O Γιατρός Χρήστος Μερινόπουλος σχολιάζει μια εξίσωση του Αϊνστάιν

Ο συντοπίτης μας γιατρός Χρήστος Μερινόπουλος σχολιάζει με έναν εκπληκτικό τρόπο, για τους έχοντες φιλοσοφικές ανησυχίες και όχι μόνο, μια εξίσωση του Αϊνστάϊν και αναφέρει τα εξης: Εάν, ΕΓΩ=1 (η αντίληψη της 1 μίας Ατομικότητας), τότε 1=1/ΓΝΩΣΗ και ΓΝΩΣΗ=1 και ΕΓΩ=ΓΝΩΣΗ.
Επομένως τίθεται το ερώτημα: ποιά είναι αυτή η Γνώση που τα "βρίσκει" με το Εγώ της;
Ποιά είναι αυτή η 1 ΜΙΑ(=Μοναδική) Γνώση, η οποία Ισορροπεί με το Εγώ, χωρίς να το μεγαλώνει ούτε να το μικραίνει;
Δεν ξέρω αν ο Αϊνστάιν είχε σκεφθεί οτι η εξίσωσή του Θέτει και το πρόβλημα της ΜΙΑΣ και μοναδικής Γνώσης, που να μπορεί να είναι Ίση με το Εγώ, (να μπορεί να το κοιτάζει στα μάτια χωρίς να ντρέπεται ούτε να επιδεικνύεται), χωρίς να είναι αντιστρόφως ανάλογη. Όμως, το Εγώ=Γνώση, προκύπτει από την εξίσωσή του.
Η απάντηση βρίσκεται, νομίζω, στο "ουδέν ενικότερον και καθολικότερον του Προσώπου", του Λεοντίου του Βυζαντίου. Το Ανθρώπινο πρόσωπο είναι το ενικότερο (=το μεγαλύτερο Ένα-Εγώ) και συγχρόνως το καθολικότερο (γιατί περιέχει όλο τον κόσμο επειδή τον αγαπάει). Προφανώς ο Αϊνστάιν δεν γνώριζε την φιλοσοφία του Προσώπου. Γνώριζε μόνο την φιλοσοφία του Ατόμου, «σκέφτομαι άρα υπάρχω», του Καρτέσιου.
Έτσι το αντιστρόφως ανάλογο του Εγώ και της Γνώσης της εξίσωσής του, «Εγώ=1/Γνώση», εκφράζει την μικρότητα, την αδυναμία, την ανεπάρκεια του Ατομικού Εγώ, (που σκέφτεται μόνο την παντοδυναμία της ύπαρξής του), να διαχειριστεί την Απεριόριστα μεγάλη Γνώση του ανθρώπου του 20ου αιώνα. Αμήχανος αγωνιά, αντιλαμβανόμενος το αδιέξοδο, ότι το Εγώ αυτού του άνθρώπου, χωρίς το εσωτερικό φίλτρο των πράξεών του (τον θεό της αγάπης), γίνεται ο Επικινδυνότερος Βάρβαρος της ιστορίας.