Περί διαλόγου...

Με αφορμή κάποια κακοπροαίρετα και υβριστικά "σχόλια" από κάποιους οι οποίοι δεν ξέρουν πως αλλιώς να ξεσπάσουν, πως αλλιώς να αποβάλλουν την "χολή" που τους κατακλύζει εσωτερικά, βγάζουν τα απωθημένα τους "γράφοντας διάφορα" κάτω από κείμενα στο διαδίκτυο. Σκοπός τους φυσικά δεν είναι αυτή καθ' αυτή η κριτική των κειμένων, όπως θα έπρεπε, αλλά η σπίλωση είτε του προσώπου (έτσι νομίζουν) του συγγραφέα του κειμένου, είτε αυτού που φιλοξενεί την ανάρτηση στην σελίδα του, είτε κάποιου άσχετου που ο "γράφων" έχει στο μυαλό του.  
Φαινόμενο κάτι παραπάνω από συχνό στις μέρες μας.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η έννοια του σχολιασμού και η έννοια του διαλόγου μέσα απ' τον σχολιασμό τείνουν να εξαφανιστούν. Εξέλιξη η οποία με βρίσκει εντελώς αντίθετο, μιας και πιστεύω ότι ο διάλογος είναι η πιο πολιτισμένη μορφή επικοινωνίας, καθώς προϋποθέτει και αναπτύσσει τις αρετές που βρίσκονται στα θεμέλια της πολιτισμένης ζωής και της δημοκρατίας. 

Ο σκοπός κάποιου που ανοίγει έναν διάλογο οπουδήποτε, δεν θα πρέπει να είναι η πειθώ (σαν αυτοσκοπός) ή η άσκηση επιρροής με ανοίκεια μέσα, αλλά η ανάδειξη των ανησυχιών, των προβληματισμών, των συναισθημάτων και των αξιών των συνομιλητών. 

Ο διάλογος θα πρέπει να εκφράζει τις αμφιβολίες και τις γνώμες των διαλεγομένων, τις ελπίδες και τους φόβους τους, τις επιθυμίες και τα σχέδιά τους και θα πρέπει πάντοτε να είναι ελεύθερος, ανοιχτός, χωρίς συνθήματα, δόγματα ή προκαταλήψεις. Προϋπόθεση ενός διαλόγου αποτελεί ο αμοιβέος σεβασμός, η κατανόηση και η υπομονή των διαλεγομένων, χωρίς να αποκλείονται οι διαφωνίες, που θα πρέπει όμως να αποτελούν ευκαιρίες για περισσότερη αυτοεξέταση, κατανόηση και περίσκεψη και όχι αφορμές για αυτοπροβολή ή προσβολή των άλλων.

Και όπως αναφέρει και ο καθηγητής Χ. Καραντώνης "Στον γνήσιο διάλογο υπερβαίνουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και την επιθυμία για αυτοπροβολή και στρέφουμε την προσοχή μας στις σκέψεις του συνομιλητή μας και στις απαιτήσεις του προβλήματος που συζητούμε. Χωρίς μια τέτοια υπέρβαση - που έχει τις ρίζες της στον χαρακτήρα και στο όραμά μας για μια πολιτισμένη ζωή - δεν μπορεί να υπάρξει εποικοδομητικός και δημιουργικός διάλογος. Ο γνήσιος διάλογος έχει το δικό του ρυθμό και τη δική του αρμονία χωρίς κακόφωνους και σκληρούς ήχους".

Όταν, λοιπόν, υπολογίσουμε την τεράστια σημασία των αρετών του διαλόγου, τότε μπορούμε να κατανοήσουμε τον σημαντικό ρόλο της καλλιέργειας του διαλόγου και τον περιορισμό της λογικής της βίας (της όποιας μορφής), η οποία χαρακτηρίζει την εποχή μας.