ΔΗΜΟΣ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΥΤΙΚΑ ΠΑΡΚΑ: ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Στον πολύπαθο Δήμο Δελφών, εντελώς «συμπτωματικά» και επί δεκαετίες ότι θα μπορούσε να φέρει ανάπτυξη δεν «προχώραγε». Αιρετοί και Διοίκηση υπό την εποπτεία των αιρετών τα έβρισκαν όλα δύσκολα έως αδύνατα όταν ένα έργο θα μπορούσε να φέρει μία καλύτερη μέρα για όλους.

 Όλα τα τεχνικά προγράμματα και εκατομμύρια ευρώ ξοδεύτηκαν σε έργα εσωτερικής κατανάλωσης ανύπαρκτων κατοίκων. Σε δρόμους που οδηγούν στο πουθενά και σε πλατείες που χρησιμοποιούνται από αδέσποτα μιας και τα περισσότερα χωριά έχουν ερημώσει από την φτώχια και την ανεργία. Για αυτά τα έργα όλα ήταν δυνατά. Σε πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας, «καταραμένες» σε συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την γη των Δελφών όλα γινόντουσαν και ανάπτυξη υπήρξε και ο πληθυσμός αυξήθηκε. Εδώ η ερήμωση δεν έτυχε, πέτυχε!!

Μαζί με όλα τα άλλα αδύνατα και η δημιουργία καταδυτικών πάρκων. Προ δεκαετίας με μία ματιά στην διεθνή πραγματικότητα και στην προοπτική των πραγμάτων, προέκυπτε ότι τα επόμενα χρόνια αυτό θα αποτελέσει ακόμα ένα πεδίο αύξησης της ανταγωνιστικότητας μεταξύ τουριστικών προορισμών. Τα Ευρωπαϊκά προγράμματα Χρηματοδότησαν τα επόμενα χρόνια τέτοια έργα, ο Νομός Φωκίδας και μετέπειτα Περιφερειακή ενότητα Φωκίδας δεν κατόρθωσαν ποτέ να υλοποιήσουν κάτι τέτοιο και δικαιολογία «δεν ήξερα, δεν κατάλαβα» δεν έχουν. Μέλη και Προεδρείο του Συλλόγου δυτών και αυτοδυτών του Νομού Φωκίδας «Κρισσαίος» προσπάθησαν από το 2006 μέχρι σήμερα να προωθήσουν στην θάλασσα των Δελφών την δημιουργία ενός καταδυτικού πάρκου. Ήρθαν σε επαφή με την επιστημονική κοινότητα, ταξίδεψαν επί τούτου, ενημερώθηκαν όσο μπορούσαν από μόνοι τους, προσέφεραν πολύ χρόνο, χρήματα υπομονή και επιμονή και προώθησαν απ’ αρχής την ιδέα στον αρμόδιο κάθε φορά ΟΤΑ. Επιπλέον συναντήσεις και χρόνος να λένε τα ίδια και τα ίδια. Ο κύκλος ανά περίοδο ήταν ο ίδιος. Θετική αρχική υποδοχή, αδράνεια και χρονοτριβή στην συνέχεια, προφάσεις για κολλήματα που στον τόπο μας το καθιστούσαν αδύνατο ενώ παντού αλλού επιτρεπόταν και αφού οι απλοί πολίτες γινόντουσαν ειδικοί και αποδείκνυαν στους αρμόδιους του Υπηρεσιών ότι δεν υπήρχε πρόβλημα σε αυτό ή το άλλο σημείο, είχε περάσει η θητεία των αιρετών και πάλι από την αρχή με τους νέους που «συμπτωματικά» ήταν μία από τα ίδια.

Δεδομένου ότι το πάρκο από την κατασκευή του μέχρι να αναπτυχθεί η θαλάσσια ζωή σε σημείο να είναι επισκέψιμο θέλει κάποια χρόνια, εάν τότε είχε νοιαστεί κάποιος θα είμαστε εδώ και χρόνια πρωτοπόροι. Κάτοικοι υπήρξαν που νοιάστηκαν οπότε για μία ακόμα φορά προσδιορίζεται πολύ εύκολα ποιοι ήταν αυτοί που έθαψαν και αυτή την προοπτική. Το γιατί συνέβη αυτό το έχουμε όλοι καταλάβει (όσοι δεν πιστεύουν στα μάγια και τα μυστήρια). Τώρα σε μία νέα αλλά πολύ σοβαρή και κρίσιμη θητεία αιρετών είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη της επανάληψης. Κυρίως τώρα που σε όλη την Ελλάδα ξύπνησαν και θέλουν το ίδιο για τον τόπο τους σε σημείο να ληφθούν μέτρα από την Κυβέρνηση για να γίνει πιο εύκολη η διαδικασία. Πολύ ενδιαφέρον θα έχει αν μετά από αυτό, γεμίσει η Ελλάδα καταδυτικά Πάρκα και εδώ παραμείνουμε στο «σκοτάδι».

Από tanea.gr

 

'Πράσινο φως" για τη δημιουργία καταδυτικών πάρκων με τροπολογία του ΥΠΕΚΑ

  

Το πράσινο φως για τη δημιουργία καταδυτικών πάρκων δίνεται από την κυβέρνηση. Στόχος, μεταξύ άλλων, είναι η ενίσχυση του τουρισμού με ένα νέο προϊόν αλλά και

η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Ειδικότερα, με τροπολογία που κατατέθηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη στα σχέδια νόμου για την κύρωση των συμβάσεων για ΈΡΕΥΝΑ και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στον Πατραϊκό, το Κατάκολο και τα Ιωάννινα, ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως Καταδυτικό Πάρκο συνδέεται με την αειφορο ανάπτυξη σε συνδυασμό με την προσέλκυση αυτοδυτων, ανεξάρτητα από την ύπαρξη οργανωμένων τουριστικών υποδομών στο χώρο.

‘Όπως προβλέπεται από την τροπολογία, το συνολικό εμβαδόν της επιφάνειας του Καταδυτικού Πάρκου δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από δυο τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ το μέγιστο βάθος –εντός των ορίων του πάρκου- δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 50 μέτρα.

Επιπλέον, απαγορεύεται η οριοθέτηση των Καταδυτικών Πάρκων σε απόσταση μικρότερη των τριών ναυτικών μιλίων από κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους.

Εντός του Καταδυτικού Πάρκου απαγορεύεται η αγκυροβόλια και κάθε μορφή αλιείας, ακόμη και της υποβρύχιας αλλά και κάθε άλλη δραστηριότητα που παρακωλύει τις καταδύσεις ή τη διαχείριση του Πάρκου. Επιτρέπεται η πόντιση πλοίων για την ανάπτυξη των ναυαγιοκαταδυσεων.

..................................»

Και εμείς εδώ στον Δήμο Δελφών είχαμε όλο το καλοκαίρι του 2011 στο λιμάνι των Δελφών ένα σαπιοκάραβο να υποβαθμίζει την βιτρίνα όλης της περιοχής και στην πρόταση να το πάρει ο Δήμος και αφού ακολουθήσει την διαδικασία που προβλέπεται (αφαίρεση καυσίμων, λαδιών πλαστικών κ.λ.π.) να το ποντίσει για την δημιουργία «ναυαγίου» για καταδύσεις, οι αρμόδιοι έβλεπαν το αδύνατο για μία ακόμα φορά.