Ένα άρθρο στο Businessweek για τη Γερμανία αναδημοσιεύτηκε στον Ελληνικό ηλεκτρονικό τύπο
με τον “πονηρό” τίτλο “Πιο “πράσινη” από ποτέ η Γερμανία”. Τι είναι
αυτό που “ανακάλυψε” το Businessweek; Την έκθεση του Ινστιτούτου
Fraunhofer για την παραγωγή ενέργειας στη Γερμανία, που ανανεώνεται κάθε
15νθήμερο. Τα τελευταία στοιχεία δημοσιεύτηκαν στις 11 Αυγούστου και αφορούν το πρώτο 7μηνο 2014.
Όσοι παρακολουθείτε το ιστολόγιο, γνωρίζετε εδώ και δυο βδομάδες
ότι το Ινστιτούτο Fraunhofer ήταν κατηγορηματικό: 14 χρόνια μετά την
εισαγωγή του νόμου EEG για τις ΑΠΕ κι αφού εγκατέστησε πάνω από 72GW
αιολικά και Φ/Β, η Γερμανία ηλεκτροδοτείται κατά βάση από λιγνίτη, λιθάνθρακα και πυρηνικά.
Χωρίς αυτά, η γερμανική οικονομία “πάει για βρούβες”. Υπάρχει μια
χαώδης απόσταση ανάμεσα στην εγκατεστημένη ισχύ σε αιολικά και Φ/Β και
στην ενέργεια που αυτά πράγματι παράγουν.
Δείτε το πιο πάνω διάγραμμα, που δεν ήταν αρκετό για να …
θαμπώσει ούτε το Businessweek
ούτε όσους εδώ αναπαρήγαγαν άκριτα το σχετικό άρθρο. Τι ακριβώς είναι
“πράσινο”; Η …στήλη της βιομάζας;
Πουθενά δεν θα δείτε, ούτε στις
“πρασινάδες” του Businessweek ούτε στην εγχώρια αναπαραγωγή, κι ας είναι
στην 1η -μετά το εξώφυλλο- από τις 189 σελίδες της έκθεσης, να
αναφέρεται καν το σχόλιο του Ινστιτούτου Fraunhofer: “Electricity production from nuclear power plants was on the level of the previous years. Brown
coal fired power plants have produced about 4% less compared to the
record year of 2013. However, the production was at the high level of
2012 and about 5% above the average of the last 10 years. The production
of hard coal fired power plants was about 11% less than in the record
year of 2013, but was on a similar level as in the years 2010 to 2012.
Gas power plants have recorded the largest decline in production. In the
first half year they produced about 25% less than in the same period
last year. This decline follows a prolonged trend. Compared to the first
half of 2010, production from gas power plants has halved. –
Η παραγωγή ηλεκτρισμού από πυρηνικά ήταν στα ίδια επίπεδα με τα
προηγούμενα χρόνια. Τα λιγνιτικά εργοστάσια παρήγαγαν περίπου 4%
λιγότερο συγκρινόμενα με το έτος-ρεκόρ 2013.
Ωστόσο, η παραγωγή ήταν στα υψηλά επίπεδα του 2012 και περίπου 5% πάνω
απ’ το μέσο όρο της τελευταίας 10ετίας. Η παραγωγή των εργοστασίων
λιθάνθρακα ήταν περίπου 11% λιγότερο απ’ το έτος-ρεκόρ 2013, αλλά ήταν
στα ίδια επίπεδα όπως τα έτη 2010-2012. Τα
εργοστάσια φυσικού αερίου σημείωσαν τη μεγαλύτερη μείωση παραγωγής. Στο
πρώτο εξάμηνο παρήγαγαν περίπου 25% λιγότερο απ’ το 2013. Αυτή η μείωση
ακολουθεί μια ήδη παρατεινόμενη τάση. Συγκρινόμενη με το πρώτο μισό του
2010, η παραγωγή από φυσικό αέριο έχει πέσει στο μισό”.
Πουθενά επίσης δεν θα δείτε, ούτε
στις “πρασινάδες” του Businessweek ούτε στην εγχώρια αναπαραγωγή, να
αναφέρεται καν η αμέσως επόμενη παράγραφος της 1ης σελίδας της έκθεσης
του Ινστιτούτου Fraunhofer: “The
electricity exports increased in 2014. In the first half of the record
year 2013, the export surplus to the neighboring European countries was
14.4 TWh. During the same period in 2014 already approx. 18 TWh were
reached. If this trend continues until the end of the year, Germany will
achieve a third record in a row in electricity exports. The bulk of the
exports are sent to the Netherlands, followed by Austria, Switzerland
and Poland. Some of these countries transmit the electricity directly to
third party countries. For example, the Netherlands acts as a transit
country for Belgium and the UK, Switzerland transmits electricity mainly
to Italy. – Οι εξαγωγές ηλεκτρισμού αυξήθηκαν το 2014. Στο
πρώτο μισό του έτους-ρεκόρ 2013 οι εξαγωγές προς τις γειτονικές χώρες
ήταν 14,4TWh. Στο ίδιο διάστημα του 2014 ήδη εξήχθησαν 18TWh. Εάν αυτή η
τάση συνεχιστεί μέχρι το τέλος του έτους, η Γερμανία θα πετύχει τρίτο ρεκόρ στη σειρά στις εξαγωγές ηλεκτρισμού.
Ο κύριος όγκος των εξαγωγών κατευθύνεται προς την Ολλανδία,
ακολουθούμενη από Αυστρία, Ελβετία και Πολωνία. Κάποιες απ’ αυτές τις
χώρες μεταφέρουν την ενέργεια κατευθείαν σε τρίτες χώρες. Π.χ. η
Ολλανδία λειτουργεί ως χώρα διέλευσης για το Βέλγιο και τη Βρετανία, η
Ελβετία μεταφέρει ενέργεια κυρίως στην Ιταλία”.
Η πρώτη ανάρτηση,
με την οποία ξεκίνησε αυτό το ιστολόγιο, έλεγε ότι τα τελευταία 15
χρόνια η ενεργειακή πολιτική της χώρας χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο λες
και σε αποθέματα είμαστε το … Κατάρ. Βάλαμε μονάδες φυσικού αερίου και
καίμε φυσικό αέριο, βάλαμε αιολικά, που χρειάζονται φυσικό αέριο για να
παρακολουθεί γρήγορα την τυχαιότητα των μεταβολών τους, βάλαμε ηλιακά,
που χρειάζονται φυσικό αέριο για να παρακολουθεί την περιοδικότητα των
μεταβολών τους. Οι λιγνιτικές μας μονάδες δεν μπορούν να παρακολουθούν
την τυχαιότητα ή μεταβλητότητα της παραγωγής των ΑΠΕ, πολύ απλά επειδή
δεν κατασκευάστηκαν γι’ αυτό το σκοπό και δεν μπορούν να ανεβοκατεβάζουν
φορτία τόσο γρήγορα όσο γρήγορα μεταβάλλεται η παραγωγή των ΑΠΕ.
Στη Γερμανία το είδαν εντελώς
διαφορετικά: έστησαν μια βιομηχανία παραγωγής εξοπλισμού ΑΠΕ,
εγκατέστησαν πολλά, πάρα πολλά αιολικά και ηλιακά, τα οποία παρήγαγαν οι
ίδιοι και προσανατόλισαν τη βιομηχανία τους στις εξαγωγές, στις
συνήθεις γι’ αυτούς αγορές των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου, όπου βρίσκουν
εύκολα πρόθυμους ντόπιους συνεργάτες, (θυμηθείτε τη Ζήμενς, το
Χριστοφοράκο και τους πολιτικούς που εξόλιζαν τα σπίτια και τα γραφεία
με “δωράκια” ή παρακολουθούσαν τα παιγνίδια της Εθνικής ποδοσφαίρου
μετακινούμενοι με λίαρ τζετ). Εξάγουν επίσης και την ενέργεια που παράγουν οι ΑΠΕ. Αλλά, οι συνήθως μεθοδικοί Γερμανοί, την “πάτησαν” σε τρία πράγματα:
- Το πρώτο είναι ότι δεν υπολόγισαν σωστά τα κόστη. Η “πράσινη” ενέργεια αποδείχτηκε πανάκριβη, ακόμα και για τα ευημερούντα Γερμανικά νοικοκυριά. Οι επιδοτήσεις που καλούνται να πληρώνουν οι Γερμανοί είναι δυσβάστακτες και τα τιμολόγια έφθασαν να είναι τα δεύτερα ακριβότερα στην Ευρώπη (“πρωταθλητές” οι Δανοί). Τα νοικοκυριά αποτελούνται από ψηφοφόρους, οι πολιτικοί αφουγκράστηκαν τον αναβρασμό και η πρώτη δουλειά της νέας κυβέρνησης τον Ιανουάριο ήταν η αναθεώρηση του νόμου EEG.
- Το δεύτερο ήταν ότι λογάριασαν χωρίς τους Κινέζους, οι οποίοι αποδείχτηκαν εξαιρετικά ικανοί στην παραγωγή εξοπλισμού ΑΠΕ και οδήγησαν πολλές Γερμανικές επιχειρήσεις στη χρεοκοπία.
- Και το τρίτο ήταν ότι δεν υπολόγισαν καλά πόσα δίκτυα υψηλής τάσης χρειάζονται για να διαχύσουν το αιολικό τους πρόβλημα, την τυχαιότητα της παραγωγής, το πολύ σοβαρό τεχνικό πρόβλημα να μπαίνει ξαφνικά ισχύς στο δίκτυο όταν φυσάει και το ίδιο ξαφνικά αυτή η ισχύς να εξαφανίζεται μόλις πέσει ο αέρας. Τώρα έχουν εγκαταστήσει τα αιολικά, αλλά δεν έχουν εγκαταστήσει τα δίκτυα.
Με τη γνωστή Γερμανική συνταγή της εξαγωγής του προβλήματος, έχουν μετατρέψει την επέκταση των δικτύων σε ευρωπαϊκό πρόβλημα, που θα πληρώσουν όλοι οι υπόλοιποι,
για να κερδίσουν άλλη μια φορά οι Γερμανοί. Και κοντά στους Γερμανούς
και όλοι όσοι έχουν βάλει αιολικά, όπως οι Βρετανοί και οι Δανοί, μιλούν
τώρα πια για το super-grid, για ενίσχυση των διασυνδέσεων
υψηλής τάσης στη Ευρωπαϊκή αγορά, για ενιαία αγορά ενέργειας. Και η πιο
“πολύφερνη νύφη” στο παιγνίδι των διασυνδέσεων δεν είναι άλλη από την
Ελβετία, που με τα πολλά υδροηλεκτρικά στις Άλπεις και τα πυρηνικά της
μπορεί να στηρίξει πολύ καλά την τυχαιότητα της Γερμανικής παραγωγής.
Αλλά οι Ελβετοί θα “τσιμπήσουν”;
Οι Γερμανοί έχουν την τεχνολογία
να βρίσκουν λύσεις, έχουν και την πολιτική ισχύ να επιβάλλουν τις λύσεις
ΤΟΥΣ στην υπόλοιπη Ευρώπη. Έκαναν νέα λιγνιτικά εργοστάσια, που μπορούν να ανεβοκατεβάζουν φορτία πολύ γρήγορα. Οπότε αξιοποιούν στο μέγιστο βαθμό το λιγνίτη τους, αδιαφορώντας πλήρως για το φυσικό αέριο, που το εισάγουν κυρίως απ’ τη Ρωσία.
Ταυτόχρονα, για να δουλεύει η
Γερμανική και η Γαλλική βιομηχανία, η Κομισιόν επέβαλε να κλείσουν όλα
τα παλιά λιγνιτικά εργοστάσια, βάζοντας, με τη Ντιρεκτίβα για τις
Βιομηχανικές Εκπομπές, τις προδιαγραφές για τις εκπομπές ρύπων τόσο
χαμηλά, που να είναι ουσιαστικά ασύμφορος ο εκσυγχρονισμός των παλιών
μονάδων, να είναι προτιμότερη η κατασκευή νέων. Ποιος κερδίζει απ’ την
κατασκευή νέων μονάδων; Όποιος θα πουλήσει:
οι Γερμανοί με τα καζάνια (λέβητες) της Babcock και οι Γάλλοι με τους
ατμοστρόβιλους της Alsthom. Τώρα αν κάποια χώρα τύχει να είναι
χρεοκοπημένη κι έχει αποφασίσει να βάζει λεφτά μόνο για αιολικά και
Φ/Β, αλλά όχι λιγνιτικά, ε, στο τέλος καταλήγει να πανηγυρίζει ότι κάνει στα λιγνιτικά επενδύσεις “εκσυγχρονισμού”.
Στην πραγματικότητα ωστόσο, ο βαθμός απόδοσης των “εκσυγχρονισμένων”
μονάδων μήπως θα είναι πιο μικρός, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια;
Αλλά φυσικά, δεν περιμένουμε κιόλας να το παραδεχτεί και να μας το πει
δημόσια κανείς, έτσι δεν είναι; Κατά τα λοιπά οι εισηγμένες στο
Χρηματιστήριο εταιρείες πρέπει να ενημερώνουν τους επενδυτές και τους
μετόχους, αλλά εδώ είναι Ελλάδα-failed state, όλα γίνονται.
Άλλος ένας “εκσυγχρονισμός-μαϊμού”, τύπου “εκσυγχρονισμού” των Σημίτη-Διαμαντοπούλου, που φέρνει τη νέα “χρεοκοπία” πιο κοντά …
by Lignite is Gold
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου