του Δευκαλίωνα
Με μερικούς από τους πρωταίτιους
Με μερικούς από τους πρωταίτιους
(Γιώργο Παπανδρέου, Christine Lagarde) της βάρβαρης επίθεσης εναντίον
του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών να
αποδοκιμάζονται όταν τολμούν να εμφανισθούν δημόσια.
Με τον τυφώνα Sandy να πλήττει με
πρωτόγνωρη ένταση τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, αλλά και να βοηθά την
προεκλογική εκστρατεία του νυν Προέδρου των ΗΠΑ του κ. Barak Obama.
Με την θεατρική παράσταση «ψηφίζουμε τα μέτρα» να βρίσκεται ακόμα στην πρώτη πράξη που έχει υπότιτλο «Διαφωνεί η ΔΗΜ.ΑΡ»,
δεν περίσσεψε αρκετός χώρος και χρόνος για την ανάδειξη της είδησης με
περιεχόμενο τους όρους ανά-κεφαλαιοποίησης των Ελληνικών Τραπεζών.
Συγκεκριμένα και επειδή το θέμα θα μας απασχολήσει αρκετά στο μέλλον, θα αναφερθούμε...
σήμερα επιγραμματικά. Με τον όρο ανά-κεφαλαιοποίηση
των τραπεζών εννοούμε τα κεφάλαια και την διαδικασία που θα απαιτηθούν
ώστε οι Ελληνικές Τράπεζες να επανέρθουν σε κανονικό κύκλο εργασιών, ως
κανονικά από πλευράς ισολογισμού και κεφαλαίων τράπεζες.
Προς το παρόν θα σταθούμε σε
αυτή την γενική ερμηνεία και θα εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους
οι Ελληνικές Τράπεζες έπαψαν να έχουν κατά την νομική και την οικονομική
διάσταση την απαραίτητη κεφαλαιακή επάρκεια.
Ο επίσημος λόγος είναι η κατάρρευση του Ελληνικού Κράτους και
η εκ της κατάρρευσης απαξίωση της πραγματικής τιμής των Ελληνικών
Κρατικών Ομολόγων. Δηλαδή η χρεοκοπία του Ελληνικού Κράτους και η
συνεπακόλουθη κατάρρευση της αξίας των Ελληνικών Ομολόγων μείωσε κατά
πολύ την αξία του επενδυτικού χαρτοφυλακίου των Ελληνικών Τραπεζών, το
οποίο αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα.
Ταυτόχρονα με τον παραπάνω λόγο και το δανειακό χαρτοφυλάκιο των
Ελληνικών Τραπεζών έχασε σημαντικό μέρος της αξίας του εξ αιτίας της
κατάρρευσης της Ελληνικής Οικονομίας και της συνεπακόλουθης
κατάρρευσης Ελληνικών Επιχειρήσεων, που είτε συνεργάζονταν σχεδόν
αποκλειστικά με το κράτος, είτε δραστηριοποιούνταν αποκλειστικά στον
Ελλαδικό Χώρο.
Όλα τα παρά πάνω φαίνονται εξαιρετικά λογικά.
Με δύο απλές κουβέντες οι καημένες οι τράπεζες και οι φουκαράδες οι τραπεζίτες καταστράφηκαν γιατί το φαύλο Ελληνικό Κράτος χρεοκόπησε.
Άρα δικαίως ο Ελληνικός Λαός έχει επωμισθεί, βάσει
των δύο μνημονίων που έχουν υπογράψει οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και
Παπαδήμου, καθώς και του επικείμενου προς ψήφιση τρίτου μνημονίου που θα
υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά, τα χρέη των τραπεζών.
Πόσα είναι αυτά τα “χρέη”;
Είτε υπό μορφή ρευστότητας, είτε υπό
την μορφή ομολόγων, είτε υπό την μορφή εγγυήσεων ουδείς γνωρίζει
επακριβώς, αλλά σίγουρα πολύ περισσότερα από 90 δις ευρώ.
Που βρίσκονται από δημοσιονομικής πλευράς αυτά τα χρέη;
Στο στερέωμα του «γκρίζου», δηλαδή δεν έχουν ακόμα υπολογισθεί στο επίσημο χρέος της χώρας.
Ποιος πληρώνει όμως τους τόκους γι’ αυτά τα δάνεια;
Ο Ελληνικός λαός!
Σήμερα θα αρκεστούμε στην γενική θεωρητική αντίκρουση των παραπάνω. Δηλαδή,
όταν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες κατέγραφαν ετήσια υπερκέρδη έδωσαν
αυτά τα κέρδη στον Ελληνικό Λαό ώστε να έχουν σήμερα το ηθικό δικαίωμα
να ζητούν από τους Έλληνες να πάρουν πάνω τους τις ζημιές;
Μάλλον ΟΧΙ.
Τα υπερκέρδη πήγαν στις τσέπες των μετόχων. Άρα
τώρα οι μέτοχοι πρέπει να πληρώσουν τις ζημιές. Άντε να δώσει και το
κράτος κάποια βοήθεια, αλλά πλήρως εξασφαλισμένη με δυνατές εγγυήσεις.
Στην πατρίδα μας συμβαίνει όμως το αντίθετο: Κρατικοποιούν τα χρέη και ιδιωτικοποιούν τα κέρδη!
από το "stoxasmos-politikh"