Δυναμίτης για την Δημοτική αρχή του Δήμου Δελφών η επιστολή του κ. Μπάκα στο Δημοτικό συμβούλιο της 29/3/2013.

Κε. Πρόεδρε,  κυρίες κ κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, 

ονομάζομαι Μπάκας Δημήτριος, είμαι Καστελλιώτης  και Δημότης του Δήμου Δελφών. Μέλος της Επιτροπής που εκλέχτηκε 9/3/2013 της Καλλικρατικής Συνέλευσης των Κατοίκων του Χωριού Καστέλλια. 

Καστέλλια : χωριό στα βόρια του νομού Φωκίδας, 35 km από την Άμφισσα, πλησίον της Ε.Ο. Θερμοπυλών – Αντιρρίου. 

Είναι ένα πανέμορφο χωριό στηριζόμενο πάντα στην προσπάθεια των κατοίκων του. Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄60 που με προσωπική εργασία έφερε το νερό στο χωριό, πόσιμο και αρδευτικό, μέχρι σήμερα που έσωσε το χωριό από τις επιφανειακές εξορύξεις και την καταστροφή.

            Αυτά τα λέω γιατί ίσως οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και οι αρμόδιοι Αντιδήμαρχοι δεν γνωρίζουν που βρίσκονται τα Καστέλλια. Έτσι ίσως δικαιολογείται τα 2 και πλέον χρόνια της Καλλικρατικής Δημοτικής Αρχής, δεν επισκέφτηκαν το χωριό στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους. Τόσο πολύ μάλιστα που επίσκεψη για συμμετοχή σε Καλλικρατική Συγκέντρωση Δημοτικών Συμβούλων της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, να θεωρείται διασπαστική και κατακριτέα.

            Ο Αντιδήμαρχος της Δημοτικής Ενότητας το επισκέπτεται όταν είναι υποχρεωτικό ή για άλλους λόγους που θα εξετάσουμε παρακάτω. Η επίσκεψη του Δημάρχου είναι αποκλειστικά στα πανηγύρια και ειδικά όταν τα όργανα είναι πληρωμένα από την S&B, ή συνεργάτες της.

            Τα Καστέλλια είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του Δήμου Δελφών με πλούσια ιστορία και ευρήματα από τους προιστορικούς χρόνους. Με συμμετοχή στους αγώνες του Έθνους, από το 1821 έως το 11940-1944 και τον Αντιδικτακτορικό αγώνα. Αγώνας για το στέριωμα της Δημοκρατίας από το 1974 και μετά , από τα λίγα χωριά που δεν υπήρξαν μπλε- πράσινα- κόκκινα καφενεία. Παρά τις πολλές και κάποιες φορές έντονες πολιτικές διαφορές, η διχόνοια ποτέ δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος , αν και υπήρξαν προσπάθειες διαφόρων να τις σπείρουν διότι έτσι απαιτούσαν τα συμφέροντά τους. Το χωριό πάντα ενωμένο πορεύεται στην ιστορία. Παρόλα αυτά στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του Δήμου Δελφών το 2011, τα Καστέλλια είναι  από τα ελάχιστα χωριά  αν όχι το μοναδικό που αναφέρεται χωρίς καμία συνοδευτική λέξη, στην κυριολεξία καμία παρουσιάζεται δε σαν συνοικία του Αποστολλιά.

            Τα Καστέλλια από τα πρώτα χωριά με δικές του πηγές και σύστημα ύδρευσης που  κατασκευάστηκε με εθελοντική εργασία, σήμερα έχει σε πολύ μεγάλο μέρος του δικτύου , σωλήνες αμιάντου, το μοναδικό χωριό του πρώην Δήμου Γραβιάς, έχει νερό εφόσον περισσεύει της Καλοσκοπής και εφόσον δεν εφαρμόζεται απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας.

            Τα Καστέλλια από τα πρώτα χωριά με αρδευτικό δίκτυο για εξυπηρέτηση της καλλιέργειας καπνού το οποίο επεκτεινόταν σε όλη την καλλιεργήσιμη γη του χωριού. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του δικτύου μεταφοράς έχει καταστραφεί από τις εξορύξεις και τις συναφείς εργασίες, το δε υπόλοιπο εντός της καλλιεργήσιμης γης έχει παντελώς καταστραφεί. Με αποτέλεσμα ο πρώην μόνος ποτιστικός κάμπος της περιοχής σήμερα να είναι ο μόνος μη καλλιεργήσιμος. Το δε δίκτυο μέσα στο χωριό χρησιμοποιείται σαν ανοικτός αγωγός μεταφοράς λυμάτων με την ανοχή του Δήμου και των αρμοδίων Υπηρεσιών.

            Τα Καστέλλια είναι από τα ελάχιστα χωριά του Βοιωτικού Κηφισσού στο οποίο δεν έχει γίνει αναδασμός. Νερά για άρδευση και δίκτυα για άρδευση δεν υπάρχουν. Έτσι η γεωργία είναι ανύπαρκτη.

            Τα Καστέλλια είναι χωριό που δεν μπορεί να αξιοποιήσει τα βουνά του όσο υπήρχαν , τα νερά του όσο υπήρχαν, τις ομορφιές της φύσης του για την ανάπτυξη διαφόρων δραστηριοτήτων και οικοτουρισμού. Γιατί όπου να στρέψεις το βλέμμα σου υπάρχουν ξεκοιλιασμένα βουνά, πράγμα που προφανώς αηδιάζει όσους ασχολούνται ή στοιχειωδώς αγαπούν την φύση, αλλά και κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενο άνθρωπο. Τα Καστέλλια ήταν ένα χωριό με μεγάλη κτηνοτροφία, πάνω από 40.000 γιδοπρόβατα, παράλληλα στην καλλιέργεια κάθε σπιθαμής γης. Σήμερα με ανύπαρκτες καλλιέργειες τα γιδοπρόβατα είναι κάτω από 1000 εφόσον έχουν καταστραφεί όλοι οι βοσκότοποι από την εξόρυξη βωξίτη, έχουν καταστραφεί οι πηγές που ξεδιψούσαν τα ζώα και έχουν κοπεί τα περάσματα επικοινωνίας των βοσκοτόπων.      

            Ο μόνιμος πληθυσμός του χωριού μειώθηκε δραματικά, λόγω των μεγάλων δυσκολιών ανάπτυξης κάθε δραστηριότητας. Τα Καστέλλια είναι ένα χωριό που τα τελευταία χρόνια δεν έγινε και δεν προβλέπεται κανένα έργο.

Τα Καστέλλια διαθέτουν πολλές εκτάσεις με μεγάλες ποσότητες και καλής ποιότητας βωξίτη.

            Ποιός είπε και από πού συμπεραίνεται ότι μια περιοχή στην Ελλάδα που διαθέτει ορυκτό πλούτο δεν έχει κανένα δικαίωμα στην ζωή , πρέπει να καταστραφεί σε όφελος κάποιων μετόχων που φορολογούνται στο Λουξεμβούργο.

            Το χωριό απλώνεται στους πρόποδες δύο υψωμάτων, της «Αλεφάντως» και του «Αη.Βασίλη», τα οποία χωρίζει ο χείμαρρος  ακόμη, Βοιωτικός Κηφισσός. Στα δύο υψώματα υπάρχει βωξίτης και αυτός εξορύσσεται αφενός με υπόγειες στοές αφετέρου στις πίσω πλευρές με επιφανειακές εξορύξεις οι οποίες έχουν προκαλέσει μία μη αναστρέψιμη και τρομακτική υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Η αδίστακτη εταιρεία της οικογένειας Κυριακόπουλου άρχισε ενέργειες να πάρει επιφανειακά  και τα κοιτάσματα που είναι ορατά από τα Καστέλλια , να καταστρέψει τα κεφαλάρια και να εκθέσει το χωριό σε τεράστιο κίνδυνο από πλημμύρες, κατολισθήσεις και κατακρημνίσεις.

            Για τον Αη. Βασίλη, η διαδικασία ξεκινά 27/7/1982 με υποβολή μελέτης. Στις 25/5/1983 με τον Αριθμό Πρωτοκόλλου 31336/482 η Διεύθυνση Περιβάλλοντος του ΥΧΟΠ απαντά και εγκρίνει την μελέτη με πρώτο όρο: « Η εκμετάλλευση του κοιτάσματος Νερά 4.5. 6.7 έχει τροποποιηθεί με μείωση της εκσκαφής κατά το τμήμα που ήταν ορατό από την περιοχή του χωριού Καστέλλια, αφήνοντας περίπου 200.000 τόνους βωξίτη εκτός εκμετάλλευσης. Να γνωστοποιηθεί μέχρι 31/12/1983 στην Υπηρεσία μας η πρόθεση των ενδιαφερομένων για την εκμετάλλευση του τμήματος αυτού του κοιτάσματος με υπόγεια έργα στα γενικότερα πλαίσια της έννοιας της οικονομίας του κοιτάσματος.»

            Στις 25/7/1983 στο πρακτικό Αρ. 9 και αρ. αποφάσεως 25, το Κοινοτικό Συμβούλιο της Κοινότητας Καστελλίου, αποφασίζει «Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτραπεί η παραμικρή ζημιά στις προσόψεις προς το χωριό, δηλαδή  Κεφαλάρια κ.λ.π. ούτε καν να προβάλλουν μηχανήματα της εταιρείας ορατά προς το χωριό.»

            Η Διεύθυνση Δασών Ν.Φωκίδας στα πλαίσια των παραπάνω αποφάσεων αλλά τηρώντας και τον νόμο 998/79 « Περί προστασίας των δασών και των δασικών γενικά εκτάσεων της χώρας» εγκρίνει με την Αρ. Πρωτ. 419/20-9-1985 απόφασή της την διενέργεια διεξαγωγής εργασιών σε 78 στρέμματα λιγότερα από τα αιτούμενα και το πρωτόκολλο εγκατάστασης την 7/3/1986 είναι για την θέση Νερά 4. 5. 6. 7 έκτασης 737, 719 στρεμμάτων αντί για 815, 764 στρέμματα. Τα 78 στρέμματα που λείπουν, είναι ακριβώς η Τσούκα του Αη. Βασίλη και η ¨ όμορφη¨ πλαγιά που κατακρεουργήθηκαν. Το ίδιο συμβαίνει και στην ανανέωση της άδειας επέμβασης στις 25/10/2000 με Αρ. Πρωτ. 1152 και στις 1/12/2010 με Αρ. Πρωτ. 1665 αποφάσεων της Διεύθυνσης Δασών.

            Για την «Αλεφάντω» η διαδικασία ξεκινά επίσης στις 27/7/1982 με την υποβολή μελέτης για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων βωξίτη στις θέσεις «Αλεφάντω» 660/690-700/730-780-770 . Στις 25/5/1983 η Διεύθυνση Περιβάλλοντος του ΥΧΟΠ εγκρίνει την μελέτη επιπτώσεων και αντιμετώπισής τους διατηρεί όμως επιφυλάξεις αν δοθεί έγκριση επέμβασης και αναφέρει «Η παρούσα θεώρηση, δεν αποτελεί έγκριση επέμβασης, αλλά γίνεται στα πλαίσια του άρθρου 45 παρ. 5 του νόμου 998/ 79. Αρμόδιος για την έγκριση είναι ο Νομάρχης ή ο Υπουργός Γεωργίας, με σύμφωνη γνώμη του  Συμβουλίου Δασικής πολιτικής ( αρθρο 57 παρ.2 του νόμου 998/79 ) ».

            Στις 12/10/1984 με την Αρ. Πρ. 1295 απόφασής της η Διεύθυνση Δασών Φωκίδας η οποία υπογράφεται από τον τότε Νομάρχη Φωκίδας Μ. Κακλανδή και τον Προϊστάμενο Γ.Δ. Αθανάσιο Αντωνίου , αναφέρει: « Παράγραφος 4: για το κοίτασμα της περιοχής «Αλεφάντω» που περιλαμβάνεται στο ίδιο αίτημα θα αποφασίσει ο Υπουργός Γεωργίας σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 57  του νόμου 998/79 γιατί η έκταση χαρακτηρίζεται προστατευτική ( κατηγορία Β παράγραφος 1 του άρθρου 4 του ίδιου νόμου ) ». Η απόφαση είναι προς ΑΕΜ.ΒΩΞΙΤΑΙ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ και κοινοποιείται στο Δασαρχείο Άμφισσας και στην Επιθεώρηση Μεταλλείων Νοτίου Ελλάδος.

            Στις 3/12/1985 με την υπ’αρ. 29 απόφασή του το κοινοτικό συμβούλιο Καστελλίων Ν. Φωκίδας αποφασίζει ομόφωνα για τη μη παραχώρηση της αιτούμενης έκτασης στη θέση «Αλεφάντω».

Με την 81962/434/10-2-1986 απόφαση ο αν. Υπουργός Γεωργίας αποφασίζει: «Απορρίπτουμε το αίτημα της ΑΕΜ Βωξίται Παρνασσού και δεν εγκρίνουμε την επέμβαση και εκμετάλλευση βωξίτη σε δημόσια δασική έκταση (Δάσος) εμβ. 110,732 στρ. στη θέση «Αλεφάντω» περιφέρειας Κοινότητας Καστελλίων Ν. Φωκίδας για τους εξής βασικούς λόγους: Α) Γιατί η έκταση αυτή ασκεί ιδιαίτερη προστατευτική σημασία στον οικισμό Καστελλίων επειδή βρίσκεται πολύ κοντά σ΄ αυτό και εκτιμούμε ότι λόγοι γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος επιβάλλουν την διατήρηση της βλάστησης. Β). Γιατί η χρήση εκρηκτικών υλών εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τα παρακείμενα σπίτια και λοιπά κτίρια των κατοίκων Καστελλίων. Γ). Γιατί θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής.

Για την απόφαση αυτή ο υπουργός παίρνει υπόψη του και τις ΑΠρ 15/13-1-86, ΑΠρ 1856/84/5-3-85 και 4899/21-11-83 αποφάσεις της Δ/νσης Δασών Φωκίδας και Δασαρχείου Άμφισσας με τις οποίες εισηγούνται τη μη χορήγηση σχετικής έγκρισης επέμβασης στην έκταση των 110,732 στρ. στη θέση «Αλεφάντω» Κοινότητας Καστελλίων επειδή εμπίπτει στη κατηγορία των δασών της παρ. 1 αρθ. 3 και στη κατηγορία των προστατευτικών δασών και δασικών εκτάσεων της παρ. 1β αρθρ. 4 του ν. 998/79 δεδομένου ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον οικισμό της Κοινότητας Καστελλίων (σύμφωνα με συμπληρωματική Μελέτη Επιπτώσεων στο περιβάλλον κοντινότερη απόσταση 620μ)  και έχει για το λόγο αυτό προστατευτική σημασία για τον ίδιο οικισμό.

Η απόφαση αυτή είναι προς το Δασαρχείο Άμφισσας και κοινοποιείται στη Δ/νση Δασών, στην Επιθεώρηση Μεταλλίων Ν. Ελλάδος και στην ΑΕΜ Βωξίται Παρνασσού.

Η εταιρεία επανέρχεται για έγκριση ΜΠΕ σύμφωνα με το Ν 1650/86 και στον τόμο Α σελ.209 που συνοδεύει την ΚΥΑ 176598/4446/22-12-2003 στο κεφάλαιο «Κέντρα Τοπιακής Ευαισθησίας» στο τομέα ΒΤ2/1 αναφέρεται: Οικισμός Καστελλίων Τα κοιτάσματα «Αλεφάντω» βρίσκονται σε απόσταση 2ΚΜ σχετικώς με την Κοινότητα Καστελλίων, με τμηματική όμως και εφαπτομενική ορατότητα.

Τούτο εξόφθαλμα ψευδές και παραπλανητικό ακυρώνει όλη τη ΜΠΕ σαν αναξιόπιστη και προκλητικά επικίνδυνη διότι εκτός των άλλων καλύπτει τους κινδύνους που δημιουργούνται για τον οικισμό και δεν προβλέπει μέτρα αντιμετώπισής τους.

Και ενώ η εταιρεία S&B Βιομηχανικά Ορυκτά ΑΕ γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη περιοχή έχει ενταχθεί στην ΚΥΑ έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων με ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία στις 6/9/2011 ζητά με αίτησή της έγκριση επέμβασης σε Δημόσια Δασική έκταση στις θέσεις «Αλεφάντω» συνολικής έκτασης 75,895στρ. δίπλα στα σπίτια σε απόσταση 650μ από αυτά και με βάθος εκσκαφής 30μ.

Το Δασαρχείο Άμφισσας εφαρμόζοντας πάλι το νόμο 998/79 ενώ πριν πρότεινε τη μη έγκριση τώρα προτείνει την έγκριση επέμβασης. Ο νόμος δεν άλλαξε. Τι άλλαξε αλήθεια;

Η Δ/νση δασών Φωκίδας στις 17/7/2012 με την 809/110687 απόφαση υπογεγραμμένη από τη δασοπόνο ΤΕ Λ. Λαυδαριά α.α. Δ/ντή Δασών Φωκίδας εγκρίνει την επέμβαση στις θέσεις «Αλεφάντω». Εφαρμόστηκε πάλι ο Ν. 998/79 βάσει του οποίου είχε απορριφθεί από τον Νομάρχη και τον Υπ. Γεωργίας το ίδιο αίτημα. Γνωρίζει όμως και επικαλείται ως αρμοδιότητες του Υπουργού που μεταφέρονται ως δικές της αρμοδιότητες. Άρα ήξερε πολύ καλά τι υπέγραφε και το Δασαρχείο Άμφισσας και η Δ/νση Δασών Φωκίδας.

Με την ΑΠ 360/43542/6-3-2013 αίτησή μου προς το Δασαρχείο Άμφισσας με θέμα: Χορήγηση εγγράφων σχετικών με την έκδοση άδειας εγκατάστασης στους μεταλλευτικούς χώρους «Αλεφάντω» ζητώ δημόσια έγγραφα και εξηγήσεις. Στην αίτησή μου απαντά το Δασαρχείο με την ΑΠρ 361/43542/12-3-2013 επιστολή του, ότι ανεκλήθει η απόφαση και ως εκ τούτου παρέλκει η χορήγηση των αιτουμένων στοιχείων. Τα αιτούμενα στοιχεία όμως θα μας έδειχναν με ποιο τρόπο  πάρθηκε η απόφαση, αν ήταν αιτιολογημένη ή χαριστική κλπ πώς ο νόμος γίνεται λάστιχο ανάλογα τις ορέξεις στελεχών της διοίκησης.

Στη Δ/νση Δασών Φωκίδας υπέβαλα δύο αιτήσεις την με ΑΠ 304/40977/4-3-2013 πριν γνωρίσω την έκδοση άδειας επέμβασης και την με ΑΠ 331/43837/6-3-2013 αφού γνώρισα την έκδοση άδειας επέμβασης με θέμα και στις δύο Χορήγηση εγγράφων σχετικών με την έκδοση άδειας επέμβασης στους μεταλλευτικούς χώρους «Αλεφάντω».

Η απάντηση και στις δύο αιτήσεις εκκρεμεί και πιστεύω θα δώσει απαντήσεις με τι κριτήρια δόθηκε η άδεια επέμβασης.

Επίσης στις 6-3-2013 με την ΑΠ 360/43534 αίτησή μου προς το Δασαρχείο Άμφισσας και θέμα: Παραχώρηση στοιχείων σχετικά με το χώρο εξόρυξης Νερά 4,5,6,7 στη περιοχή Καστέλλια Φωκίδας.

Ζητώ να διευκρινιστεί πού βρίσκονται τα 78 στρ. που δεν έχει δοθεί άδεια επέμβασης. Αν η Τσούκα του Αι Βασίλη και η «Όμορφη  Πλαγιά» που καταστράφηκε, ανήκει στο χώρο αυτό. Τα ίδια ανέφερα και στην από 2-3-2012 καταγγελία μου.

            Από τα μέχρι τώρα στοιχεία φαίνεται ότι η επέμβαση στον Αη.Βασίλη είναι παντελώς παράνομη, η δε επέμβαση στην «Αλεφάντω» στηριζόταν σε ψευδής, παράνομες και επικίνδυνες αποφάσεις.

Αυτά η εταιρεία τα γνώριζε πολύ καλά. Όπως γνωρίζει πολύ καλά και τη ποσότητα 400.000 τόνων και στις δύο περιοχές και τη ποιότητα ( πολύ καλή ) του μεταλλεύματος.

            Γνωρίζει επίσης ότι οι ελεγκτικές υπηρεσίες αν δεν προσκληθούν θα είναι παντελώς προκλητικά αδιάφορες, ακόμα και αν προκληθούν γενικώς. Πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα . Το πρόβλημα είναι οι τοπικές κοινωνίες, οι τοπικοί Δήμοι που θίγονται, που καταστρέφονται, αλλά έχουν και συμφέρον μιας και τα όποια πρόστιμα εισπράττονται από την τοπική αυτοδιοίκηση.

            Αρχίζει έτσι η πολιτική της «Καλής συνεργασίας στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας». Αυτή τη πολιτική άρχισαν να κτίζουν από το 2003. Τα δωράκια και τα αντίστοιχα ευχαριστήρια οι χάντρες και τα καθρεφτάκια, θα διευκολύνουν την εταιρεία μέχρι να βγει η απόφαση το 2007 του Συμβουλίου Επικρατείας ( Απόφαση 1990/2007 ) με την οποία παρ’ όλα αυτά εξαιρέθηκαν από την ΚΥΑ 176598/4446/22-12-2003  έξι εκμεταλλεύσεις και στη τροποποιητική της ΚΥΑ  164818/2323/31-8-2010  σε αυτές τις εκμεταλλεύσεις απαγορεύεται ακόμη και η απόληψη  αποκαλυφθέντος  κοιτάσματος και σε άλλες επιβάλλεται η υπόγεια εκμετάλλευση.

            Το 2005 αρχίζει η αλληλογραφία του Τοπικού Καστελλίου με την  S&B, με τη μεσολάβηση του τότε Δημάρχου του Δήμου Γραβιάς, όπως τα αναλύω στη σελίδα 68 της από 2-3-2012 καταγγελία μου.

            Οι δεσμοί αναπτύσσονται με την εκλογή του νέου Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας του Δήμου Δελφών. Το αλισβερίσι αυτό και τα αποτελέσματά του αναλύω στις σελίδες 60 ως 67 της καταγγελίας μου.

            Τελικό αποτέλεσμα η παράνομη, βάρβαρη και προκλητική καταστροφή της Τσούκας του Αη.Βασίλη και η τεράστια καταστροφή της ¨ Όμορφης Πλαγιάς ¨ .

            Αντισταθμιστικά σε αυτά 50.000 Euro  με μη νόμιμο τρόπο. Εκτός αν είναι νόμιμο να βάζουμε τον Πολιτιστικό Σύλλογο να εισπράττει αντί του Δήμου και να πληρώνει αντί αυτού, χωρίς παραστατικά.

            Όποιος δεν έχει καταλάβει την αγανάκτηση, την οργή, την προσβολή και την ξεφτίλα που ένιωσε ο Καστελλιώτης από αυτή την ενέργεια, δεν έχει καταλάβει τίποτα, δεν μπορεί να ερμηνεύσει τα ψηφίσματα των συγκεντρώσεων του χωριού.

            Στις 19-2-2013 το Συμβούλιο Τοπικής Κοινότητας Καστελλίου αποφασίζει ομόφωνα : 1) Ουδεμία μεταλλευτική επέμβαση για εξόρυξη βωξίτη στην υπερκείμενη του χωριού περιοχή – θέση «Αλεφάντω», γιατί βρίσκεται στην άνωθεν των σπιτιών κορυφογραμμή της Τοπικής Κοινότητας Καστελλίων ( Κεφαλάρι του χωριού ) .

2) Άμεση σύγκλιση γενικής συνέλευσης των κατοίκων του χωριού με ευρεία ανακοίνωση αυτής και ταυτόχρονη ενημέρωση να παραστούν όλοι οι κάτοικοι και φορείς του χωριού.

            Στις 28-2-2003 πληροφορηθήκαμε ότι έχει δοθεί άδεια επέμβασης στην «Αλεφάντω». Κάποιοι μπορεί να το ήξεραν νωρίτερα, αλλά δεν ήταν γνωστό. Ως τότε καμία κίνηση για τη σύγκλιση συνέλευσης.

Στις 4-3-2013 αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και με πρωτοβουλία μου στην ιστοσελίδα του χωριού το κάλεσμα για συγκέντρωση στα Καστέλλια και τοιχοκολλήθηκε σε όλα τα καταστήματα του χωριού.

            Το κάλεσμα είχε τον χώρο, την ημερομηνία και την ώρα συγκέντρωσης. Είχε αεροφωτογραφία με τις θέσεις των κοιτασμάτων και αποστάσεις από τα σπίτια του χωριού, είχε και το θέμα της συγκέντρωσης: « ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ».

            Και αντί να προχωρήσουμε ενωμένοι προς την κατεύθυνση αυτή αρχίζουν κινήσεις διάσπασης του χωριού, τάχα για ενημέρωση. Σκοπός με κάθε μέσο απόφαση υπέρ της εκμετάλλευσης. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ενώ στους σκοπούς του περιλαμβάνεται «η μελέτη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου μας», προσπαθεί να εκμαιεύσει απόφαση υπέρ της εξόρυξης με κύρια αιχμή τους εργαζόμενους που θέλοντας και μη πρέπει να εκφράζονται υπέρ της εταιρείας.

            Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας καλεί σε έκτατη συνεδρίαση το Τοπικό Συμβούλιο για ενημέρωση από την εταιρεία για το πώς θα βιάσουν τον τόπο μας. Η εταιρεία καλεί τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν και να πάρουν θέση υπέρ της. Ο Αντιδήμαρχος τρέχει από κοντά με την παρουσία του να προσδώσει κύρος στην συνεδρίαση, να διευκολύνει «την ενημέρωση» . Δεν λέει όμως κουβέντα για όλες τις προηγούμενες αποφάσεις από το 1983 έως το 20013.

            Ο εκμεταλλευτής γνωρίζει πολύ καλά ότι η απόφαση που κρατάει στα χέρια του είναι παράνομη, καταχρηστική και επικίνδυνη, στηρίζεται σε μία τρίχα, προσπαθεί να προσφέρει χάντρες και καθρεφτάκια, δεν τα καταφέρνει και περνάει στις απειλές θυμίζει την ανεργία κλπ γίνεται απόλυτα ξεδιάντροπος και φεύγει χωρίς αποτέλεσμα για αυτόν.

            Παράλληλα το Τοπικό βγάζει ανακοίνωση για Καλλικρατική Συνέλευση των κατοίκων , την ίδια μέρα με την προγραμματισμένη συγκέντρωση, στον ίδιο χώρο αλλά μισή ώρα αργότερα, χωρίς να αναφέρει θέματα.

            Συμφωνούμε να γίνει κοινή συγκέντρωση για να μην διασπαστεί το χωριό με πρώτο και κύριο θέμα, το θέμα της «Αλεφάντως» και δίνονται τα χέρια για ενωτική συγκέντρωση σωτηρίας του χωριού.

Η εταιρεία και οι εκφραστές της όμως είχαν άλλον σχεδιασμό. Έπρεπε οπωσδήποτε να διαλύσουν τη συγκέντρωση, να μην παρθεί απόφαση. Έφεραν εργαζόμενους από όλη τη Φωκίδα, πολύ πριν την αρχική ώρα, με επικεφαλής τον υπεύθυνο προσωπικού της εταιρείας  και έπιασαν τις πόρτες του προαύλιου χώρου, ασκώντας πίεση σε όποιον χωριανό πήγαινε στη συγκέντρωση. Δύο ερωτήματα:1) Τα σωματεία τους, το Εργατικό Κέντρο δε μπορούσαν να προστατέψουν αυτούς τους εργαζόμενους ; Πήραν κάποια θέση; 2) Ο αντιδήμαρχος ζήτησε από την εταιρεία να τους αποσύρει προστατεύοντας την Καλλικρατική συνέλευση;

Οι χωριανοί, χωρίς ενδοιασμό, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τις προσπάθειες εκφοβισμού, συγκεντρώθηκαν την αρχικά προγραμματισμένη ώρα με υπομονή, στοιβαγμένοι σε μια αίθουσα πολύ μικρότερη των απαιτήσεων άντεξαν όλες τις προκλήσεις του αντιδημάρχου.

Ο αντιδήμαρχος προκλητικά και ξεδιάντροπα έκανε ότι ήταν δυνατόν να μην αρχίσει η συνέλευση, μας ντρόπιασε εξισώνοντας Δημοτικούς Συμβούλους, τον Βουλευτή Φθιώτιδας Β. Κυριακάκη και άλλους φίλους του χωριού που είχαν προστρέξει για συμπαράσταση με τους φερμένους από την εταιρεία εκβιαστικά για να ασκήσουν τρομοκρατία στη συνέλευση. Προκλητικά αγνοούσε ότι όλος ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί, είχε έρθει από Αθήνα και αλλού για το θέμα της Αλεφάντως και όχι να ακούσει τα χιλιοειπωμένα και γνωστά ότι κανένα έργο δεν προγραμματίζεται για το χωριό, ότι θα δρομολογηθεί για 15^η φορά η κατασκευή βιολογικού όχι όμως και αποχέτευσης στο χωριό. Εξέθεσε και ντρόπιασε τον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας ο οποίος είχε κανονίσει και συμφωνήσει τα της συγκέντρωσης. Μετά τη σθεναρή αντίσταση των κατοίκων παραδέχτηκε ότι ήθελε να συζητήσει άλλα θέματα και την Αλεφάντω τελευταίο.

Μετέφερε τη θέση του Δημάρχου ότι θα είναι υπέρ σε ότι αποφασίσει το χωριό. Την πιο αντιδραστική και χυδαία θέση που μπορεί να εκφραστεί από δημόσιο πρόσωπο, θέση που μαζί με τις αλλεπάλληλες συγκεντρώσεις με αιχμή τους εργαζόμενους:

1) Άφηνε εκτεθειμένους τους εργαζόμενους στις πιέσεις της εταιρείας η οποία τους απαξίωνε, τους πρόσβαλλε την προσωπικότητα και τους χρησιμοποιούσε σαν το μακρύ χέρι για τα συμφέροντα της, εξισώνοντας τα συμφέροντα των μετόχων με τα συμφέροντα των εργαζομένων και των παιδιών τους.

2) Καλλιεργεί τη διχόνοια μεταξύ των κατοίκων προσπαθώντας να επαναφέρει ένα θέμα που έχει λυθεί εδώ και τριάντα χρόνια.

3) Εξευτελίζει τους εργαζόμενους στα μάτια των συχωριανών μας. Γίνονται γελοίοι όταν λένε για να πάρω τριάντα μεροκάματα εγώ, ας γκρεμιστεί το χωριό. Κάτι βέβαια που δεν ήθελαν να το πουν.

4) Καλύπτει μια παράνομη και επικίνδυνη απόφαση, τη φέρνει ισότιμη με νόμιμες αποφάσεις.

5) Αυτός που έχει θεσμικό ρόλο έχει υπηρεσίες και συμβούλους . Μπορεί να κάνει αποτίμηση της κατάστασης και να υποστηρίξει μια θέση με επιχειρήματα αν συμφέρει ή όχι. Από ποιόν περιμένει να αποφασίσει από τον εκβιαζόμενο, τον άνεργο, αυτόν που δεν έχει πρόσβαση ούτε καν σε δημόσια έγγραφα. Και μετά να ρθεί αυτός με τους νικημένους πάνω από ερείπια να εισπράξει τη νίκη. Αηδία κατάντησε πια.

Μας δήλωσε ο αντιδήμαρχος ότι είναι υπέρ της εξόρυξης, θέτοντας όμως κόκκινες γραμμές. Δεν μας δήλωσε όμως ποιες είναι αυτές. Η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων παράδειγμα είναι κόκκινη γραμμή;

Μας δήλωσε ότι ο Αη Βασίλης καταστράφηκε είτε το θέλουμε είτε όχι, δηλαδή ότι λίγο πολύ η εταιρεία κάνει ότι θέλει και πρέπει να υποκύπτουμε. Δεν μας είπε όμως ποιοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό.

Μας δήλωσε ο κ. αντιδήμαρχος ότι ευτυχώς ή δυστυχώς στον τόπο μας υπάρχει μετάλλευμα και πρέπει να προσαρμοστούμε. Η εξόρυξη όμως να γίνει προς όφελος ποιού; Του μετόχου που φορολογείται στο Λουξεμβούργο, χωρίς να πληρώνει ούτε ένα ευρώ για το μετάλλευμα ή προς όφελος του τόπου μας, του λαού μας και της Ελλάδας; 

Όσον αφορά τα οφέλη από τη μεταλλεία και το μέγεθος τους στην ανάπτυξη του νομού τα αναφέρω στη σελίδα 69 της από 2-3-2012 καταγγελίας μου. Επισημαίνουμε όμως ότι μια περιοχή που ορίζεται για κάποια επιβαρυντική δράση, για να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη παίρνονται μέτρα και ενισχύονται δράσεις που ισορροπούν τουλάχιστον τις ζημιές και φέρνουν συνολικά θετικά αποτελέσματα

Η απάντηση των Καστελλιωτών σε όλα αυτά ήταν αφοπλιστική: υπερψήφισαν στη συνέλευση το ψήφισμα που λέει τα πράγματα με το όνομά τους και έτρεξαν να το υπογράψουν φανατικά πολλές εκατοντάδες συνχωριανοί.

Η απόφαση έγκρισης επέμβασης ανακλήθηκε μιας και ήταν παντελώς παράνομη, καταχρηστική και επικίνδυνη.

Δεν μας πείθουν όμως ότι έγινε εκ παραδρομής. Πρέπει να το αποδείξουν. Εμείς πρέπει να διασφαλίσουμε ότι το θέμα δεν θα επανέλθει ποτέ. Προσπάθησαν και προσπαθούν με κάθε τρόπο, χρησιμοποιούν κάθε μέσον για να διαλύσουν το χωριό. Δεν τα κατάφεραν ούτε θα τα καταφέρουν.

Το χωριό είναι ενημερωμένο, ενωμένο, αποφασισμένο και θα παλέψει για τα δικαιώματά του. Όποιος προσπαθεί να σπείρει μικροκομματικά τη διχόνοια και να αμβλύνει τις αντιστάσεις είναι μακριά νυχτωμένος. Θα φάει τα μούτρα του και θα είναι μέρα μεσημέρι.

Η επιτροπή κατοίκων θα εργαστεί για την υλοποίηση των αποφάσεων των συνελεύσεων.

Ζητούμε από το Δημοτικό συμβούλιο την υιοθέτηση των απαιτήσεών μας και τις ενέργειες ώστε να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας.         

 

Άμφισσα, 29/3/2013

Δ. ΜΠΑΚΑΣ