Η… Αλλαγή του Κούλη

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Πώς αλλιώς να προσεγγίσει κανείς το σύνθημα «αλλαγή» που υιοθέτησαν στη Νέα Δημοκρατία για την επάνοδό τους στην εξουσία; Την πρώτη φορά είναι Ιστορία. Τη δεύτερη είναι φάρσα. Το ιστορικό σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου «Αλλαγή» προβάλλουν πλέον οι φωστήρες της ΝΔ ως τον κεντρικό μοχλό της εκστρατείας που θα τους οδηγήσει στην εξουσία.
Ανοστόρητοι και αστοιχείωτοι.
Διότι το σύνθημα «αλλαγή», για να λειτουργήσει, πρέπει να έχουν προηγηθεί «σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί» και όχι δύο χρόνια -ή τέσσερα, στο τέλος της τετραετίας- αριστερής διακυβέρνησης ύστερα από 40 χρόνια Πασοκονουδού.
Για να μιλήσεις για «αλλαγή» και να πείσεις πρέπει να έχει περάσει μισός αιώνας κράτους της δεξιάς, πρέπει να έχουν ψηφίσει και τα δέντρα, πρέπει να έχουν συμβεί Αποστασίες και Ιουλιανά, πρέπει να έχεις κρύψει την εφημερίδα σου για να μην τη δει ο χωροφύλαξ.
Οι εκλεκτοί της ρεμούλας, οι κληρονόμοι της ελέω Θεού εξουσίας μιλούν για αλλαγή ύστερα από δύο μόλις χρόνια έξωσής τους από τη μόνιμη κυβερνητική στέγη τους. Τόσο πολύ τούς έλειψε. Στερητικό σύνδρομο που οδηγεί σε στρατηγικές αποφάσεις πανικού. Ο Κούλης και το επιτελείο των κουλών. Τα παιδία παίζει με την Ιστορία.
Αλήθεια όμως, τι ευαγγελίζεται αυτή η «αλλάγη» που ανακοίνωσε η ΝΔ;

• Αλλαγή από Μνημόνιο σε Μνημόνιο;
• Αλλαγή από τα τόσα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ στα «τόσα κι άλλα τόσα» του Άδωνη;
• Αλλαγή από τον Τσίπρα, τον Παππά και τον Σπίρτζη στον Μητσοτάκη, τον Βορίδη και την Βούλτεψη;
• Αλλαγή από τους «αμόρφωτους αριστερούς» στους κουλο-άριστους που δεν ξέρουν την Οδύσεια του Καζαντζάκη;
• Αλλαγή από τον μετακλητό Καρανίκα στους αμετάκλητους μπλε και πράσινους διορισμούς ημετέρων;
• Αλλαγή από την προσπάθεια ανάδειξης των σκανδάλων στο καθεστώς Siemens, εξοπλιστικών, κουμπάρων;
• Αλλαγή από την προσπάθεια λογοδοσίας της διαπλοκής στην επάνοδο των κάθε λογής Αλαφούζων;
• Αλλαγή από την «πρώτη φορά Αριστερά» στην εκατοστή φορά δεξιά;

Όταν παίρνεις ιστορικά συνθήματα και τα χρησιμοποιείς σε νέες περιστάσεις πρέπει να συντρέχουν δύο προϋποθέσεις: πρώτον, ένα παλιό καθεστώς που αντιπαλεύεις. Δεύτερον, να είσαι εσύ το νέο.
Όταν είσαι γόνος της πιο αρχαίας κρατοκοδίαιτης και μιζοθρεμμένης οικογένειας στην Ελλάδα, τότε τα ιστορικά συνθήματα γίνονται πολύ βαριά και σε συντρίβουν. Και, προσοχή, μπορεί η Ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά τα ιστορικά συνθήματα πέφτωντας πάνω στα κεφάλια των αδαών δεν κάνουν καθόλου πλάκα.

Του Νίκου Μωραΐτη