"Με άρπαξαν οι ένοπλοι μπράβοι του Μαρινάκη"

Έχουμε και λέμε. Μέρα μεσημέρι, εν μέση οδώ όπως λέμε, στο lobby ενός κεντρικότατου αθηναϊκού ξενοδοχείου, μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, διαδραματίζεται μία σκηνή αρπαγής δια της απειλής όπλου από άνδρες ασφαλείας του εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη κατά του δημοσιογράφου Πάρι Κουρτζίδη υπό το βλέμμα του εκδότη της εφημερίδας «Αξία» Αντώνη Πίκουλα. Είναι πρωτοφανές και για τον πολύ κόσμο είναι και απίστευτο.
Μήπως όμως συμβαίνει κάτι άλλο που το έχουμε συνηθίσει και κανείς δεν δίνει σημασία; Σε εποχές αριστερής κυβέρνησης ένας εφοπλιστής ο οποίος βρίσκεται εκείνη τη στιγμή υπό εισαγγελική έρευνα για μείζονα κακουργήματα όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, μπορεί να απειλεί και να ενεργεί ατιμωριτί διατάσσοντας αρπαγή ανθρώπου δια της απειλής όπλου με εκτελεστικά όργανα τους άνδρες ασφαλείας του; Είναι ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος στο παρελθόν έχει απειλήσει πολλάκις αντιπάλους του. Έχει γιαουρτώσει πρόσωπα και έχει παρέμβει στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου με απίστευτη θρασύτητα. Μέρα μεσημέρι στο Hilton διατάσσει τους άνδρες του να συμπεριφερθούν όπως ο Ντίλιγκερ και ο Αλ Καπόνε συνήθιζαν να παρεμβαίνουν στα κεντρικά lobby των ξενοδοχείων του Σικάγο. Εδώ μιλάμε για θράσος αλλά και για επικίνδυνες καταστάσεις για την Δημοκρατία. Πρόκειται για υποκοσμική συμπεριφορά. Είναι δείγμα κουτσαβακισμού αλλά και μεταμοντέρνου κοτσαμπασισμού. Δηλαδή κάνουμε ότι θέλουμε, δεν δίνουμε δεκάρα για τίποτα γιατί είμαστε στο απυρόβλητο και διότι εμείς διαθέτουμε την ισχύ και το χρήμα. Μήπως κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα; Γιατί αυτός ο άνθρωπος από την Παρασκευή που μας πέρασε το μεσημέρι κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος για αγορά, αποθήκευση, χρηματοδότηση και διακίνηση τριών τόνων ηρωίνης και ελέγχεται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος από παράνομες δραστηριότητες ενώ του έχει απαγγελθεί και η κατηγορία της διεύθυνσης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση. Μήπως κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα;

Όλο το ρεπορτάζ ΕΔΩ