Τώρα που η υπόθεση αυτή ήρθε ξανά στην επικαιρότητα, έστω με καθυστέρηση 18 χρόνων, (εισαγγελική πρόταση για ενοχή 36 κατηγορουμένων), ίσως είναι χρήσιμο να θυμηθούμε τους πολιτικούς πρωτεργάτες εκείνης της θηριώδους πολιτικής απάτης, που εξουθένωσε οικονομικά χιλιάδες Ελληνες.
Λένε πολλοί ότι στην δυσώδη υπόθεση του Χρηματιστηρίου (απώλειες περιουσιών κλπ), η ευθύνη είναι κυρίως προσωπική. Αυτό ισχύει ως ένα βαθμό. Ανθρωποι αδαείς, εθισμένοι στο εύκολο κέρδος, έπαιξαν και έχασαν. Όμως υπο ποιες συνθήκες τόσο αυτοί όσο και οι υπόλοιποι –σοβαροί και μετρημένοι άνθρωποι- κατέφυγαν στον ναό της Σοφοκλέους;
Λοιπόν, τότε η Οικονομία υποτίθεται οτι πετούσε. Η αφιονισμένη προπαγάνδα, ακόμη και από ΜΜΕ φιλικά προς τη ΝΔ, αποθέωναν την οικονομική πολιτική του Σημίτη. Ταυτόχρονα, έρρεε άφθονο και φθηνό χρήμα από τις τράπεζες, ενόψει εισόδου στην ΟΝΕ, αλλά και λόγω των Ολυμπιακών έργων που είχαν προγραμματιστεί. Μιλάμε για ένα κλίμα ενθουσιασμού, διάχυτης αισιοδοξίας και διαρκούς ευημερίας –τεχνητής, όπως τραγικά αποδείχτηκε-,που συνέβαλε σ την άνοδο του Χρηματιστηρίου και βαθμηδόν την εκτόξευση των μετοχών… Η κυβέρνηση, φυσικά, υπερθεμάτιζε. Διεκήρυττε ότι η πορεία του Χρηματιστηρίου ήταν αποτέλεσμα της εξαιρετικής οικονομικής πορείας, στέλνοντας με τον τρόπο της τον κόσμο στην Σοφοκλέους.
Συγκεκριμένα, υπουργοί της κυβέρνησης (π.χ. Πάγκαλος ) υμνούσαν την συμμετοχή του κόσμου στο Χρηματιστηρίου και ξιφουλκούσαν εναντίον εκείνων που είχαν επιφυλάξεις τόσο για την Οικονομία ,όσο και για την Σοφοκλέους. Όμως «η πλασματική εικόνα της αγοράς και η καλλιέργεια επενδυτικής ευημερίας» δεν άργησε να φανεί. Οι «φούσκες» έσκασαν και άρχισαν οι τριγμοί.
Λίγο πριν από τις εκλογές του 2000) σημειώθηκε μίνι κράχ. Παρ όλα αυτά, το κυβερνών κόμμα διαβεβαίωνε διά στόματος Γιάννου Παπαντωνίου ότι η κάμψη είναι παροδική και ότι το Χρηματιστήριο θα επανέλθει στα γνωστά ύψη του. Φυσικά αυτό δεν συνέβη ποτέ…
Εκείνο που συνέβη αργότερα ήταν ένα δεύτερο έγκλημα εις βάρος της χώρας. Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωζώνη χωρίς να έχει τα φόντα (προβληματική οικονομία, ερειπωμένη διοίκηση) και το πλήρωσε ακριβά. Η οικονομία επιβαρύνθηκε περαιτέρω και η χώρα καταχρεωμένη οδηγήθηκε μοιραία στην χρεωκοπία και στο δυναστικό Μνημόνιο.
Την πικρή αυτή αλήθεια για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και την άκαιρη εισδοχή στην ΟΝΕ, την ομολόγησαν πολύ αργότερα σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες…
Ετσι, λοιπόν, με το Χρηματιστήριο και την δυσώνυμη εποχή Σημίτη, εποχή σκανδαλοβριθή και ψεύτικη. Η εισαγγελική πρόταση για τους 36 κατηγορούμενους είναι καλή αφορμή να ξαναθυμηθούμε την εποχή του ψευδώνυμου εκσυγχρονισμού. Και ταυτόχρονα να έχουμε κατά νού ποιοι πολιτικοί και δημοσιολόγοι εξακολουθούν να την υμνούν…
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου