ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11/12 στις 9μμ
και ΣΑΒΒΑΤΟ 12/12 στις 7.30μμ
το πολυβραβευμένο
αριστούργημα «Το αλάτι της γης» (2014)
των Βιμ
Βέντερς και Τζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγκάδο
ΒΡΑΒΕΙΑ
Υποψηφιότητα καλύτερου
ντοκιμαντέρ ΟΣΚΑΡ 2015, Ειδικό βραβείο Φεστιβάλ Καννών, Βραβείο κοινού στο
Διεθνές Φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν, Βραβείο Σεζάρ (της Γαλλικής Ακαδημίας),
Βραβείο Γκόγια 2015 (της Ισπανικής Ακαδημίας), Βραβείο κοινού Ευρωπαϊκού
Κινηματογράφου και 8 ακόμα βραβεία.
Η ζωή και το έργο του κορυφαίου φωτογράφου και ακτιβιστή
Σεμπαστιάο Σαλγκάδο.
Tα τελευταία
40 χρόνια, ο 70χρονος Βραζιλιάνος θρύλος της σύγχρονης φωτογραφίας Σεμπαστιάο
Σαλγκάδο ταξιδεύει σε όλες τις ηπείρους, από την Αφρική μέχρι την Αλάσκα και
από τον Αμαζόνιο μέχρι τη Νέα Υόρκη, καταγράφοντας τις αλλαγές της ανθρωπότητας.
Έχει υπάρξει αυτόπτης μάρτυρας μεγάλων γεγονότων της πρόσφατης ιστορίας. Οι
ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, κλασσικά πλέον έργα τέχνης, αποτελούν μια
συγκλονιστική καταγραφή της ανθρωπότητας στα τέλη 20ου - αρχές 21ου
αιώνα. Συνεχίζει να ταξιδεύει στον πλανήτη αναζητώντας παρθένα σημεία, άγρια
χλωρίδα και πανίδα και μεγαλοπρεπή μοναδικά τοπία σ' ένα τεράστιο έργο
καταγραφής της ομορφιάς του πλανήτη Γη.
Μια συγκινητική ταινία που ξεπερνά
κατά πολύ το θέμα της και μεταμορφώνεται σε σπουδή για τον άνθρωπο και το
περιβάλλον του.
«Είναι πολύ δύσκολο να έχεις μπροστά
από την κάμερά σου έναν φωτογράφο» ακούγεται η φωνή του Βιμ Βέντερς να λέει, στα πρώτα λεπτά της
ταινίας. «Ένας φωτογράφος αδυνατεί να
αφεθεί, να σταθεί απλά ως στοιχείο του δικού σου πλάνου. Συνεχώς αντιδράει στη
δράση. Σηκώνει το όπλο του, την κάμερα της επιλογής του, και ξαφνικά, εσύ
βρίσκεσαι αντικείμενο του δικού του κάδρου...» Έτσι μας πρωτοσυστήνει ο
Βέντερς τον άνθρωπο που τον ενέπνευσε να καταθέσει ακόμα ένα ντοκιμαντέρ, μετά
τη συγκλονιστική Πίνα Μπάους.. «Έτσι κι
αλλιώς να εξηγήσεις κινηματογραφικά την τέχνη της φωτογραφίας είναι κάτι το
ακατόρθωτο. Σκεφθείτε τι σημαίνει ''φωτογραφία'' στα ελληνικά: κάποιος που
γράφει με φως...»
Κι
αν δεν καταλαβαίνεις τι τράβηξε τον Βέντερς στον συγκεκριμένο φωτογράφο, θα το
πει ξεκάθαρα: «Με έπεισε ότι πέρα από τα
κάδρα, πέρα από το μαγικό κιαροσκούρο, ο Σαλγκάδο νοιαζόταν για τον άνθρωπο
μέσα στη φωτογραφία. Για τον Σεμπαστιάο
Σαλγκάδο οι άνθρωποι παντού διαφορετικοί και όμως ίδιοι, είναι «το αλάτι της ζωής...»
Με
την μειλίχια φωνή του, μία ταπεινότητα που διαθέτουν μόνο οι σπουδαίοι καλλιτέχνες
και μία βαθιά κατανόηση των όσων έχει απαθανατίσει, ο 70χρονος Σαλγκάδο μας
περιηγεί στις πιο απόκρυφες γωνιές της γης ως ένας σύγχρονος
Οδυσσέας-παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης (ικανής για το πιο μαγικό, αλλά και
για το πιο απάνθρωπο πράγμα). Μέσα από τις φωτογραφίες του που ο Βέντερς
καδράρει με ευαισθησία και τελειότητα, συνταξιδεύουμε κι εμείς ανά τον κόσμο.
Πρώην
Οικονομολόγος ο ίδιος ξεκίνησε να παίρνει τη μηχανή της γυναίκας του στις
αποστολές για λογαριασμό της World Bank στην Αφρική - μέχρι που αποφάσισε ότι
αυτό ήταν το κάλεσμά του και παραιτήθηκε από τη σταθερή του δουλειά. Η πρώτη
του συλλογή «The Other Americas» τον
βρήκε να περιπλανιέται και να καταγράφει τη Λατινική Αμερική - τα δάση του
Αμαζονίου, τις φυλές στα οροπέδια του Περού, τις συνήθειες των ιθαγενών, τον
πολιτισμό μιας άλλης Αμερικής. Στη δεκαετία του 80 τον κέρδισε η Αφρική, όπου
ένιωσε την ανάγκη να στήνει το τρίποδό του, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα
έστηναν τα στρατόπεδα ανθρωπιστικής βοήθειας. Στα 90ς ταξίδεψε παντού για να
αποτίσει φόρο τιμής στους «Εργάτες»
που έχτισαν τις ζωές που ζούμε. Στην αλλαγή του αιώνα μετακινήθηκε από τη
λαβωμένη ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή μέχρι ξανά τη Ρουάντα για να
καταγράψει την «Έξοδο» των
εκατομμυρίων μεταναστών. Δεν ξανάπιασε κάμερα για μία δεκαετία. Μέχρι που
επέστρεψε με τη «Γέννεση», μία
έκθεση (που πριν λίγους μήνες είχε
ανοίξει και στο Παρίσι) που αποκόπηκε από τη δυστυχία και το θάνατο, και
υμνεί την αισθητική της ζωής, την μεγαλοπρέπεια της φύσης, την ομορφιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου