Σε λίγο θα σηκωθούν και οι πέτρες...

Του Στέλιου Παπαθεμελή.
Η δουλοπάροικη των διεθνών τοκογλύφων κυβέρνηση, καθ' έξιν υποτελής, υπέκυψε στις αξιώσεις του εκδοτικού κατεστημένου και νομοθέτησε νύκτωρ υπέρ των συμφερόντων του. Παροχές στους εθνικούς εργολάβους, αλλά βάναυσες περικοπές και ληστρική φορολόγηση στη φτωχολογιά. Ασύδοτοι και ανεξέλεγκτοι έχοντες-κατέχοντες και τα πάσης φύσεως αρπακτικά που κρύβονται πίσω από τις εξωχώριες και τους φορολογικούς παραδείσους.

Να κυνηγήσουν τους γύπες οι μοιραίοι και άβουλοι. Να σταθούν δίπλα σ' αυτούς που τολμούν, όπως η Αργεντινή. Να πάρουν παράδειγμα την αντίστασή της, αντί να τη χλευάζουν.

Εδώ σε λίγο θα σηκωθούν οι πέτρες και μόλις περάσει η επίδραση του αναισθητικού που έχουν διαποτίσει τον κόσμο θα τους πάρει με τις πέτρες. Ωστόσο οι πολίτες είναι, δικαιολογημένα ακόμη, δύσπιστοι στην εναλλακτική εκδοχή εξουσίας. Εχουν καεί στο χυλό και φυσούν το γιαούρτι. Κάποιοι οικιακοί της εξακολουθούν να θολώνουν αντί να ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Ο κόσμος θέλει καθαρές και τίμιες κουβέντες επί του πρακτέου. Απολιθωμένα ιδεολογήματα αριστεροδεξιάς «πολιτικής ορθότητας» ευλόγως τον απωθούν.

Τον Μάιο του 2010 ο ΓΑΠ μάς εξήγγειλε την υποταγή από το Καστελόριζο, βεβηλώνοτας τη μνήμη της γενναίας Κυράς της Ρω. Τώρα η συγκυβέρνηση την τελείωση του εγκλήματος θα τη γνωστοποιήσει από τον... πύργο του Αϊφελ.

Οι ληστές του εθνικού μας πλούτου και της κρατικής μας κυριαρχίας πασχίζουν να θεμελιώσουν και θεωρητικά το ανοσιούργημά τους. Πρόσφατα ο Γερμανός πολιτικός Νόρμπερ Μπλουμ μάς καθησύχασε για την επιχειρούμενη διάλυση των εθνικών κρατών, διότι: «το εθνικό κράτος δεν είναι θεόπεμπτο και επίσης δεν είναι το θεμέλιο της Ευρώπης, αλλά απλώς ένας ενδιάμεσος σταθμός της ευρωπαϊκής ιστορίας». (Εκτενέστερες αναφορές στην παρέμβασή του από τον Γ. Δελαστίκ, «Εθνος», 27.7.14, όπου και αδιάσειστη προαναίρεσή της από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος μιλούσε το 1995, οιονεί προφητικά, για σμίκρυνση του έθνους ως έννοιας, σχέδιο μηδενοποίησης των εθνικών κυβερνήσεων, διακυβέρνηση από τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις.)

Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοκρατία θεωρεί ανάχωμα στα σχέδιά της το έθνος-κράτος, επειδή αυτό καλλιεργεί την αίσθηση του ανήκειν και την πνευματική και κοινωνική συνοχή. Στη θέση του προτάσσει την πολυπολιτισμικότητα, διά της οποίας διαιρεί την κοινωνία, κατακερματίζει τη συνοχή και ματαιώνει την ανάδειξη ενιαίας εθνικής ταυτότητας. Με την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών δημιουργούνται θύλακοι, δυνάμει στρατηγική μειονότητα αυτού που τους προωθεί (για μας, της Τουρκίας). Αυτή νομοτελειακά θα συστρατευθεί και θα δράσει κατά τις επιθυμίες της χώρας από την οποία ελέγχεται και όχι αυτής στην οποία τρώει ψωμί.

Ειδικά η Ελλάδα απειλείται δημογραφικά λόγω δραματικής υπογεννητικότητας, τώρα και ακάθεκτου νεανικού μεταναστευτικού ρεύματος. Και απειλείται επίσης πολιτισμικά, καθώς ο εθνομηδενισμός έχει διαποτίσει το εκπαιδευτικό και το μιντιακό μας σύστημα.

Ως αρχή η διακήρυξη των «62» του ΣΥΡΙΖΑ για τον πατριωτισμό είναι καλή. Αναμένουμε τη συνέχεια, που δεν είναι ασφαλώς η άλλη, εκείνη των «102».

Για το έκτρωμα Ανάν ο ψυχωμένος Τάσσος είχε πει: «Με αυτό η μειοψηφία θα κυβερνά και η πλειοψηφία θα πληρώνει». Για το τωρινό, που χειροκροτούν οι ελλαδοκυπριακές ελίτ, δεξιές και αριστερές, θα έλεγε απείρως σκληρότερα. Προς το παρόν μάς φυλάει απ' τα χειρότερα η αχαλίνωτη απληστία των νεοοθωμανών.

Εχουμε υποτιμήσει επικίνδυνα την εθνικοαμυντική μας θωράκιση. Στη Θράκη παίζουν βρόμικα παιχνίδια, εκμεταλλευόμενοι την αδράνεια του ελληνικού κράτους, την αφελή συνέργειά του. Αγωνία και πόνος η έκκληση του Θρακιώτη Σαμπαεδίν Καραχότζα:

«Αν δεν αντιδράσουμε τώρα όλοι μαζί, σε λίγο καιρό θα είναι πολύ αργά και τότε θα πρέπει να έχουμε μια πολύ καλή δικαιολογία προς τα παιδιά μας που επιτρέψαμε να γίνει ένα τόσο μεγάλο κακό στη Θράκη. Ή ΤΩΡΑ Ή ΠΟΤΕ» («Αντιφωνητής», 16.7.14).

Συμπληρώθηκαν 1.000 χρόνια από την ιστορική μάχη του Κλειδίου (29.7.1014) και τη συντριπτική νίκη του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου επί του Σαμουήλ. Οι Βούλγαροι, με τους οποίους αυτά τα χρόνια οι σχέσεις μας είναι «λίαν καλές», τίμησαν τους δικούς τους. Εμείς, συνήθως ανιστόρητοι, αγνοήσαμε επιδεικτικά το γεγονός. Χωρίς όμως αυτό θα ήμασταν σήμερα, και όλη η Βαλκανική, βουλγαρική επαρχία.

Στη Γάζα ο κανιβαλισμός ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Ασυγκίνητοι οι εντεταλμένοι να επιβάλουν την ειρήνη. Θλιβερός θεατής ο ΟΗΕ. Στη Λιβύη άλλες ανθρώπινες εκατόμβες. Ανέτρεψαν τον Καντάφι υποσχόμενοι ειρήνη και δημοκρατία. Εφεραν διαφθορά, βαρβαρότερη βία και αίμα.

Σημεία των καιρών που μας υποχρεώνουν σε αφύπνιση και δράση.

Ο εθνικός μας Δάσκαλος Μακρυγιάννης μάς δίδαξε: «Οτι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει, αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια να 'χω στραβός θα να είμαι».

www.stelios@ papathemelis.gr