Το βασικότερο πρόβλημα για τη ΝΔ είναι η ακύρωση των περικοπών στις συντάξεις, που είχαν επιβληθεί ως απαίτηση του ΔΝΤ.
Η Νέα Δημοκρατία είχε επενδύσει στις περικοπές αυτές, ελπίζοντας ότι θα εκμεταλλευτεί την κοινωνική δυσαρέσκεια που θα προκαλούσαν, και μάλιστα πολύ κοντά στις εθνικές εκλογές. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατάφερε να κρύψει την αγωνία της για ενδεχόμενη μη εφαρμογή του μέτρου, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να εκτεθεί σοβαρά, με την δημόσια επίθεση του Κ. Χατζηδάκη στον Μοσκοβισί, αλλά και με τις διαρροές για το σχετικό παρασκηνιακό αίτημα του Κ. Μητσοτάκη στην Μέρκελ.
Επισήμως, η Ν.Δ. έχει τοποθετηθεί εκ του ασφαλούς εναντίον των περικοπών, έτσι ώστε να μην βρεθεί εκτεθειμένη σε οποιαδήποτε έκβαση. Όμως η δημόσια ομολογία, ότι η ακύρωση των περικοπών συνιστά γι’ αυτήν πολιτικό πρόβλημα, ήταν ένα τεράστιο πολιτικό λάθος που δεν διορθώνεται. Ο εκ των υστέρων επικοινωνιακός χειρισμός (όπως η κατάθεση τροπολογίας που εκβίαζε από την κυβέρνηση μονομερή χειρισμό) περισσότερο αναδεικνύει την υποκρισία και τη διγλωσσία, του κόμματος παρά αναιρεί αυτή την εντύπωση.
Πολύ περισσότερο όταν η Ν.Δ. και τα ΜΜΕ που την υποστηρίζουν έχουν εκατοντάδες φορές αναγγείλει την περικοπή των συντάξεων ως τετελεσμένο γεγονός, προβάλλοντας εξόφθαλμα τον διακαή τους πόθο για κάτι τέτοιο, αλλά και την προκλητική αδιαφορία τους για την κοινωνία.
Η αποκάλυψη -και μάλιστα από τα φίλια πυρά της «Καθημερινής»-, ότι η ακύρωση των περικοπών είναι περίπου δεδομένη και για τη γερμανική κυβέρνηση, κατεδάφισε κάθε πρόσχημα και άφησε όλον τον εκνευρισμό της Ν.Δ. να βγει ακατέργαστος στο προσκήνιο.
Η καινούρια γραμμή της Ν.Δ., που καμία ικανοποίηση για την αποτροπή του μέτρου δεν καταφέρνει να δείξει, είναι ότι η κυβέρνηση αντάλλαξε την μη περικοπή των συντάξεων με επιστροφές προσφύγων και υποχωρήσεις στο «Μακεδονικό». Μια “λούμπεν” πολιτική επικοινωνία, με συνωμοσιολογίες επιπέδου «Ελεύθερης Ώρας» και «Μακελειού», που παγιδεύει ακόμα περισσότερο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ακροδεξιά ρητορική.
Την ίδια στιγμή, η υποτιθέμενη αντίθεση “αρχών” της Ν.Δ. στη συμφωνία των Πρεσπών δέχεται ισχυρό πλήγμα μετά τις αποκαλύψεις (πάλι από την «Καθημερινή»!!!) για τις μυστικές συναντήσεις του Ζ. Ζάεφ με τη Μ. Σπυράκη. Η εξομολόγηση της Σπυράκη στον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, ότι η Ν.Δ. αντιτίθεται στη συμφωνία για καθαρά τακτικούς λόγους, όπως οι ισορροπίες με την ακροδεξιά της πτέρυγα και η ψηφοθηρία σε ένα εθνικιστικό ακροατήριο, εκθέτει την αξιωματική αντιπολίτευση στο κοινό των «μακεδονομάχων», αφήνοντας χώρο για πολιτική εκμετάλλευση σε διαφόρων ειδών ακροδεξιούς σχηματισμούς. Την εκθέτει εξίσου στον μεσαίο χώρο, καθώς αποδεικνύει ότι η εκστρατεία μίσους που οργανώθηκε από την Ν.Δ. για το «Μακεδονικό», ενσωματώνοντας άνετα εκδηλώσεις σκληρής ακροδεξιάς βίας, δεν υποκινήθηκε από πατριωτική στάση, αλλά από πατριδοκάπηλο πολιτικό τακτικισμό. Η απόπειρα της Μ. Σπυράκη να υποβαθμίσει τις συναντήσεις της με τον Ζάεφ εμφανίζοντάς τις ως τυχαίες κατάφερε να γελοιοποιήσει τόσο την ίδια όσο και το κόμμα της.
Σε αυτά πρέπει να προστεθεί η απώλεια ψυχραιμίας την οποία δείχνει ο Άδωνις Γεωργιάδης απέναντι στη διερεύνηση του σκανδάλου της Νovartis. Ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. -στον οποίο φαίνεται ότι έχει γίνει υπόδειξη να μιλάει για το θέμα αυτό μόνο για δικό του λογαριασμό και σε καμία περίπτωση εκ μέρους του κόμματος- έστειλε εξώδικο στην εταιρεία, ζητώντας δημόσια δήλωση ότι δεν εμπλέκεται σε χρηματισμό και απειλώντας με αγωγή.
Με την κίνηση αυτή ο Αδ. Γεωργιάδης εγκαταλείπει τη γραμμή της “κυβερνητικής σκευωρίας με κουκουλοφόρους μάρτυρες” και αναδιπλώνεται σε μια τακτική άμυνας απέναντι στην ίδια την εταιρεία, την οποία κατηγορεί ότι αφήνει να τον διασύρουν “για να μην χαλάσει τις σχέσεις της με την κυβέρνηση”. Την ώρα που η σοβαρότατη υπόθεση της Novartis ερευνάται από το FBI, η απλοϊκή εκτίμηση του Αδ. Γεωργιάδη ότι ο πολυεθνικός κολοσσός απλώς σύρεται από την κυβέρνηση σε μια συκοφαντική επιχείρηση εναντίον του δείχνει τη βαθύτατη αγωνία για το αποτέλεσμα των ερευνών, που μπορεί να σημάνει και το τέλος της πολιτικής του σταδιοδρομίας, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό, σε περίπτωση που υπάρξουν στοιχεία εις βάρος του, το κόμμα του να τον αδειάσει για να αποφύγει τα χειρότερα.
Τέλος, αλλά όχι έσχατο: Η Ευρωβουλή ψήφισε την άρση ασυλίας του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Γ. Κύρτσου για οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο, ύψους 600.000 ευρώ. Το ιλιγγιώδες αυτό χρέος έχει προέλθει από την εκδοτική δραστηριότητα του Γ. Κύρτσου, και είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι δύο free press εφημερίδες των οποίων υπήρξε εκδότης είχαν επιδοτηθεί με κρατική διαφήμιση του επίσης τρομακτικού ύψους των 6 εκατομμυρίων ευρώ. Η υπόθεση αυτή αποτελεί ένδειξη μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας κρατικοδίαιτης, αναξιόπιστης και πολιτικά διαπλεκόμενης, που εκθέτει τόσο τον ίδιο όσο και το κόμμα του. Αποτελεί άλλο ένα πλήγμα στη ρητορική της Ν.Δ., μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τα θαλασσοδάνεια του κόμματος και τις παλιότερες για τις δανειακές εκκρεμότητες του Κ. Μητσοτάκη. Και εδώ, η προσπάθεια του ευρωβουλευτή να εμφανιστεί ως ατυχήσας βιοπαλαιστής και να θέσει ζήτημα ρύθμισης του χρέους του κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα αντί να διασκεδάζει τις εντυπώσεις.
ΜΕ όλα αυτά δεδομένα, η φθορά στην εικόνα της Ν.Δ. θα ήταν πολύ
σοβαρότερη αν γύρω της δεν υπήρχε μια ασπίδα ισχυρών ΜΜΕ, που φροντίζει να κατευθύνει αλλού την προσοχή του κοινού. Όμως η μεταμνημονιακή εποχή έχει ξεκινήσει και σε μια περίοδο που η κυβέρνηση θα υλοποιεί τα μέτρα κοινωνικής ανακούφισης, τα οποία εξαγγέλθηκαν στην ΔΕΘ, η γύμνια της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι ολοένα και δυσκολότερο να κρυφτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου