Τα χρήματα του δανείου, από την ΕΕ προς την χώρα μας, θα κατευθύνονται κατά αποκλειστικότητα, στην αποπληρωμή των πιστωτών μας, μέσω ενός ειδικού λογαριασμού, χωρίς αυτά να δύνανται να χρησιμοποιηθούν για εσωτερικές ανάγκες της χώρας από την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση, όπως πληρωμές μισθών και συντάξεων, εάν δεν παράγουμε πρωτογενές πλεόνασμα πλέον ως οικονομία και ως χώρα (τώρα τι "σόι" δάνειο είναι αυτό, μόνον οι εταίροι μας γνωρίζουν).
Καί η "ωμή αλήθεια" δια στόματος Ντανιέλ Τζόν Χάναν, ευρωβουλευτή και δημοσιογράφου, σε άρθρο του στην εφημερίδα "The Telefraph", μάς ενημερώνει, ότι από το επικείμενο δάνειο προς την Ελλάδα το 40% οδεύει προς τις ξένες τράπεζες, το 18% προς την ΕΚΤ, το 23% προς τις ελληνικές τράπεζες και το 19% στο ελληνικό δημόσιο.
O Ευρωβουλευτής των Βρετανών Συντηρητικών, ουσιαστικά μας πληροφορεί ότι μόλις 19 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στην Ελληνική κυβέρνηση. Τα 81 λεπτά απορροφώνται για την διάσωση των πιστωτών μας, (τραπεζιτών και των ομολογιούχων), ως συνέπεια «των αποτυχημένων τους επενδύσεων».
Από όλο το μεγαλεπήβολο δάνειο-σύμβαση των 130 δις, τελικά στο Ελληνικό Δημόσιο, θα "μείνει" το 19%, δηλ, 25 δις περίπου. Ποιόν εξυπηρετεί λοιπόν αυτή η δανειακή σύμβαση, τον Ελληνικό λαό ή τις Τράπεζες και τους ομολογιούχους ;;;
Οι τράπεζες παίρνουν το 81% του δανείου, δηλ τα 105 δις απο τα 130 δις, τα οποία θα τα ξεπληρώσει ο Ελληνικός λαός, πληρώνοντας επιπλέον τόκους, με μεσοσταθμικό επιτόκιο 3.7%, και ο κ. Ε.Βενιζέλος, υπουργός των οικονομικών και Α΄ Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, προσπαθεί να μάς πείσει, όλους τούς Ελληνες, ότι αυτή η δανειακή σύμβαση θα μάς “σώσει”, προφανώς εννοεί τούς Τραπεζίτες.
Δηλαδή για τα επόμενα 30 χρόνια οι Έλληνες θα πληρώνουμε έντοκα την αποπληρωμή δανείων, για να εξοφλήσουμε τούς τοκογλύφους-πιστωτές υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές των Ελλήνων, για χρέη τα οποία δημιουργήσαν οι πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους Τραπεζίτες και ορισμένοι “οικονομικοί παράγοντες - προμηθευτές του Ελληνικού Δημοσίου”.
Βέβαια το χρυσομένο “χάπι” λέγεται “κούρεμα” του Ελληνικού χρέους κατά το 53.5%, δηλ μας μειώνουν το συνολικό χρέος κατά 107 δις, ενώ την ίδια στιγμή το χρέος μέσω των νέων ομολόγων, αναβαθμίζεται, με τα νέα ομόλογα, αξιολογικά να κατατάσονται σε βαθμίδα ΑΑΑ, (αυτό σημαίνει μεγάλη εμπορική αξία στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά των ομολόγων).
Όπως επίσης συνδέοντας τα νέα ομόλογα με τα οποία ανταλάσουν τα παλιά, με την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, με εξαρτημένη ρήτρα ανάπτυξης 1% (θα προστίθεται επιπλέον επιτόκιο στο μεσοσταθμικό του 3,7%) και μάλιστα η εφαρμογή της θα ξεκινά από το έτος 2015 έως το έτος 2042.
Σε απλά μαθηματικά, οι πιστωτές θα εισπράττουν περίπου 1.4 δις κάθε χρόνο επί 28 χρόνια, δηλ 39.2 δις περίπου επιπλέον, μόνον απο την εφαρμογή της ρήτρας ανάπτυξης του +1%, προστιθεμένου επι του μεσοσταθμικού επιτοκίου 3.7% των νέων ομολόγων, κάθε χρόνο, όταν η ΕΚΤ δανειοδοτεί με 1% επιτόκιο τίς Τράπεζες όλης της Ευρώπης.
Αυτό εν ολίγοις σημαίνει, ότι το “κούρεμα”, αυτό που δήθεν μάς “χαρίζουν”, θα το πληρώσουμε (οι επερχόμενες γενεές των Ελλήνων) περίπου ακεραίως, μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.
Στην ουσία το “κούρεμα” ή “αυτά που μας χαρίζουν”, όπως “συνηθίζουν” να το λένε οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, ο πρωθυπουργός μας και ο υπουργός των οικονομικών και μέλλον αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, το πληρώνουμε πολλαπλασίως στούς τοκογλύφους τρπεζίτες-πιστωτές μας, ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ, εάν υπολογισθεί η αναβαθμισμένη εμπορική αξία των νέων ομολόγων (ΑΑΑ) έναντι των παλαιών(D) και του μεσοσταθμικού τοκοχρεολύσιου αποπληρωμής του εναπομένοντος χρέους υπο μορφή νέων ομολόγων.
Αυτό σημαίνει ότι, απο τα 130 δις, τα 105 δισ περίπου, θα τα εισπράξουν οι Τραπεζίτες κατ’απόλυτη προτεραιότητα, και εάν και εφ’όσον το επιτρέψουν οι πιστωτές-τραπεζίτες, τελευταία η εκάστοτε επόμενη Ελληνική κυβέρνηση, θα εισπράττει τα ελάχιστα (19%), τα οποία απομένουν, για την ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας.
Στην εβδομαδιαία έκθεση του Weekly Credit Outlook του συνητρητικού οίκου Moody`s αναφέρεται με σαφήνεια επαρκή ότι “ Η συμφωνία της 21ης Φεβρουαρίου για το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας και το «κούρεμα» του χρέους, δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε την χρεοκοπία.
Και σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, μέσω του αγγλικού δικαίου που αποδέχθηκε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα ξεκινήσουν οι κατασχέσεις της κρατικής περιουσίας, ενώ μετά την ολοκλήρωση της «αναγκαστικής ανταλλαγής» (distressed exchange), όπως χαρακτηρίζει το PSI, (την ανταλλαγή ομολόγων), τα πράγματα θα χειροτερέψουν, επίσης εκτιμά ότι οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών ίσως ξεπεράσουν τα 40 δισ. Ευρώ, απο τα 30 δισ. που προεκτιμηθήκαν”.
Το Σχέδιο νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος» κατατέθηκε στην βουλή, το απόγευμα του Σαββάτου, με το οποίο τροποποιούνται – συμπληρώνονται επίσης διατάξεις του ν.3601/2007 σχετικά με τη λειτουργία των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Συγκεκριμένα, επαναπροσδιορίζονται οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, έναντι του πιστωτικού κινδύνου, οι οποίες θα πρέπει να είναι εφεξής ίσες με το εκάστοτε ισχύον ποσοστό (ποιό θα είναι αυτό θα μας το πούνε σε μερικούς μήνες), αντί ίσες με το 9% που ισχύει σήμερα, επί του συνόλου των σταθμισμένων κατά κίνδυνο χρηματοδοτικών ανοιγμάτων. Παρέχεται κάθε “στήριξη”, πρός το τραπεζικό σύστημα, εγχώριο και ξένο, απο την κυβέρνηση του Λ.Παπαδήμου, "τραπεζίτης γαρ".
Το κείμενο της πρώτης Δανειακής Σύμβασης, του πρώτου Μνημονίου του 2010 συντάχθηκε με τη βοήθεια του αγγλικού δικηγορικού γραφείου "Slaughter and May", που είναι το ίδιο που συνέταξε το Σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό.
Κάποιες απο τίς δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε η Ελλάδα δια της πρώτης Δανειακής σύμβασης, η οποία υπεγράφη τον Μάιο του 2010.
Υποστηρίχθηκε με έμφαση από αρκετούς στο εσωτερικό της χώρας ότι με τη σύμβαση αυτή (το πρώτο μνημόνιο), δεσμεύεται η Δημόσια ακίνητη περιουσία της Ελλάδας, δεδομένου ότι στο άρθρο 14 παράγραφος 5 αυτή παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία.
Η Ελλάδα δε μπορεί πλέον να ζητήσει δανειακή βοήθεια από άλλη δύναμη εκτός των δανειστών της, σύμφωνα με το άρθρο 4 που προβλέπει την ολοκληρωτική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας της.
Βάσει του νόμου 3845/2010, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά την υπογραφή της πρώτης Δανειακής σύμβασης (του μνημονίου 1), που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, έλαβε εξουσιοδότηση να υπογράφει για την Ελλάδα χωρίς κύρωση των συμβάσεων από την Ελληνική Βουλή.
Κατά την ψήφιση του μνημονίου από τη Ντόρα Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ και το ΠΑΣΟΚ, περιλήφθηκε στο νομοσχέδιο η εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει εν λευκώ «κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα».
Μετά από αντιδράσεις για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», υπήρξε αρχικά η δέσμευση, και τελικά έγινε νόμος του κράτους, ότι: «Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».
Στις 11 Μαΐου, πέντε ημέρες αργότερα, ο νόμος 3845/2010 τροποποιείται από το νόμο 3847/2010 και αντί της λέξης «κύρωση» τίθενται οι λέξεις «συζήτηση και ενημέρωση».
Η κ. Β.Παπανδρέου πρόεδρος της διαρκούς επιτροπής οικονομικών της Βουλής, διευκρινίζει ότι δεν τίθεται θέμα «κύρωσης», αλλά ενημέρωσης της Βουλής, αφού για τη συγκεκριμένη «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» δεν προβλέπεται η δυνατότητα απόρριψής της.
Δηλώνει συγκεκριμένα «Η ψήφος των μελών του Κοινοβουλίου δεν έχει καμία σημασία, είτε ψηφίσει υπέρ, είτε ψηφίσει κατά. Γι’ αυτό και εγώ είπα ότι θα πρέπει να έρθει ως ενημέρωση σύμφωνα με το νόμο, εκτός και αν θέλουμε να αλλάξουμε το νόμο».
Σύμφωνα με τη πρώτη Δανειακή σύμβαση, το επιτόκιο ορίζεται στο 5,2% (300 μονάδες βάσης) κυμαινόμενο, με Euribor τριμήνου για τα πρώτα τρία χρόνια και 6,2% για τα επόμενα. Σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής μίας δόσης επιβάλλεται πρόσθετο επιτόκιο 2% (πάνω από 200 μονάδες βάσης) ως τόκος υπερημερίας.
Με αυτήν την σύμβαση, επαίρεται ο Γ.Α.Παπανδρέου, ότι “έσωσε” την χώρα!!!
Η δεύτερη Δανειακή σύμβαση του 2012, άραγε τί περιέχει διαφορετικό απο την πρώτη ;;;
Παραθέτω την εισαγωγική δέσμευση της Ελληνικής κυβέρνησης στην Μνημόνιο Συνεννόησης, στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, της 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012.
“Πρίν την πρώτη εκταμίευση του νέου προγράμματος, η Κυβέρνηση υιοθετεί τα ακόλουθα μέτρα, μέσω ενός συμπληρωματικού προϋπολογισμού και άλλων νομικών πράξεων:
• Μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη κατά τουλάχιστον 1076 εκατομμύρια Ευρώ το 2012 μειώνοντας τις τιμές των φαρμάκων (γενόσημα και επώνυμα φάρμακα), αυξάνοντας τις συμμετοχές, μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών και των χονδρεμπόρων, εφαρμογή υποχρεωτικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία και τα πρωτόκολλα, επικαιροποίηση της θετικής λίστας φαρμάκων, εφαρμογή μηχανισμού τριμηνιαίων επιστροφών (αυτόματη επανείσπραξη) που θα καταβάλεται από τον φαρμακευτικό κλάδο. (είδε κατωτέρω ενότητα 2.8).
• Μείωση της υπερωριακής αμοιβής για γιατρούς σε νοσοκομεία κατά τουλάχιστον 50 εκατομμύρια Ευρώ.
• Μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού κατά 300 εκατομμύρια Ευρώ (ταμειακά και παραδόσεις).
• Ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων και του σχετικού προσωπικού με σκοπό την εξοικονόμηση ποσού τουλάχιστον 30 εκατομμυρίων Ευρώ.
• Μείωση της λειτουργικής δαπάνης της κεντρικής κυβέρνησης, και της δαπάνης που σχετίζεται με την διεξαγωγή εκλογών κατά τουλάχιστον 270 εκατομμύρια Ευρώ σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό.
• Εμπροσθοβαρές σχέδιο περικοπών στις επιδοτήσεις σε κατοίκους απομεμακρυσμένων περιοχών και περικοπές στις επιχορηγήσεις σε διάφορους φορείς εποπτευομένους από διάφορα Υπουργεία, με σκοπό τη μείωση της δαπάνης μέσα στο 2012 κατά τουλάχιστον 190 εκατομμύρια Ευρώ.
• Μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά 400 εκατομμυρίων Ευρώ: αυτή η περικοπή θα εφαρμοσθεί μέσω περικοπών στις επιδοτήσεις σε ιδιωτικές επενδύσεις και εθνικώς χρηματοδοτούμενα επενδυτικά έργα. Η μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων ουδεμία επίπτωση θα έχει επί έργων τα οποία συγχρηματοδοτούνται από διαρθρωτικά ταμεία (μη ολοκληρωθέν έργο το οποίο χρηματοδοτείται από επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2000-2006, έργα του ταμείου συνοχής (2000-06), επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2007-2013 και μη επιλέξιμες δαπάνες που σχετίζονται με τα ανωτέρω έργα.
• Αλλαγές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με κατά μέσο όρο υψηλές συντάξεις ή που λαμβάνουν υψηλές επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό, με σκοπό την εξοικονόμηση τουλάχιστον 300 εκατομμυρίων Ευρώ (καθαρό ποσόν αφού λάβουμε υπόψιν την επίπτωση επί των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης).
Πριν από την εκταμίευση, πρόσθετες περικοπές διαρθρωτικών δαπανών ύψους 325 εκατομμυρίων Ευρώ θα πρέπει να προσδιορίστούν (σε συνεννόηση με την Επιτροπή, την ΕΚΤ και το προσωπικό του ΔΝΤ) και να εφαρμοστούν.
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με σκοπό την είσπραξη 50 δισεκατομμυρίων Ευρώ μεσοπρόθεσμα.
Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2012, 7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2013, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.
Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.”
Μέχρι που φθάνουν οι υποχωρήσεις ;;;
Δυστυχώς μέχρι την "πλήρη" απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Η “πόλις” εάλω!!!
Καί η "ωμή αλήθεια" δια στόματος Ντανιέλ Τζόν Χάναν, ευρωβουλευτή και δημοσιογράφου, σε άρθρο του στην εφημερίδα "The Telefraph", μάς ενημερώνει, ότι από το επικείμενο δάνειο προς την Ελλάδα το 40% οδεύει προς τις ξένες τράπεζες, το 18% προς την ΕΚΤ, το 23% προς τις ελληνικές τράπεζες και το 19% στο ελληνικό δημόσιο.
O Ευρωβουλευτής των Βρετανών Συντηρητικών, ουσιαστικά μας πληροφορεί ότι μόλις 19 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στην Ελληνική κυβέρνηση. Τα 81 λεπτά απορροφώνται για την διάσωση των πιστωτών μας, (τραπεζιτών και των ομολογιούχων), ως συνέπεια «των αποτυχημένων τους επενδύσεων».
Από όλο το μεγαλεπήβολο δάνειο-σύμβαση των 130 δις, τελικά στο Ελληνικό Δημόσιο, θα "μείνει" το 19%, δηλ, 25 δις περίπου. Ποιόν εξυπηρετεί λοιπόν αυτή η δανειακή σύμβαση, τον Ελληνικό λαό ή τις Τράπεζες και τους ομολογιούχους ;;;
Οι τράπεζες παίρνουν το 81% του δανείου, δηλ τα 105 δις απο τα 130 δις, τα οποία θα τα ξεπληρώσει ο Ελληνικός λαός, πληρώνοντας επιπλέον τόκους, με μεσοσταθμικό επιτόκιο 3.7%, και ο κ. Ε.Βενιζέλος, υπουργός των οικονομικών και Α΄ Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, προσπαθεί να μάς πείσει, όλους τούς Ελληνες, ότι αυτή η δανειακή σύμβαση θα μάς “σώσει”, προφανώς εννοεί τούς Τραπεζίτες.
Δηλαδή για τα επόμενα 30 χρόνια οι Έλληνες θα πληρώνουμε έντοκα την αποπληρωμή δανείων, για να εξοφλήσουμε τούς τοκογλύφους-πιστωτές υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές των Ελλήνων, για χρέη τα οποία δημιουργήσαν οι πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους Τραπεζίτες και ορισμένοι “οικονομικοί παράγοντες - προμηθευτές του Ελληνικού Δημοσίου”.
Βέβαια το χρυσομένο “χάπι” λέγεται “κούρεμα” του Ελληνικού χρέους κατά το 53.5%, δηλ μας μειώνουν το συνολικό χρέος κατά 107 δις, ενώ την ίδια στιγμή το χρέος μέσω των νέων ομολόγων, αναβαθμίζεται, με τα νέα ομόλογα, αξιολογικά να κατατάσονται σε βαθμίδα ΑΑΑ, (αυτό σημαίνει μεγάλη εμπορική αξία στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά των ομολόγων).
Όπως επίσης συνδέοντας τα νέα ομόλογα με τα οποία ανταλάσουν τα παλιά, με την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, με εξαρτημένη ρήτρα ανάπτυξης 1% (θα προστίθεται επιπλέον επιτόκιο στο μεσοσταθμικό του 3,7%) και μάλιστα η εφαρμογή της θα ξεκινά από το έτος 2015 έως το έτος 2042.
Σε απλά μαθηματικά, οι πιστωτές θα εισπράττουν περίπου 1.4 δις κάθε χρόνο επί 28 χρόνια, δηλ 39.2 δις περίπου επιπλέον, μόνον απο την εφαρμογή της ρήτρας ανάπτυξης του +1%, προστιθεμένου επι του μεσοσταθμικού επιτοκίου 3.7% των νέων ομολόγων, κάθε χρόνο, όταν η ΕΚΤ δανειοδοτεί με 1% επιτόκιο τίς Τράπεζες όλης της Ευρώπης.
Αυτό εν ολίγοις σημαίνει, ότι το “κούρεμα”, αυτό που δήθεν μάς “χαρίζουν”, θα το πληρώσουμε (οι επερχόμενες γενεές των Ελλήνων) περίπου ακεραίως, μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.
Στην ουσία το “κούρεμα” ή “αυτά που μας χαρίζουν”, όπως “συνηθίζουν” να το λένε οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, ο πρωθυπουργός μας και ο υπουργός των οικονομικών και μέλλον αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, το πληρώνουμε πολλαπλασίως στούς τοκογλύφους τρπεζίτες-πιστωτές μας, ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ, εάν υπολογισθεί η αναβαθμισμένη εμπορική αξία των νέων ομολόγων (ΑΑΑ) έναντι των παλαιών(D) και του μεσοσταθμικού τοκοχρεολύσιου αποπληρωμής του εναπομένοντος χρέους υπο μορφή νέων ομολόγων.
Αυτό σημαίνει ότι, απο τα 130 δις, τα 105 δισ περίπου, θα τα εισπράξουν οι Τραπεζίτες κατ’απόλυτη προτεραιότητα, και εάν και εφ’όσον το επιτρέψουν οι πιστωτές-τραπεζίτες, τελευταία η εκάστοτε επόμενη Ελληνική κυβέρνηση, θα εισπράττει τα ελάχιστα (19%), τα οποία απομένουν, για την ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας.
Στην εβδομαδιαία έκθεση του Weekly Credit Outlook του συνητρητικού οίκου Moody`s αναφέρεται με σαφήνεια επαρκή ότι “ Η συμφωνία της 21ης Φεβρουαρίου για το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας και το «κούρεμα» του χρέους, δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε την χρεοκοπία.
Και σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, μέσω του αγγλικού δικαίου που αποδέχθηκε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα ξεκινήσουν οι κατασχέσεις της κρατικής περιουσίας, ενώ μετά την ολοκλήρωση της «αναγκαστικής ανταλλαγής» (distressed exchange), όπως χαρακτηρίζει το PSI, (την ανταλλαγή ομολόγων), τα πράγματα θα χειροτερέψουν, επίσης εκτιμά ότι οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών ίσως ξεπεράσουν τα 40 δισ. Ευρώ, απο τα 30 δισ. που προεκτιμηθήκαν”.
Το Σχέδιο νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος» κατατέθηκε στην βουλή, το απόγευμα του Σαββάτου, με το οποίο τροποποιούνται – συμπληρώνονται επίσης διατάξεις του ν.3601/2007 σχετικά με τη λειτουργία των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Συγκεκριμένα, επαναπροσδιορίζονται οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, έναντι του πιστωτικού κινδύνου, οι οποίες θα πρέπει να είναι εφεξής ίσες με το εκάστοτε ισχύον ποσοστό (ποιό θα είναι αυτό θα μας το πούνε σε μερικούς μήνες), αντί ίσες με το 9% που ισχύει σήμερα, επί του συνόλου των σταθμισμένων κατά κίνδυνο χρηματοδοτικών ανοιγμάτων. Παρέχεται κάθε “στήριξη”, πρός το τραπεζικό σύστημα, εγχώριο και ξένο, απο την κυβέρνηση του Λ.Παπαδήμου, "τραπεζίτης γαρ".
Το κείμενο της πρώτης Δανειακής Σύμβασης, του πρώτου Μνημονίου του 2010 συντάχθηκε με τη βοήθεια του αγγλικού δικηγορικού γραφείου "Slaughter and May", που είναι το ίδιο που συνέταξε το Σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό.
Κάποιες απο τίς δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε η Ελλάδα δια της πρώτης Δανειακής σύμβασης, η οποία υπεγράφη τον Μάιο του 2010.
Υποστηρίχθηκε με έμφαση από αρκετούς στο εσωτερικό της χώρας ότι με τη σύμβαση αυτή (το πρώτο μνημόνιο), δεσμεύεται η Δημόσια ακίνητη περιουσία της Ελλάδας, δεδομένου ότι στο άρθρο 14 παράγραφος 5 αυτή παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία.
Η Ελλάδα δε μπορεί πλέον να ζητήσει δανειακή βοήθεια από άλλη δύναμη εκτός των δανειστών της, σύμφωνα με το άρθρο 4 που προβλέπει την ολοκληρωτική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας της.
Βάσει του νόμου 3845/2010, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά την υπογραφή της πρώτης Δανειακής σύμβασης (του μνημονίου 1), που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, έλαβε εξουσιοδότηση να υπογράφει για την Ελλάδα χωρίς κύρωση των συμβάσεων από την Ελληνική Βουλή.
Κατά την ψήφιση του μνημονίου από τη Ντόρα Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ και το ΠΑΣΟΚ, περιλήφθηκε στο νομοσχέδιο η εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει εν λευκώ «κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα».
Μετά από αντιδράσεις για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», υπήρξε αρχικά η δέσμευση, και τελικά έγινε νόμος του κράτους, ότι: «Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».
Στις 11 Μαΐου, πέντε ημέρες αργότερα, ο νόμος 3845/2010 τροποποιείται από το νόμο 3847/2010 και αντί της λέξης «κύρωση» τίθενται οι λέξεις «συζήτηση και ενημέρωση».
Η κ. Β.Παπανδρέου πρόεδρος της διαρκούς επιτροπής οικονομικών της Βουλής, διευκρινίζει ότι δεν τίθεται θέμα «κύρωσης», αλλά ενημέρωσης της Βουλής, αφού για τη συγκεκριμένη «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» δεν προβλέπεται η δυνατότητα απόρριψής της.
Δηλώνει συγκεκριμένα «Η ψήφος των μελών του Κοινοβουλίου δεν έχει καμία σημασία, είτε ψηφίσει υπέρ, είτε ψηφίσει κατά. Γι’ αυτό και εγώ είπα ότι θα πρέπει να έρθει ως ενημέρωση σύμφωνα με το νόμο, εκτός και αν θέλουμε να αλλάξουμε το νόμο».
Σύμφωνα με τη πρώτη Δανειακή σύμβαση, το επιτόκιο ορίζεται στο 5,2% (300 μονάδες βάσης) κυμαινόμενο, με Euribor τριμήνου για τα πρώτα τρία χρόνια και 6,2% για τα επόμενα. Σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής μίας δόσης επιβάλλεται πρόσθετο επιτόκιο 2% (πάνω από 200 μονάδες βάσης) ως τόκος υπερημερίας.
Με αυτήν την σύμβαση, επαίρεται ο Γ.Α.Παπανδρέου, ότι “έσωσε” την χώρα!!!
Η δεύτερη Δανειακή σύμβαση του 2012, άραγε τί περιέχει διαφορετικό απο την πρώτη ;;;
Παραθέτω την εισαγωγική δέσμευση της Ελληνικής κυβέρνησης στην Μνημόνιο Συνεννόησης, στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, της 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012.
“Πρίν την πρώτη εκταμίευση του νέου προγράμματος, η Κυβέρνηση υιοθετεί τα ακόλουθα μέτρα, μέσω ενός συμπληρωματικού προϋπολογισμού και άλλων νομικών πράξεων:
• Μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη κατά τουλάχιστον 1076 εκατομμύρια Ευρώ το 2012 μειώνοντας τις τιμές των φαρμάκων (γενόσημα και επώνυμα φάρμακα), αυξάνοντας τις συμμετοχές, μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών και των χονδρεμπόρων, εφαρμογή υποχρεωτικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία και τα πρωτόκολλα, επικαιροποίηση της θετικής λίστας φαρμάκων, εφαρμογή μηχανισμού τριμηνιαίων επιστροφών (αυτόματη επανείσπραξη) που θα καταβάλεται από τον φαρμακευτικό κλάδο. (είδε κατωτέρω ενότητα 2.8).
• Μείωση της υπερωριακής αμοιβής για γιατρούς σε νοσοκομεία κατά τουλάχιστον 50 εκατομμύρια Ευρώ.
• Μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού κατά 300 εκατομμύρια Ευρώ (ταμειακά και παραδόσεις).
• Ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων και του σχετικού προσωπικού με σκοπό την εξοικονόμηση ποσού τουλάχιστον 30 εκατομμυρίων Ευρώ.
• Μείωση της λειτουργικής δαπάνης της κεντρικής κυβέρνησης, και της δαπάνης που σχετίζεται με την διεξαγωγή εκλογών κατά τουλάχιστον 270 εκατομμύρια Ευρώ σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό.
• Εμπροσθοβαρές σχέδιο περικοπών στις επιδοτήσεις σε κατοίκους απομεμακρυσμένων περιοχών και περικοπές στις επιχορηγήσεις σε διάφορους φορείς εποπτευομένους από διάφορα Υπουργεία, με σκοπό τη μείωση της δαπάνης μέσα στο 2012 κατά τουλάχιστον 190 εκατομμύρια Ευρώ.
• Μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά 400 εκατομμυρίων Ευρώ: αυτή η περικοπή θα εφαρμοσθεί μέσω περικοπών στις επιδοτήσεις σε ιδιωτικές επενδύσεις και εθνικώς χρηματοδοτούμενα επενδυτικά έργα. Η μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων ουδεμία επίπτωση θα έχει επί έργων τα οποία συγχρηματοδοτούνται από διαρθρωτικά ταμεία (μη ολοκληρωθέν έργο το οποίο χρηματοδοτείται από επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2000-2006, έργα του ταμείου συνοχής (2000-06), επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2007-2013 και μη επιλέξιμες δαπάνες που σχετίζονται με τα ανωτέρω έργα.
• Αλλαγές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με κατά μέσο όρο υψηλές συντάξεις ή που λαμβάνουν υψηλές επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό, με σκοπό την εξοικονόμηση τουλάχιστον 300 εκατομμυρίων Ευρώ (καθαρό ποσόν αφού λάβουμε υπόψιν την επίπτωση επί των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης).
Πριν από την εκταμίευση, πρόσθετες περικοπές διαρθρωτικών δαπανών ύψους 325 εκατομμυρίων Ευρώ θα πρέπει να προσδιορίστούν (σε συνεννόηση με την Επιτροπή, την ΕΚΤ και το προσωπικό του ΔΝΤ) και να εφαρμοστούν.
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με σκοπό την είσπραξη 50 δισεκατομμυρίων Ευρώ μεσοπρόθεσμα.
Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2012, 7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2013, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.
Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.”
Μέχρι που φθάνουν οι υποχωρήσεις ;;;
Δυστυχώς μέχρι την "πλήρη" απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Η “πόλις” εάλω!!!
