Σήμερα, 71 χρόνια μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου, βλέπουμε ότι και οι πόλεμοι (περιφερειακούς, όχι παγκόσμιους, τους λέμε) αυξάνονται και πληθύνονται, αλλά επίσης έχει εκτοξευτεί στα ύψη η παντός είδους βαρβαρότητα.
Διατυπώνουμε το Ερώτημα:
Πώς είναι δυνατόν το άτομο του 20ου και 21ου αιώνα, διανύοντας τέσσερες και πλέον αιώνες διαφωτισμού, ορθολογισμού, εξέλιξης, επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου, βασισμένης στο «σκέφτομαι άρα υπάρχω» του Καρτέσιου (1596-1640), να βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση ώστε να μην μπορεί να σκεφτεί, εκβαρβαριζόμενο;!
Την απάντηση σ΄αυτό το ερώτημα θα διερευνήσουμε μέσα από τον προβληματισμό της Άννας Άρεντ και της ελληνικής σκέψης.
Η Άννα Άρεντ βαθειά προβληματισμένη από την απίστευτη βαρβαρότητα που βίωσε η ανθρωπότητα και η Ευρώπη με δύο παγκοσμίους πολέμους τον 20ο αιώνα, προσπάθησε να κατανοήσει και να εξηγήσει την σχέση ανάμεσα στα πιο φρικιαστικά, τερατώδη εγκλήματα και την περάτωσή τους από εντελώς συνηθισμένα άτομα της καθημερινότητας. Έτσι είδε στον Άιχμαν ένα τυπικό παράδειγμα γραφειοκράτη που απλά υπακούει στις εντολές των ανωτέρων του και διατύπωσε την κλασική πλέον θέση της σχετικά με την «κοινοτοπία του κακού» .
Δευτέρα 17/10/2016 στις 7μμ συζητάμε με τον κ. Χρήστο Μερινόπουλο
( 3ος όροφος Κυριακοπούλειο Ιτέας)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου