Χορεύουν στον Τιτανικό δοκιμάζοντας «δαχτυλίδια»

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Λυπούμαι αν θα στενοχωρήσω μερικούς από τους «μεγάλους μεταρρυθμιστές» της κυβέρνησης, που με επικεφαλής τον κ. Παπανδρέου συνεχίζουν να «αλλάζουν την Ελλάδα», χωρίς να αλλάζουν το παραμικρό.

Θα ήθελα, όμως, να τους υπενθυμίσω ότι η χώρα έχει πτωχεύσει - μερικώς θεωρητικά, ολοσχερώς στην πράξη.

Ελλοχεύει δε ο κίνδυνος – θα μπορούσαμε να μιλούμε για βεβαιότητα – μέχρι το τέλος του χρόνου να ανακοινωθεί επισήμως η ολική χρεοκοπία, με όλες τις συνέπειες μιας κανονικής πτώχευσης.

Δεν πρόκειται για γκρίνια, αλλά μπορεί κάποιος να μας πει τι νόημα θα έχει ο χθεσινός θρίαμβος της υπουργού Παιδείας, όταν δεν θα μπορεί το πτωχευμένο κράτος να καταβάλει τα αναγκαία για την (μεταρρυθμισμένη) παιδεία;

Θα έχει άλλο νόημα εκτός από το «δαχτυλίδι» που θεωρεί η ίδια ότι έλαβε από τον κ. Παπανδρέου, ο οποίος μάλιστα τηλεφώνησε και στον κ. Σαμαρά για να πετύχει την «συναίνεση»;

Μπορούμε να μάθουμε αν σε μια χώρα που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει μπορεί να υπάρχει άλλη ιστορική στιγμή εκτός από την εξεύρεση λύσης για να αποφευχθεί η χρεοκοπία;

Προσωπικά, όλα αυτά μου φαίνονται τουλάχιστον γελοία.

Όπως γελοίο μου φαίνεται να συνεδριάζει (χθες) το υπουργικό συμβούλιο για να ασχοληθεί είτε με θέματα εξυγίανσης των τραπεζών – μπορεί να μιλούν για εξυγίανση άνθρωποι που ποτέ δεν κατάφεραν να εξυγιάνουν οτιδήποτε; - είτε με άλλα ανούσια και άσχετα με το μέγα πρόβλημα της πτώχευσης θέματα.

Όπως το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων ή οι συγχωνεύσεις οργανισμών που εποπτεύει ο κ. Σκανδαλίδης (έλεος πλέον με τον Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό Δήμητρα) ή η διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά (έλεος, έλεος) ή η σύσταση επικουρικής ακτοφυλακής (όταν δεν έχουμε υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και τα σχετικά θέματα βρίσκονται αλλού ο παπάς κι’ άλλου τα γένια του) ή η ενσωμάτωση μιας κοινοτικής οδηγίας από το υπουργείο Ανάπτυξης (λέμε τώρα).

Όπως γελοίο μου φαίνεται κάθε τόσο να «ενημερώνεται» ο ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, τα μέλη του οποίου ουδέποτε έπαιξαν κάποιον ουσιώδη ρόλο, έδωσαν μια γνώμη που να εισακούστηκε, ρωτήθηκαν για κορυφαία ζητήματα όπως η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο ελληνικό χρέος ή ο τρόπος διαπραγμάτευσης για τις εγγυήσεις ή τα προς συζήτηση θέματα στο Eurogroup ή στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια.

Εξίσου γελοία μου φαίνεται και αυτή η μάχη (λέμε τώρα) για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου. Έχει καταντήσει οι αρμόδιοι υπουργοί Γερουλάνος και Νικητιάδης να έχουν κάνει περισσότερες δηλώσεις για αυτό το (επίσης άσχετο με την πτώχευση) θέμα, παρά για την πορεία του τουρισμού.

Οι δυο τους έχουν σχολιάσει περισσότερο τα του πρωταθλήματος από το γεγονός ότι εξαιτίας των ενεργειών του συναδέλφου τους επί των Μεταφορών όσον αφορά στην υπόθεση των ταξί επλήγη ο τουρισμός τον Ιούλιο. Για την ακρίβεια, επί του θέματος δεν έχουν πει λέξη – για λόγους συναδελφικής αλληλεγγύης.

Χωράει, κύριοι, η συναδελφική αλληλεγγύη σε μια πτωχευμένη χώρα;

Είναι δυνατόν, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, να χάνετε χρόνο για το τι θα γίνει με τους λέκτορες;

Να συνεχίζει ο καθένας το βιολί του – άλλος να «εξυγιαίνει» το ποδόσφαιρο, άλλος την παιδεία, άλλος τα ΜΜΕ και πάει λέγοντας – ενώ έπρεπε να κάθονται και να σκέφτονται, μήπως και τους κατέβει καμιά ιδέα (λέμε τώρα) και σωθούμε;

Ούτε καν χρειάζονταν όλοι αυτοί οι υπουργοί και οι υφυπουργοί. Μια ομάδα δέκα ικανών ανθρώπων χρειαζόταν, για να βρεθεί μια διέξοδος από την παρούσα τραγική κατάσταση.

Χορεύουν πάνω στον Τιτανικό που βουλιάζει και χθες ο κ. Παπανδρέου έβαλε την κ. Διαμαντοπούλου να σύρει τον χορό - για να κόψει τη φόρα σε άλλους και να βάλει τους δελφίνους να υποβλέπουν ο ένας την άλλη.

Μήπως μπορούν να μας πουν όταν το καράβι βουλιάξει τι θα λένε;

Θα μας πει η κ. Διαμαντοπούλου ότι έλυσε το θέμα με τους λέκτορες; (Εντάξει, γνωρίζω πως δεν ήταν αυτό το θέμα, αλλά πρέπει να μας πει αν με το νόμο της θα βρεθούν τα χρήματα για να μειώσουμε το χρέος).

Θα μας πει ο κ. Σκανδαλίδης ότι έλυσε το θέμα με τη «Δήμητρα» και τα… φυτοφάρμακα;

Θα μας πει ο κ. Ραγκούσης ότι τσακώθηκε με τους ταξιτζήδες;

Θα μας πουν οι κύριοι Γερουλάνος και Νικητιάδης ότι τα έβαλαν με τον Μπέο;

Θα μας πει ο κ. Παμπούκης ότι αφού (και με την δική του συμφωνία τον καιρό της παντοδυναμίας του ως υπουργού Επικρατείας) διαλύθηκε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, δυο χρόνια μετά ανακάλυψε ότι τώρα χρειάζεται;

Θα μας πει ο κ. Παπουτσής ότι ανακοίνωσε φράχτη στον Έβρο τον Ιανουάριο και τον Αύγουστο το θέμα βρισκόταν ακόμη σε διαβούλευση;

Θα μας πει ο κ. Χρυσοχοΐδης ότι ετοίμασε την ανάπτυξη στα χαρτιά, αλλά τι ανάπτυξη να φέρεις σε μια πτωχευμένη χώρα; 

Τι στο καλό θα μας λέτε κύριοι όταν πτωχεύσουμε ολοκληρωτικά;

Υ.Γ. 1 Οποιοσδήποτε σοβαρός άνθρωπος θα ντρεπόταν να ασχολείται με όσα ασχολούνται σήμερα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου – και πανηγυρίζουν κι’ από πάνω.

Υ.Γ. 2 Για τους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο δεν ρωτάω τι θα μας λένε. Είναι σαφές ότι ο πρώτος αποφάσισε να πάρει μαζί του τον δεύτερο. Διότι η κούρσα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ έχει αρχίσει. Η κ. Διαμαντοπούλου δοκίμασε πρώτη στο δάχτυλό της το δαχτυλίδι. Γι’ αυτό άλλωστε και, μετά τον «θρίαμβο», έλαβε μόνη της τον λόγο για να απαντήσει στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκη, προκάλεσε την ενόχληση του προεδρεύοντος αντιπροέδρου κ. Αργύρη (ο οποίος της επισήμανε δηκτικά πως «απ’ ότι βλέπω δεν χρειάζεστε το προεδρείο, κ. υπουργέ»), αλλά εκείνη συνέχισε απτόητη, απαξιώντας να συμμορφωθεί ή να απαντήσει στην παρατήρηση του προεδρείου.

  Ελεύθερη Ζώνη