Μεταλλαγμένα, θανατηφόρα δηλητήρια

Εάν ελέγχει κανείς το πετρέλαιο, κυριαρχεί στις χώρες, ενώ εάν ελέγχει τα τρόφιμα, κυριαρχεί επάνω στους ανθρώπους – οπότε τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα είναι ένα είδος βιολογικών όπλων, με στόχο τη διεξαγωγή πολέμων  

«Είμαστε μόλις στο ξεκίνημα της κατανόησης των πολύπλοκων επιδράσεων της διατροφής, στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Μία επιστημονική μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε από το περιοδικόScience το Δεκέμβριο του 2002, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι,
«Τα μόρια των τροφίμων ενεργούν όπως οι ορμόνες, οι οποίες ρυθμίζουν τη λειτουργία του σώματος και ενεργοποιούν την κυτταρική διαίρεση. Τα μόρια αυτά μπορούν να προκαλέσουν πολυποίκιλες, έντονες ψυχικές ανισορροπίες, οι οποίες κυμαίνονται από την αδυναμία αυτοσυγκέντρωσης και την υπέρ-κινητικότητα, έως τις πολύ σοβαρές ψυχολογικές ασθένειες.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως δεν γνωρίζουμε ποιά μόρια σε ποιά τρόφιμα, έχουν ποιό αποτέλεσμα. Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ότι, η σύνθεση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων μπορεί να αλλάξει ριζικά, χωρίς να το γνωρίζουμε».
Τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα διαθέτουν γονίδια, τα οποία έχουν εισαχθεί στο DNA τους. Εν τούτοις, τα γονίδια δεν είναι όπως τα παιχνίδια Lego, στα οποία η κάθε εικόνα μπαίνει στη θέση της. Η εισαγωγή γονιδίων δημιουργεί απρόβλεπτες, μη ανατρέψιμες αλλαγές – όπως στο παράδειγμα ενός πειράματος, όπου η εισαγωγή γονιδίων άλλαξε την ποσότητα της παραγόμενης πρωτεΐνης.
Δεν είναι όμως μόνο αυτή καθαυτή η συγκεκριμένη αλλαγή το πρόβλημα, αλλά το ότι μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα – μέσω πολύπλοκων επιδράσεων, κάτω από την επιφάνεια«.

Η γεωργία αποτελεί τα θεμέλια κάθε κοινωνίας – αφού χωρίς τρόφιμα δεν μπορεί να υπάρξει ούτε ζωή σε μία χώρα, ούτε εθνική ανεξαρτησία. Το αυτονόητο αυτό γεγονός γίνεται δυστυχώς αντιληπτό από ελάχιστους ανθρώπους, καθώς επίσης από μερικά μόνο κράτη – με αποτέλεσμα να μην δίνεται η απαιτούμενη σημασία από κανέναν (κάτι που ισχύει πολύ συχνά και για το νερό – το δεύτερο βασικό συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης).
Στα πλαίσια αυτά υποτιμούνται οι τοποθετήσεις, οι επενδύσεις ευρύτερα στην αγροτική γη, παρά το ότι, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, θα είναι οι πλέον κερδοφόρες – ειδικά σε χώρες, όπως η Ελλάδα, στις οποίες οι τιμές της αγροτικής γης έχουν καταρρεύσει, σαν αποτέλεσμα της κρίσης χρέους, καθώς επίσης της υπερβολικής φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας.
Περαιτέρω, με βάση μία έρευνα που δημοσιεύθηκε το Μάιο, εκ μέρους της οργάνωσης GRAIN (πηγή), οι μικρές αγροτικές επιχειρήσεις παράγουν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων παγκοσμίως – επειδή λειτουργούν πολύ πιο αποδοτικά και παραγωγικά, σε σχέση με τις μεγάλες εταιρείες. Εάν δε ενισχύονταν σωστά από ένα κατάλληλο πολιτικό πλαίσιο, θα μπορούσαν σχετικά εύκολα να εκθρέψουν τον παγκόσμιο πληθυσμό – παρά την αλματώδη αύξηση του.
Εν τούτοις, πάντοτε κατά την σοβαρότατη επιστημονική έρευνα, οι μικρές αγροτικές επιχειρήσεις έχουν στην κατοχή τους λιγότερο από το 25% των εδαφών, τα οποία χρησιμοποιούνται διεθνώς για τη γεωργική καλλιέργεια – ενώ, λόγω της συνεχώς αυξανόμενης συγκέντρωσης της γης στα χέρια των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων, όλο και περισσότεροι γεωργοί, καθώς επίσης μικρές επιχειρήσεις εγκαταλείπουν τις καλλιέργειες τους, αδυνατώντας να επιβιώσουν.
Εάν λοιπόν δεν δοθεί ένα τέλος στην επικίνδυνη αυτή εξέλιξη, εκ μέρους των κρατών, ο πλανήτης δεν θα είναι σύντομα σε θέση να παράγει αρκετά τρόφιμα, για να εκθρέψει τον ανθρώπινο πληθυσμό – γεγονός που έχουμε επισημάνει με την ανάλυση μας «Επισιτιστική απειλή».
Πόσο μάλλον όταν ληστεύεται παγκοσμίως η αγροτική γη με διάφορες μεθόδους (αρπαγή γης), από τους πλούσιους και ισχυρούς του πλανήτη – οι οποίοι δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τα εδάφη για καταστροφικές μονοκαλλιέργειες (όπως, για παράδειγμα, με στόχο την παραγωγή βιοκαυσίμων), μολύνοντας τα επί πλέον με γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους.
Συνεχίζοντας, μία αγροτική οικογένεια παράγει κατά κανόνα κυρίως τρόφιμα για την κάλυψη των δικών της αναγκών, αυτών της τοπικής κοινωνίας ή της εσωτερικής αγοράς της χώρας της. Αντίθετα, οι πολυεθνικοί όμιλοι τροφίμων εξαγοράζουν τη γόνιμη αγροτική γη, η οποία είναι περιορισμένη, παράγοντας είτε πρώτες ύλες και αγαθά, τα οποία δεν ανήκουν στον τομέα των τροφίμων, είτε αγροτικά προϊόντα, τα οποία εξάγουν με κέρδος στις διεθνείς αγορές – με γνώμονα συχνά τις ανάγκες διατροφής των πλουσίων.
Η διαδικασία αυτή οδηγεί τις μικρές αγροτικές κοινότητες στη φτώχεια και στην εξαθλίωση ενισχύοντας την ανασφάλεια, όσον αφορά τη διατροφή των μαζών. Η GRAIN λοιπόν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, η συγκέντρωση της γόνιμης αγροτικής γης σε συνεχώς λιγότερα χέρια, είναι σε άμεση σχέση με τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων, οι οποίοι υποφέρουν από διαρκή πείνα (γράφημα – με κόκκινο τρίγωνο οι χώρες με υπερβολικό υποσιτισμό του πληθυσμού τους).

Εμπόριο γης – οι χώρες που αγοράζουν ή νοικιάζουν γη (κίτρινη επιφάνεια) και οι χώρες που πωλούν ή νοικιάζουν γη σε τρίτους (γαλάζια επιφάνεια).

Κατάσταση υποσιτισμού (τρίγωνα) – οι λαοί σε κατάσταση ελάχιστου υποσιτισμού (λευκό), σε κατάσταση πείνας (πορτοκαλί) και σε κατάσταση ακραίας πείνας σε βαθμό που καταλήγει στο θάνατο (κόκκινο).

Προφανώς συνδέεται και με την ανεργία, αφού ο μοναδικός τρόπος καταπολέμησης της είναι η αύξηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων –επειδή οι πολυεθνικές μειώνουν σταθερά τις θέσεις απασχόλησης, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους, αντικαθιστώντας παράλληλα όσο μπορούν τους ανθρώπους με μηχανές.
Η νόμιμη φοροδιαφυγή δε εκ μέρους τους, με νόμους που καταφέρνουν να επιβάλλουν με τη βοήθεια του χρηματισμού της πολιτικής εξουσίας, δεν στερεί μόνο έσοδα από τα κράτη – αλλά, κυρίως, λειτουργεί «αθέμιτα ανταγωνιστικά», εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Εάν λοιπόν δεν αντιστραφεί η τάση, τόσο στον τομέα της γεωργίας, όσο και στα υπόλοιπα, ο πλανήτης θα περάσει πολύ δύσκολες ημέρες – παρά το ότι έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ένα καλό βιοτικό επίπεδο στους κατοίκους του.Το γεγονός αυτό συμπεραίνεται από την απλή διαίρεση του παγκόσμιου ΑΕΠ (περί τα 70 τρις $), με τον παγκόσμιο πληθυσμό (περί τα 7 δις) – η οποία δίνει ένα μέσο κατά κεφαλή εισόδημα της τάξης των 10.000 $.
Ολοκληρώνοντας, το αμερικανικό ινστιτούτο Oakland (πηγή) ανέφερε πρόσφατα ότι, τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα θα χαρακτηριστούν στην ιστορία ως ένας άνευ προηγουμένου αγώνας ταχύτητας, με στόχο την ιδιοκτησία της αγροτικής γης.
Μεταξύ των ετών 2000 και 2001, αγοράστηκε ή ενοικιάστηκε μία συνολική έκταση 2 εκ. τετραγωνικών μέτρων (οκτώ φορές όσο είναι η Αγγλία), εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων – συχνά εις βάρος της εξασφάλισης τροφής των τοπικών κοινωνιών, καθώς επίσης των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας τους.

Η Monsanto στην Ινδία

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα, όσον αφορά την παγκόσμια διατροφή (πάντοτε εξαιρείται η ανώτατη εισοδηματική τάξη, η οποία διαμορφώνει άλλους κανόνες για τον εαυτό της, καθώς επίσης διαφορετικούς για τις «ανόητες μάζες»), είναι τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα – με τον αμερικανικό όμιλοMonsanto να θεωρείται ως η «απειλή νούμερο ένα» για τους απλούς ανθρώπους, στο συγκεκριμένο τομέα.
Στο παράδειγμα της Ινδίας, οι μικρές αγροτικές επιχειρήσεις αποτελούν το 92% του συνόλου, καλλιεργώντας μόλις το 40% της συνολικής αγροτικής γης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή τροφίμων – συνιστώντας το θεμέλιο της διατροφής του πληθυσμού.
Στη σημερινή εποχή όμως γίνονται προσπάθειες με όλα τα διαθέσιμα μέσα, με στόχο την εκδίωξη των αγροτών από τη γη τους – ενώ, από το 1997 και μετά, εκατοντάδες χιλιάδες Ινδοί αγρότες έχουν αυτοκτονήσει. Αρκετοί δε άλλοι είναι βυθισμένοι σε τεράστιες οικονομικές δυσκολίες ή έχουν εγκαταλείψει τις ιδιοκτησίες τους, λόγω της υπερχρέωσης τους – γεγονός που διευκόλυνε την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO), καθώς επίσης την «απορρύθμιση» της γεωργίας της χώρας.
Περαιτέρω, ο βιοτεχνολογικός όμιλος Monsanto κυριαρχεί ήδη στην ινδική παραγωγή και βιομηχανία βαμβακερών προϊόντων, καθορίζοντας όλο και περισσότερο την αγροτική πολιτική της χώρας – ενώ μέσω γενναιόδωρης χρηματοδότησης, επιβάλλει ήδη τα δικά του μοντέλα και κατευθύνσεις, στους ερευνητικούς οργανισμούς και στα Πανεπιστήμια της Ινδίας που ασχολούνται με τη γεωργία.
Λόγω του τρόπου, με τον οποίο λειτουργεί, καθώς επίσης της συστηματικής επιρροής και ελέγχου όλων των ινστιτούτων της χώρας, ο όμιλος παρομοιάζεται με τη  βρετανική φημισμένη επιχείρηση του παρελθόντος, η οποία κυριαρχούσε εξ ολοκλήρου στην Ινδία – με τη «Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών» (East India Company). Φυσικά δε κάνει ότι θέλει στη χώρα, όσον αφορά τα γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα – ανεξαρτήτως του τρομακτικού κόστους για τον εγχώριο πληθυσμό.
Την ίδια στιγμή τόσο η Monsanto, όσο και η υπόλοιπη γενετική βιομηχανία διαδίδουν ένα τεράστιο, ανήθικο κυριολεκτικά ψέμα – το ότι δηλαδή τα γενετικά τροποποιημένα δηλητήρια είναι απαραίτητα, για να εξασφαλιστεί η διατροφή του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού του πλανήτη και ειδικά της Ινδίας.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού, από μία άλλη μελέτη της «GRAIN», η οποία χρηματοδοτήθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και δημοσιεύθηκε το 2008 (International Assessment of Agricultural Knowledge Science and Technology for Development, IAASTD), διαπιστώθηκε ότι, οι μικρές παραδοσιακές αγροτικές επιχειρήσεις ιδιωτικής ιδιοκτησίας, σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα μπορούν, μέσω των αγροτικών-οικολογικών συστημάτων, να εξασφαλίζουν τη συνεχή διατροφή των κατοίκων τους, χωρίς κανένα πρόβλημα.
Η «Διαρκής Επιτροπή Αγροτικών Υποθέσεων» τώρα της βουλής της Ινδίας συμφώνησε ομόφωνα στο ότι, οι γενετικά μεταλλαγμένοι σπόροι, καθώς επίσης τα αντίστοιχα λιπάσματα και τρόφιμα, είναι βλαβερά για την υγεία των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος – δίνοντας στην εντολή στον προηγούμενο πρωθυπουργό της χώρας να τα απαγορεύσει.
Εν τούτοις, παρά την απόφαση της Βουλής, τα αποδεικτικά στοιχεία, καθώς επίσης τις προσπάθειες να απαγορευθούν, δεν έχει συμβεί ακόμη τίποτα – αφού οι όμιλοι βρίσκουν τρόπους για να το αποφύγουν. Η πρόταση να απαγορευθούν οι γενετικές έρευνες επιβεβαιώθηκε επίσης από τους τεχνικούς ειδικούς του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας – το οποίο είχε συγκληθεί για το συγκεκριμένο σκοπό.

Το έγκλημα

Η βιοτεχνολογία, καθώς επίσης οι πολυεθνικοί όμιλοι παραγωγής γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, προσπαθούν μαζικά να επηρεάσουν την επιστήμη – χρηματοδοτώντας κρυφά και παράγοντας σκόπιμα λανθασμένες έρευνες υπέρ των συγκεκριμένων προϊόντων, σαμποτάροντας παράλληλα τις μελέτες ανεξάρτητων ινστιτούτων, σύμφωνα με τις οποίες τα μεταλλαγμένα δηλητήρια είναι εξαιρετικά επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.
Μεταξύ άλλων, παραποιούν τα στοιχεία και δυσφημίζουν σκόπιμα εκείνους τους σοβαρούς επιστήμονες, οι έρευνες των οποίων δεν είναι προς όφελος τους. Εν τούτοις δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι, στην περίπτωση της υιοθέτησης γενετικά τροποποιημένων μεθόδων, οι αγροτικές σοδειές μειώνονται σε μακροπρόθεσμη βάση, η ποιότητα των εδαφών χειροτερεύει, ενώ η υγεία των ανθρώπων επιδεινώνεται σε μεγάλο βαθμό.
Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνονται μερικές από τις μεγαλύτερες συμφωνίες εξαγοράς αγροτικής γης σε ορισμένες χώρες, από τους ισχυρούς πολυεθνικούς ομίλους – μία τάση που συνεχίζεται, ενώ διευκολύνεται από την κρίση υπερχρέωσης των μικρών κυρίως χωρών, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η ραγδαία μείωση των τιμών της γης.
Περαιτέρω, στην περίπτωση της Ρωσίας η GRAIN διαπίστωσε ότι, το 56% των αγροτικών προϊόντων παράγεται από μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους λιγότερο από το 9%τηςχρησιμοποιούμενης αγροτικής γης.
Την ίδια στιγμή η Ρωσία, η οποία δεν είναι εξαρτημένη από τις πολυεθνικές, όπως η Ινδία, ανακοίνωσε ότι δεν θέλει και δεν χρειάζεται τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα – ενώ ο προηγούμενος πρόεδρος της τα χαρακτήρισε ως ένα είδος βιολογικού όπλου, με στόχο τη διεξαγωγή πολέμων εναντίον χωρών και ανθρώπων.
Εδώ οφείλουμε ίσως να υπενθυμίσουμε τα λόγια του Henry Kissinger, σύμφωνα με τα οποία «εάν ελέγχει κανείς το πετρέλαιο, κυριαρχεί στις χώρες – ενώ εάν ελέγχει τα τρόφιμα, κυριαρχεί επάνω στους ανθρώπους». Επομένως, οι επιχειρήσεις παραγωγής γενετικά τροποποιημένων δηλητηρίων δεν αποτελούν αναγκαιότητα για την εξασφάλιση της διατροφής των ανθρώπων, αλλά όπλα, με τα οποία μπορεί κανείς να κυριαρχήσουν επάνω τους – στην «ανάγκη», στέλνοντας στο θάνατο αυτούς που, κατά την ελίτ, περισσεύουν στον πλανήτη.

Επίλογος

Είναι γνωστό πως πολλά αμερικανικά ιδρύματα, μεταξύ των οποίων αυτά των Rockefeller, καθώς επίσης του Gates, συνεργάζονται στενά με την Monsanto στην Αφρική – έχοντας παράλληλα αναφερθεί στο δήθεν πρόβλημα του υπερπληθυσμού στις χώρες του τρίτου κόσμου. Γνωρίζουμε επίσης πως η Monsanto διαθέτει μία «πατέντα» που έχει σχέση με το γονίδιο Epicyte – με το οποίο επιτυγχάνεται η στείρωση των ανθρώπων.
Οι υποθέσεις λοιπόν, σύμφωνα με τις οποίες η αρπαγή γης από χώρες με μεγάλο πληθυσμό, όπως η Ινδία, οφείλει να συνοδευθεί από τη μείωση του πληθυσμού τους, με τεχνητούς τρόπους, δεν είναι ίσως τόσο «συνωμοτικές», όσο ακούγονται – ενώ οι αυτοκτονίες εκατοντάδων χιλιάδων Ινδών, οι οποίες συνεχίζονται, δεν είναι τόσο απίθανο να προκαλούνται από τα «ψυχολογικά γονίδια», στα οποία επεμβαίνουν οι όμιλοι παραγωγής γενετικά τροποποιημένων προϊόντων.
Ακόμη όμως και να πρόκειται για υπερβολές, είναι ασφαλώς καλύτερα να αποφεύγεται η χρήση αυτών των προϊόντων – όπως πολύ σωστά αποφάσισε η Ρωσία, καθώς επίσης πολλές άλλες δυτικές χώρες.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη γεωργία, καθώς επίσης στις μικρές αγροτικές επιχειρήσεις από όλες τις χώρες – κυρίως βέβαια από την πατρίδα μας, αφού η γεωργία είναι ένας από τους βασικότερους πυλώνες της οικονομίας της, μαζί με τον τουρισμό και τη ναυτιλία.
Υστερόγραφο: Είναι εξαιρετικά εντυπωσιακή μία επιστημονική έρευνα, η οποία συνδέει τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους, οπότε τα τρόφιμα που παράγονται από αυτούς, με τη μεγάλη επιδημία ψυχικών ασθενειών, καθώς επίσης με την παχυσαρκία στις Η.Π.Α. – η οποία οφείλεται σε κάτι που ονομάζεται «υπέρ ανάπτυξη μαγιάς μυκήτων» (Candida Albicans).
Επιβεβαιώθηκε δε ότι, η υπερβολική έκθεση σε φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα, όπως τα μεταλλαγμένα που παράγονται από τηνMonsanto, από τη Bayer, καθώς επίσης από άλλες εταιρείες, επιδεινώνουν το πρόβλημα – όπως και τα γρήγορα τρόφιμα (fast food) ή τα «τρόφιμα ευκολίας».

Βασίλης Βιλιάρδος, για το Analyst.gr