Το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης
δεν είναι ούτε η έλλειψη διαπραγματευτικής ικανότητας, ούτε η έλλειψη
αντισταθμιστικών προτάσεων, ούτε το γεγονός ότι υποστηρίζουν μια
πολιτική που οδηγεί μαθηματικά στον κοινωνικό και ανθρώπινο εξευτελισμό.
Η κατά συνείδηση επιλογή να ψεύδονται καπελώνει όλες τις υπόλοιπες
«παραλείψεις» τους.
Ξαφνικά, έπειτα από τη σύνοδο του Eurogroup την προηγούμενη εβδομάδα, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι τα μέτρα αυτά είναι τα τελευταία και ότι επέρχεται «αέρας ανάπτυξης». Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που τους επιτρέπουν και μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε με την υπάρχουσα κατάσταση; Γιατί αν υπάρχουν και δεν τα βλέπουμε εμείς αλλά μόνο αυτοί, τότε είτε τυφλοί είμαστε, είτε αίσθηση της πραγματικότητας δεν έχουμε.
Τα μέτρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει όχι μόνο δεν είναι τα τελευταία, αλλά είναι ένα ακόμα λιθαράκι στο σύνολο των μέτρων που έχουν ήδη παρθεί και θα παρθούν. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποφέρουν τίποτα στην πραγματική οικονομία, παρά να την βυθίζουν πιο βαθιά στην ύφεση. Να δημιουργούν έναν απέραντο σκουπιδοτενεκέ με εκατομμύρια ανθρώπους μέσα, και να «βοηθούν» τις τράπεζες να ανακεφαλαιωθούν προκειμένου να μικρύνει ο αριθμός των τραπεζικών ιδρυμάτων μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών. Αυτός ο στόχος, η ενοποίηση δηλαδή του τραπεζικού συστήματος και η ανάπτυξή του μέσα από τρεις μόνο τράπεζες (σσ. Εθνική, Alpha, Πειραιώς) είναι ο μόνος στόχος που επέτυχε η τρόικα και οι ελληνικές κυβερνήσεις που ακολουθούν και εφαρμόζουν κάθε επιταγή της. Όσο για τις συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, δεν υπηρετούν παρά την εξαθλίωση των πολιτών και τη σταδιακή δημιουργία ενός κοινωνικού μοντέλου όπου ακόμα και οι κινητοποιήσεις και η διεκδίκηση των αυτονόητων δεν θα είναι δυνατή λόγω πενίας και σωματικής αδυναμίας όλων αυτών των ανθρώπων που συνεχίζουν να παλεύουν μέσα και έξω από το σπίτι τους.
Η εξαπάτηση των πολιτών μέσα από τις προηγούμενες εκλογές ήταν πέρα για πέρα αναμενόμενη, καθότι όλοι όσοι ευαγγελίζονταν μια «σκληρή διαπραγμάτευση» για την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο συνέχισαν να υποκύπτουν κατά συνείδηση στις προτάσεις της τρόικα, αλλά επέλεξαν να θολώσουν, τόσο οι ίδιοι όσο και τα ΜΜΕ που τους υποστηρίζουν, την πραγματικότητα μιλώντας τώρα για τα «τελευταία μέτρα» και για «αέρα ανάπτυξης». Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή, ή γιατί νέα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο, ή γιατί κοπέλες που έρχονται από την επαρχία στην Αθήνα για να σπουδάσουν, αποφασίσουν να εκδίδονται για να βγάλουν τα προς το ζειν.
*Ο Δημήτρης Ραπίδης είναι πολιτικός επιστήμονας, MSc.
Ξαφνικά, έπειτα από τη σύνοδο του Eurogroup την προηγούμενη εβδομάδα, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι τα μέτρα αυτά είναι τα τελευταία και ότι επέρχεται «αέρας ανάπτυξης». Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που τους επιτρέπουν και μας επιτρέπουν να αισιοδοξούμε με την υπάρχουσα κατάσταση; Γιατί αν υπάρχουν και δεν τα βλέπουμε εμείς αλλά μόνο αυτοί, τότε είτε τυφλοί είμαστε, είτε αίσθηση της πραγματικότητας δεν έχουμε.
Τα μέτρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει όχι μόνο δεν είναι τα τελευταία, αλλά είναι ένα ακόμα λιθαράκι στο σύνολο των μέτρων που έχουν ήδη παρθεί και θα παρθούν. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποφέρουν τίποτα στην πραγματική οικονομία, παρά να την βυθίζουν πιο βαθιά στην ύφεση. Να δημιουργούν έναν απέραντο σκουπιδοτενεκέ με εκατομμύρια ανθρώπους μέσα, και να «βοηθούν» τις τράπεζες να ανακεφαλαιωθούν προκειμένου να μικρύνει ο αριθμός των τραπεζικών ιδρυμάτων μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών. Αυτός ο στόχος, η ενοποίηση δηλαδή του τραπεζικού συστήματος και η ανάπτυξή του μέσα από τρεις μόνο τράπεζες (σσ. Εθνική, Alpha, Πειραιώς) είναι ο μόνος στόχος που επέτυχε η τρόικα και οι ελληνικές κυβερνήσεις που ακολουθούν και εφαρμόζουν κάθε επιταγή της. Όσο για τις συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, δεν υπηρετούν παρά την εξαθλίωση των πολιτών και τη σταδιακή δημιουργία ενός κοινωνικού μοντέλου όπου ακόμα και οι κινητοποιήσεις και η διεκδίκηση των αυτονόητων δεν θα είναι δυνατή λόγω πενίας και σωματικής αδυναμίας όλων αυτών των ανθρώπων που συνεχίζουν να παλεύουν μέσα και έξω από το σπίτι τους.
Η εξαπάτηση των πολιτών μέσα από τις προηγούμενες εκλογές ήταν πέρα για πέρα αναμενόμενη, καθότι όλοι όσοι ευαγγελίζονταν μια «σκληρή διαπραγμάτευση» για την επιβίωση της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο συνέχισαν να υποκύπτουν κατά συνείδηση στις προτάσεις της τρόικα, αλλά επέλεξαν να θολώσουν, τόσο οι ίδιοι όσο και τα ΜΜΕ που τους υποστηρίζουν, την πραγματικότητα μιλώντας τώρα για τα «τελευταία μέτρα» και για «αέρα ανάπτυξης». Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή, ή γιατί νέα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο, ή γιατί κοπέλες που έρχονται από την επαρχία στην Αθήνα για να σπουδάσουν, αποφασίσουν να εκδίδονται για να βγάλουν τα προς το ζειν.
*Ο Δημήτρης Ραπίδης είναι πολιτικός επιστήμονας, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου