«Όλα όσα μάθαμε μαζί» του Σέρτζιο Ματσάντο
Όταν οι νότες συνθέτουν κάτι παραπάνω
από μουσική
Βραβείο στο
Φεστιβάλ του Σάο Πάολο και στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο
Η διαδρομή του Λαέρτη, ενός δεξιοτέχνη βιολιστή, από
τη Συμφωνική του Σάο Πάολο στις φαβέλες που έχουν το όνομα Heliopolis, πόλη του
Ήλιου (τι ειρωνεία!)…
Το trailer της ταινίας https://www.youtube.com/watch
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία.
O Λαέρτης, ένας 30χρονος βιρτουόζος βιολιστής
έχει ακρόαση για να προσληφθεί στην Φιλαρμονική Ορχήστρα του Σάο Πάολο. Το
στρες και η έλλειψη συγκέντρωσης του κόβουν τα γόνατα και αποτυγχάνει.
Έχοντας οικονομικά προβλήματα θα
δεχτεί να διδάξει μουσική στο σχολείο μιας φαβέλας - σε μια θέση από την οποία
παραιτούνται συνεχώς οι συνάδελφοί του. Κι αυτό, γιατί οι μαθητές είναι σκληρά
παιδιά ενός άλλου κόσμου. Εκεί όπου η μουσική είναι πολυτέλεια ο Λαέρτης θα
δοκιμαστεί και θα δοκιμάσει τα όρια. Θα διδάξει και θα διδαχτεί. Η μεταμορφωτική δύναμη της μουσικής αλλά και αυτή η ξεχωριστή σχέση, που
προκύπτει ανάμεσα σε καθηγητή και μαθητές, ανοίγουν τις πόρτες σε ένα νέο
κόσμο.
Η ταινία είναι
πλημμυρισμένη από μουσική, κλασσική αλλά και σύγχρονη βραζιλιάνικη.
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΤΑΙΝΙΑ
Θοδωρής
Κουτσογιαννόπουλος (Lifo.gr): Η επίδραση που
μπορεί να έχει ένας εκπαιδευτικός σε μια υποβαθμισμένη περιοχή είναι ένα θέμα
που έχει διερευνηθεί πολλές φορές στο σινεμά, όμως η ταινία αυτή έχει πολλά
στοιχεία που την κάνουν να ξεχωρίζει. Η
κάμερα εισχωρεί στις φαβέλες και δεν διστάζει να δείξει στιγμές της μίζερης
καθημερινότητας κατά την οποία παρατημένα παιδιά προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα,
αντιπαραβάλλοντας μάλιστα αυτές τις εικόνες με τον κόσμο του πρωταγωνιστή, που
πρωταρχικός του στόχος ήταν να μπει σε μια ελιτίστικη ορχήστρα. Η μουσική
θριαμβεύει και ενώνει αυτούς τους δύο διαφορετικούς κόσμους, αφήνοντας πίσω της
τη γλυκιά αίσθηση ανθρωπιάς που περιμένει κάποιος από τέτοιου είδους φιλμ και
τη μεστή, ήρεμη ερμηνεία του πρωταγωνιστή Λάζαρο Ράμος.
Μανώλης
Κρανάκης (flix.gr) Δυναμική κινηματογράφηση, εξαιρετικές ερμηνείες
(ξεχωρίζει η ερμηνεία του καθηγητή Λαζάρο Ράμος). Η γνώση που αντιμετωπίζεται
αρχικά ως ανεπιθύμητη κατάρα και σταδιακά μεταμορφώνεται σε έμπνευση είναι ένα
πολύ ενδιαφέρον κινηματογραφικό θέμα. Ο σκηνοθέτης Σέρτζιο Ματσάντο έχει ένα
πολύ δυνατό χαρτί: την εικόνα του. Τίποτα δεν είναι καλογυαλισμένο. Αντιθέτως.
Η κάμερα βουτά με αυτοπεποίθηση στους βίαιους δρόμους της Ηλιούπολης
(Heliopolis) καταγράφοντας τη σκληρότητα της ενηλικίωσης στις φαβέλες του Σάο
Πάολο. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία, οι καταδιώξεις, οι εξεγέρσεις αποτυπώνονται
με ειλικρίνεια και την απαραίτητη ένταση.
Ρόμπυ Εκσιέλ
(cinemag): Η μουσική, το αυθεντικό φυσικό ντεκόρ των φτωχοσυνοικιών του Σάο Πάολο, οι
πολύ καλές ερμηνείες είναι αρετές αυτής της ταινίας που προβάλλει τη λυτρωτική
δύναμη της μουσικής (αδιακρίτως, από τον Μπαχ μέχρι τη χιπ-χοπ) και του συλλογικού πνεύματος (όπως άλλωστε δηλώνει
εξαρχής και ο τίτλος).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου