Θεσμικές πατέντες.

του Ανδρέα Πετρουλάκη 

Στη χώρα που δεν λειτουργούν οι θεσμοί θριαμβεύουν οι θεσμικές πατέντες. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ποικιλία των αντιδράσεων των πολιτικών προσώπων που είτε περιέχονται είτε χειρίστηκαν τις λίστες των ημερών αυτών. Νομίζει κανείς ότι δεν υπάρχει ένας ενιαίος, αυστηρός τρόπος να γίνονται τα πράγματα όπως θα ήταν λογικό, αλλά ο χειρισμός της κατάστασης κάθε φορά  εναπόκειται στην ευρηματικότητα, στην δύναμη ή το ταμπεραμέντο των εμπλεκομένων.
Ο ένας επισκέπτεται αμέσως τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και απαιτεί ταχεία διαλεύκανση. Ο άλλος σπεύδει στον Υπουργό Δικαιοσύνης και ζητεί άμεση διεκπεραίωση της υπόθεσης (άραγε μπορεί να το κάνει ο κάθε πολίτης που νιώθει ότι κατηγορείται άδικα ή είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει τους μακρόσυρτους δικαστικούς ρυθμούς;). Ο τρίτος απαιτεί την συγκρότηση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής της Βουλής. Ο άλλος απαιτεί από τον Υπουργό Οικονομικών να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει (είναι δουλειά του Υπουργού;) Άλλος προσέρχεται στο ΣΔΟΕ και απαιτεί αποκατάσταση της αλήθειας (είναι δουλειά του;) Κάποιος απαιτεί την καρατόμηση του επικεφαλής του ΣΔΟΕ (γιατί;). Κάποιος άλλος προαναγγέλλει εξώδικα προς όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες (όλες τις παραπάνω;).
Οι πιο γενναίοι διακηρύσσουν ότι είναι στη διάθεση του ΣΔΟΕ και της Δικαιοσύνης (δεν είμαστε όλοι; Ή οι πολιτικοί πρέπει να έχουν τη γενναιοδωρία να παράσχουν την άδεια;) Και οι πιο γραφικοί λένε απειλητικά ότι δεν σκοπεύουν να σιωπήσουν (πράγμα που έκαναν ώς τώρα;). Για κερασάκι  ο Πρόεδρος της Βουλής ημιπαραιτείται (προβλέπεται;). Επιπλέον έχει την γενναιοψυχία να δώσει στη δημοσιότητα το πόθεν έσχες του (δεν το είχε κάνει ως τώρα όπως  ήταν υποχρεωμένος;)Υπάρχει τέλος πάντων ένας παραδεδεγμένος και αναπόδραστος θεσμικός τρόπος να αντιδρά ένας πολιτικός που κατηγορείται, όπως ισχύει για όλους  τους υπόλοιπους πολίτες που απλώς περιμένουν κάποιον να τους καλέσει να απολογηθούν και αν είναι δημόσιοι υπάλληλοι τίθενται σε διαθεσιμότητα;
Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών αποφασίζει να ερευνήσει ο ΣΔΟΕ τα 20 πρώτα ονόματα (έχει τέτοια δικαιοδοσία; γνωρίζουμε αν ο 21ος ήταν κουμπάρος του;) Ο επόμενος προϊστάμενος του ΣΔΟΕ γιατί παρέδωσε τη λίστα στον επόμενο Υπουργό Οικονομικών; Αν ο υπουργός ήταν ο ενδεδειγμένος αποδέκτης το προηγούμενο ζεύγος είχε σφάλει. Ποιός έχει δίκιο; Το επιχείρημα ότι η λίστα ήταν προϊόν υποκλοπής και άρα ανίσχυρη στέκει; Δεν γνωρίζω νομικά αλλά μαθαίνω ότι οι ΣΔΟΕ όλου του κόσμου κάπως έτσι συλλέγουν πληροφορίες (ακόμα και από τον υπόκοσμο) - άλλο τι θα γίνει αν οι υποθέσεις φτάσουν στο δικαστήριο. Και σίγουρα γνωρίζει νομικά ο Οικονομικός Εισαγγελέας ο οποίος ξεκίνησε ήδη από χτές την έρευνα με βάση τη λίστα. Ποιός έχει δίκιο;
Τι φταίει και επικρατεί αυτός ο αυτοσχεδιασμός, αυτή η ποικιλία; Είναι η επιβολή της Δικαιοσύνης αποτέλεσμα έμπνευσης και προσωπικού ύφους του εμπλεκόμενου πολιτικού ή ένας μονόδρομος που καθιστά οποιαδήποτε άλλη επιλογή αδιανόητη; Στην χώρα με την απίθανη πολυνομία και ένα από τα πιο πολυσέλιδα Συντάγματα της Ευρώπης είναι τόσο δύσκολο να υπάρξουν στέρεες, ασφαλείς  και απαρέγκλιτες θεσμικές οδοί να βαδίζουν τα δημόσια  πράγματα ή  θα πρέπει να καιροφυλακτεί πάντα η έκπληξη και η πανσπερμία ιδεών και ευρημάτων  για να μην πλήττουμε;