Στήνουν κομπίνα με τα distress funds για τη διαγραφή δανείων της διαπλοκής;

Γράφει ο Ceteris Paribus
Όταν η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ νομοθέτησε τα μέτρα για τις 100 δόσεις, με τις σχετικές διευκολύνσεις για τους οφειλέτες του Δημοσίου, πολλοί μεγαλο-οφειλέτες ωφελήθηκαν από τη ρύθμιση για τη διαγραφή των προσαυξήσεων και την πληρωμή της αρχικής οφειλής σε 100 δόσεις.  Μεγαλο-οφειλέτες που εκ συστήματος δεν πλήρωναν τις οφειλές τους στο Δημόσιο απαλλάσσονταν από πρόστιμα και προσαυξήσεις πολλών χρόνων, που συχνά ανέρχονταν στα 4/5 της συνολικής οφειλής!
Ήταν «νόμιμο αλλά όχι ηθικό». Όσοι μεγαλο-οφειλέτες αποφάσισαν να «καθαρίσουν» με αυτή τη ρύθμιση, απαλλάχτηκαν από τα νόμιμα βάρη της μακρόχρονης καταχρηστικής τους συμπεριφοράς.
Αυτό όμως το παράδειγμα ωχριά μπροστά στο μεγασκάνδαλο που έρχεται, ντυμένο ξανά με το μανδύα του «νόμιμου αλλά όχι ηθικού». Η νόμιμη βάση του νέου σκανδάλου είναι η δυνατότητα πώλησης «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων στα distress funds.
Στη σχετική ειδησεογραφία για την πώληση τέτοιων δανείων από τις τράπεζες στα distress funds, τα ποσοστά πώλησης σε σχέση με την ονομαστική αξία των οφειλών που διαρρέουν είναι πραγματικά εντυπωσιακά: ακόμη και 10, 12 ή 15%! Που σημαίνει ότι οφειλή 100 ευρώ, για παράδειγμα, θα πωλείται από την τράπεζα στο fund για 10, 12 ή 15 ευρώ! Στη συνέχεια, το fund θα προσπαθεί να εισπράξει από τον οφειλέτη 5 ευρώ, για παράδειγμα, πάνω από την τιμή αγοράς του δανείου από την τράπεζα – το νόμιμο κέρδος του.
Οι τράπεζες γενικά δεν θέλουν να πουλήσουν τα «κόκκινα» δάνεια στα distress funds σε τόσο χαμηλές τιμές, γιατί απαξιώνεται το ενεργητικό τους – είναι σαν να εγγράφουν οριστικά μεγάλες απώλειες στους ισολογισμούς τους. Προτιμούν με διάφορες μεθόδους να τα κρατούν στο ενεργητικό τους (με διαρκείς «αναχρηματοδοτήσεις»).
Ωστόσο, όταν πρόκειται για την επιχειρηματική αφρόκρεμα της χώρας, ιδιαιτέρως δε για τους «αστέρες» της πολιτικο – επιχειρηματικής διαπλοκής, πάντα μπορεί να γίνει μια εξαίρεση…
Η νομική βάση για το νέο μεγα-σκάνδαλο υπάρχει ήδη: η δυνατότητα πώλησης σε οποιαδήποτε τιμή των «κόκκινων» δανείων στα distress funds: όταν δάνειο 100 ευρώ του Δείνα μεγαλο-οφειλέτη μπορεί να πωληθεί νόμιμα από την τράπεζα στο distress funds για 10 ευρώ, τότε ο ίδιος μεγαλο-οφειλέτης μπορεί να το αγοράσει από το distress fund για 15 ευρώ και έτσι να διαγράψει το συνολικό του χρέος πληρώνοντας μόνο το 15% της αξίας του!!!
Επειδή λοιπόν έχει ανοίξει, διάπλατα και νομιμότατα, αυτή η… λαμπρή προοπτική, έχουν ήδη ενεργοποιηθεί οι «κατάλληλοι» άνθρωποι και «μηχανισμοί» ώστε να μη χαθεί η μεγάλη ευκαιρία…
Τι χρειάζεται για να στηθεί το «μεγάλο κόλπο»; Λίγα πράγματα: να ξεχωρίσουν από το «σωρό» τα δάνεια των «κατάλληλων» οφειλετών  και να πωληθούν στο «κατάλληλο» distress fund. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να ενεργοποιηθούν οι κατάλληλοι «σύνδεσμοι» στις τράπεζες και στο χώρο των distress funds. Τέλος, αλλά κρισιμότερο όλων, χρειάζεται το κατάλληλο «πολιτικό μάνατζμεντ». Τίποτε από όλα αυτά δεν είναι ανέφικτο στη σημερινή Ελλάδα… Γι’ αυτό και η «μηχανή» είναι στημένη με όλους τους «κατάλληλους»  κι  άρχισε ήδη να δουλεύει , όπως ψιθυρίζεται εντόνως στην πολιτικο-δημοσιογραφική «πιάτσα».