ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ: ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ 2015 ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ… και φέτος στην Ιτέα!

Θερινό σινεμά «cineitea»

Τετάρτη 27/7/2016 στις 9.30μμ

στη μαρίνα Ιτέας

            Οι βραβευμένες ταινίες του 39^ου Φεστιβάλ Δράμας  ταξιδεύουν από την ακριτική Δράμα για να συναντήσουν το κοινό τους. 90 πόλεις της ελληνικής περιφέρειας, αλλά και η Γερμανία, η Αυστραλία, η Κύπρος έχουν αποτελέσει σταθμούς του ταξιδιού. Ανάμεσα τους και η Ιτέα την Τετάρτη 27/7 στις 9.30μμ.

         Σας καλούμε να χαρείτε τις μικρές δημιουργίες των νέων σκηνοθετών και να ανακαλύψετε το ταλέντο τους. Να αφουγκραστείτε το μεράκι, την ανάγκη για δημιουργία και το όραμα των νέων κινηματογραφιστών που δεν το βάζουν κάτω.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (Περισσότερες πληροφορίες)

«Σύκο» του Νικόλα Κολοβού (13’)

Βραβείο Χρυσός Διόνυσος

Βραβείο Φωτογραφίας

Κριτική (Λήδα Γαλανού, flix.gr): «Μια από τις καλύτερες ταινίες του φετινού προγράμματος έρχεται από τον έμπειρο μικρομηκά - και μόνιμο κάτοικο Σουηδίας - Νικόλα Κολοβό για να αποδείξει την πραγματική δύναμη του μικρού μήκους. Εξαιρετική παραγωγή, αβίαστο σενάριο, ρυθμός που δεν σε αφήνει να τραβήξεις το βλέμμα από την οθόνη, μια ιστορία βγαλμένη από την πιο ρομαντική πλευρά της ελληνικής επαρχίας και κυρίως ένας ηλικιωμένος πρωταγωνιστής που μετατρέπει την εκπλήρωση της επιθυμίας της ετοιμοθάνατης συζύγου του για ένα σύκο σε μια περιπέτεια (ανάμεσα στην κωμωδία, το βωβό σινεμά και το action movie) που εκτός από μια απέραντη πράξη αγάπης ορίζει και έναν ολοκληρωμένο ταλαντούχο δημιουργό που ξέρει τι ακριβώς κάνει και το κάνει σωστά, λιτά, λειτουργικά και με περίσσευμα συναισθήματος».

Ο ίδιος ο Νικόλας Κολοβός περιγράφει την ταινία του ως εξής: «Μια χιουμοριστική συναρπαστική περιπέτεια με αναπάντεχες εκπλήξεις και με κύριο θέμα την δύναμη της αγάπης, ένα σύκο και ένα γαϊδούρι».

«4 Μαρτίου» του Δημήτρη Νάκου (15’)

Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας

Βραβείο Μοντάζ

Η Μαρία μια νεαρή κοπέλα από την Ουκρανία προσέχει την κυρία Ουρανία σε ένα χωριό. Μόνο ο Χρήστος ξέρει το μυστικό της.

Κριτική (Λήδα Γαλανού, flix.gr): «Οπλισμένος με πλήρες σενάριο, σκηνοθετική άποψη και μια ιστορία που κάνει τη δική της ανθρώπινη αναγωγή στη σημερινή κρίση, ο Δημήτρης Νάκος αναδεικνύεται ένας ώριμος δημιουργός που ενορχηστρώνει με ρεαλισμό, ανθρωπιά, αλλά και κριτική ματιά την ιστορία της ταινίας. Ωστόσο τίποτα δεν θα ήταν ίδιο στην ταινία του, αν στο κέντρο της δεν υπήρχε η νεαρή Ρομάνα Λόμπατς που κουβαλάει ολοκληρωτικά και σωματικά κάθε πτυχή αυτού του δράματος σε μια ερμηνεία που ξεχωρίζει».

Όπως λέει ο ίδιος ο σκηνοθέτης: «Αφηγούμαι σε πρώτο επίπεδο την ιστορία της Μαρίας, αλλά παράλληλα η ταινία πραγματεύεται το ηθικό και το ανήθικο, την τιμιότητα και την ανεντιμότητα, την αγωνία και την αβεβαιότητα για την καθημερινότητα και μέσα το ρόλο που παίζουν οι ανθρώπινες σχέσεις. Είναι μια ταινία στο σήμερα, μια ταινία ερμηνειών, μια ταινία που οι ήρωες δεν είναι ξεκάθαρα «καλοί» ή «κακοί».

«Dream Toy» του Χρήστου Χουλιάρα (13’)

Βραβείο Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας (ΟΚΛΕ)

Η ΟΚΛΕ απένειμε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Dream Toy «για την εξαιρετική σκηνοθετική προσέγγιση αναζήτησης συναισθημάτων, μέσα από το ταξίδι ενός ιδιαίτερου πρωταγωνιστή».

Είναι σκηνοθετικό επίτευγμα η μεταμόρφωση ενός άψυχου αντικειμένου σε ολοκληρωμένο χαρακτήρα που καταλήγει να σε συγκινεί.

«Κατηφόρα» του Στέλιου Καμμίτση (13’)

Βραβείο «Τώνια Μαρκετάκη» καλύτερη ταινία κοινωνικού προβληματισμού

Βραβείο Σεναρίου

Μια μητέρα προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του γιού της.

Κριτική (Μανώλης Κρανάκης, flix.gr): «Ο Στέλιος Καμμίτσης δημιουργεί εκείνο το σασπένς που, όταν είναι σωστά επεξεργασμένο, λειτουργεί πάντα πετυχημένα στις ταινίες μικρού μήκους που κρύβουν κάπου στη μέση τους μια έκπληξη ή μια αποκάλυψη. Με (συμβολικό) φόντο το άγονο τοπίο ενός νησιού και μια θέα που καθώς η κάμερα κατηφορίζει και αυτή μαζί με τους ήρωές της κόβει την ανάσα, η ταινία του μιλάει με χιούμορ και (επιτέλους) ευπρόσδεκτή ελαφρότητα για την ανοχή στο διαφορετικό, την αποδοχή και τελικά για την αγάπη, δημιουργώντας  στον θεατή μια αίσθηση ανακούφισης».

«Joanna» του Παναγιώτη Φαφούτη (9’)

Βραβείο Ήχου

Βραβείο Μουσικής στην Μαριέτα Φαφούτη

Κριτική (Λήδα Γαλανού, flix.gr): «Μια... προχωρημένης νιότης, καλοβαλμένη κυρία, φορά ένα πλούσιο νυφικό με πέπλο, παίρνει το τσαντάκι της, διασχίζει την πόλη σε μια σειρά απολαυστικών πλάνων της λευκοντυμένης νύφης μπροστά στο αστικό τοπίο και κατεβαίνει στο λιμάνι. Ενα ταινιάκι - ζαχαρωτό από τον Φαφούτη που, στα 9 λεπτά του, δείχνει και τη σκηνοθετική εμπειρία του και τη φαντασία, την τρυφερότητα, το χιούμορ και, μαζί, μια κοινωνική διορατικότητα. Τη Joanna ερμηνεύει η Υβόννη Μαλτέζου».

«Παλίρροιες-Το παραμύθι της θάλασσας» της Σταυριάννας Λίτσα (11’)

Εύφημος μνεία

Η σκηνοθέτρια λέει για την ταινία της: «Είναι μια καταγραφή της προσπάθειας των παιδιών μιας εξαμελούς οικογένειας από το Αφγανιστάν που βρήκαν έναν αντισυμβατικό τρόπο για να διεκδικήσουν την ελευθερία του πατέρα τους, ο οποίος είχε συλληφθεί με την κατηγορία της διακίνησης παράνομων μεταναστών. Μέσα από τις αφηγήσεις των παιδιών ανακαλύπτουμε τη δική τους αλήθεια που τους οδήγησε στην προσφυγιά, καθώς και τον αγώνα που έδωσαν για να διεκδικήσουν μια θέση ισότητας στην καθημερινή αδικία και ρατσισμό που βιώνουν σε ξένους τόπους».

«Prosopon» του Θωμά Θωμά (5’), animation

Βραβείο Καλύτερης Σπουδαστικής Ταινίας

Ένας άντρας των ΜΑΤ βγάζει το κράνος και δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μπροστά στην αγνή καλοσύνη μιας γιαγιάς που δεν κάνει διακρίσεις. Θαυμάσιο animation, υπέροχη μουσική, μια τρυφερή ιστορία.

«Simon says» του Νίκου Τσεμπερόπουλου (13’)

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στη κατηγορία «Έλληνες του κόσμου»

Κριτική (Μανώλης Κρανάκης, flix.gr): Με φρέσκια σκηνοθετική ματιά, εντυπωσιακή δουλειά στη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά, σενάριο που συγκινεί και εκπλήσσει και έναν ακαταμάχητο πρωταγωνιστή, η ιστορία ενός μοναχικού ανθρώπου που έχει βρει το δικό του ανορθόδοξο τρόπο να νικήσει τη μοναξιά του μεγεθύνεται σε ένα ρομαντικό, αφοπλιστικό σχόλιο που φέρνει χαμόγελα και δάκρυα. Ο δημιουργός του είναι ο γιος του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, που ζει από το 2013 στο Λονδίνο, και ήδη είναι ένας αυτόνομος δημιουργός».