. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιστωτές της Γερμανίας συνειδητοποίησαν ότι η πλήρης αποπληρωμή των χρεών της χώρας θα καθιστούσε την αναβίωση δυσκολότερη και θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει το σύνολο της Ευρώπης. Το 1953, συμφώνησαν να διαγράψουν περίπου το 50% των χρεών της Δυτικής Γερμανίας και συνέδεσαν το υπόλοιπο με τις οικονομικές επιδόσεις. Οι πιστώτριες χώρες αναγνώρισαν τότε ότι η ανακούφιση χρέους ήταν προς το συμφέρον τους» σημειώνει το άρθρο.
Σήμερα, η Γερμανία είναι το πιο ισχυρό έθνος – πιστωτής στην ευρωζώνη. Σύμφωνα με το Bloomberg View, μία παρατεταμένη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση – σε συνδυασμό με την δημοσιονομική και ρυθμιστική κακοδιαχείριση σε όλες τις πλευρές – έχει αφήσει την Ελλάδα και άλλους σε οικονομική απελπισία. Με την ανησυχία ότι η περαιτέρω ελάφρυνση χρέους θα ενθάρρυνε την «ασωτία», η Γερμανία αντιτίθεται στις διαγραφές χρέους κι επιμένει στην βαριά δημοσιονομική λιτότητα. Τα αποτελέσματα έχουν υπάρξει καταστροφικά. Στην Ελλάδα ένας στους τέσσερις εργαζόμενους είναι άνεργος και – κατά μία εκτίμηση – σχεδόν ο μισός πληθυσμός τώρα ζει σε συνθήκες φτώχειας.
Αυτή η επιβεβλημένη κακουχία δεν βελτιώνει την ικανότητα των χωρών να πληρώσουν τα χρέη τους ούτε βοηθά τις οικονομικές προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αργή ανάπτυξη έχει διαβρώσει τα δημοσιονομικά οφέλη της λιτότητας. Παρά τις περικοπές των δαπανών και την αύξηση των φόρων, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία ακόμη και η Γαλλία, δεν θα είναι σε θέση να μειώσουν την αναλογία χρέους προς ΑΕΠ στο επιτρεπόμενο ανώτατο ευρωπαϊκό όριο του 60% στο ορατό μέλλον, σημειώνει το Bloomberg View.
Η διαγραφή χρέους σε συνδυασμό με οικονομικές μεταρρυθμίσεις υπέρ της ανάπτυξης θα βοηθούσαν. Σε κάποιες χώρες, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους ξεπερνάει το 10% των κρατικών δαπανών. Ορισμένα από αυτά τα χρήματα θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν για δαπάνες που θα έβαζε τους πίσω στην αγορά εργασίας. Η υψηλότερη απασχόληση και η ταχύτερη ανάπτυξη θα καθιστούσε πιο εύκολο για τις κυβερνήσεις να αποπληρώσουν τις εναπομείνασες υποχρεώσεις τους. Αυτός είναι ο λόγος, σε συνθήκες τόσο δεινές όσο αυτές, το πραγματικό κόστος της ελάφρυνσης χρέους για τους πιστωτές είναι χαμηλό, στην χειρότερη και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι ακόμη και αρνητικό.
«Θα υπάρξουν και άλλα οφέλη επίσης – πάνω από όλα, η χαλάρωση της ταλαιπωρίας που υφίσταται ήδη η Ελλάδα και άλλοι, και η αποκατάσταση της λαϊκής υποστήριξης στο ευρωπαϊκό project. Ως κύριο ενδιαφερόμενο μέρος σε αυτό το σχέδιο, η Γερμανία έχει να κερδίσει πολλά. Η άρνησή της να ανεχθεί περαιτέρω ελάφρυνση χρέους είναι οικονομικά επιζήμια και πολιτικά επικίνδυνη. Για το δικό της καλό, η Γερμανία θα πρέπει να το ξανασκεφθεί» καταλήγει το άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου