Διότι, σε περίοδο κρίσης και φτώχειας, το αδελφό κόμμα της Ν.Δ. και ο φίλος του Κυριάκου Μητσοτάκη κοίταζαν, σύμφωνα με την ισπανική Δικαιοσύνη, τα καλά και συμφέροντα. Φώναζαν για τη βίλα του Ιγκλέσιας, αλλά φρόντισαν να αρμέξουν από το δημόσιο ταμείο το αντίτιμο για εκατό βίλες. Μαζί με τις πισίνες. Α, και φυσικά καταγγέλλουν σκευωρίες. Δεξιά τεχνογνωσία!
Μια χαιρεκακία, όσο να 'ναι, δικαιολογείται. Γιατί μας έπρηξαν με τον Ιγκλέσιας όλο το προηγούμενο διάστημα οι εγχώριοι θαυμαστές του Ραχόι. Μέχρι τη Βουλή το πήγε το θέμα ο Κυριάκος. Και μια κάποια ικανοποίηση δικαιολογείται, επίσης. Γιατί γίνονται καλύτεροι οι συσχετισμοί στην Ευρώπη. Γιατί το κύμα της αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου καλβινισμού διογκώνεται, με διάφορες μορφές. Γιατί τίποτε δεν πάει χαμένο, ούτε από τον αγώνα της Ελλάδας, ούτε από τους αγώνες του ευρωπαϊκού Νότου, ούτε από το “γαμώτο” της Ευρώπης που αντιστέκεται. Δεν παίρνει η αντίσταση τη μορφή και το περιεχόμενο που θα θέλαμε. Σύμφωνοι. Αλλά υπάρχει και δεν μπορεί κανείς πια να την αγνοεί.
Και η Φώφη; Τώρα που, μετά την πορτογαλική, και η ισπανική σοσιαλδημοκρατία συμπορεύεται με την Αριστερά, και έχει καθαρό μέτωπο με τη Δεξιά, τι πρόκειται να κάνει; Οι του ΠΑΣΟΚ, και της ΔΗ.ΣΥ., θα εξακολουθήσουν να θωρούν ακίνητοι τις αλλαγές στον δικό τους ευρωπαϊκό πολιτικό χώρο; Ακόμα χειρότερα, θα τρέχουν τα πολιτικά τους ποδαράκια πίσω από τα αντιαριστερά τετρακοσάρια του Βενιζέλου και του Λοβέρδου; Ή θα αποφασίσουν επιτέλους να προβληματιστούν για το τι και γιατί έπαθαν, τι έχουν, τι τους πρέπει, αν θέλουν να κρατήσουν κάποια επαφή με τη σοσιαλιστική τους ιστορία, με το σοσιαλιστικό τους ακροατήριο και με τους Ευρωπαίους συντρόφους τους;
Ό,τι τους φωτίσει ο Θεός ας κάνουν. Εκείνο που μπορούμε να κρατήσουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι η μοναξιά του Τσίπρα στην Ευρώπη τελείωσε. Το 2018 δεν είναι 2015. Κι αυτό μπορεί να μας κάνει όλους πιο αισιόδοξους...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου